motomorgana

[diskeletlietje]

nu we toch bezig zijn ... http://www.motomorgana.com/nl/
nog een gekende die eens zot gaat doen samen met zijn vrouw

[Raketman]

Dat wereldreizen is duidelijk de nieuwe trend aan't worden...

[diskeletlietje]

gelukkig ben Ik niet zo trend gevoelig

[tarn]

die fotokes en de bijhorende verhalen boeien mij zo niet, men maakt er uiteindelijk van wat men wil.
rijzen is vluchten, als ge hier zijt denk ge ginder iets vinden dat ge hier mist en als ge ginder zijt denkt ge da ge hier iets heb achter gelaten.
vroeg of laat gaat ge toch is langer in de spiegel moeten kijken.

maar wat ik nooit lees is:

hoe krijgen die mensen dat allemaal bekostigd, hebben die een filantrope nonkel een suikertante!?
de lotto gewonen, nen hoop geld in unnen hof gevonden.
lagen der prijsloze van eyck en rubens op zolder?
kunnen die ne euro in tien bijten?

ik leef zelf zeer economisch ik drink nie, rook nie, ga ook maar zeeer zelden op vakantie int buitenland.
en als ik al eens op vakantie vertrek ist hoogtens een weekske in bv d’ardennen in een goeikoop chalechke of zo iets.
en als ik boodschappen doe ist in de niet nader genoemde goeikope warenhuizen.
maar ben ondertussen toch al een paar jaar aant sparen om naar ijsland te treken.
maar dan komen er kosten aan bv het huis, kosten aan de wagen of de wagen is versleten en moet vervangen worden enz, dus daar gaat altijd een beetje af voor het teen of tander dat er dan terug moet bijkomen.

en nog best van al, werken die mensen nie.
en als die werken kunnen die dan vakantie nemen naar believen en met behoud van loon?
en hun baas en collega’ss zijn daar allemaal te vree mee!?
omdat ze naderhand naar de (geënsceneerd)fotokes mogen kijken en de (opgeblazen)verhaaltje mogen lezen?

om mijn werk zijn we toch met een 150 man, er is dus altijd iemand om tijdelijk in te vallen bij ziekte of dergelijk.
maar om een voorbeeld te geven, was er een collega die er toch serieus aan dacht om 3 maand een rondreis van Australië en nieuw-zeeland te makken.
waar op den baas antwoorde; ge moogt direct vertrekken en ne goei reis, maar als ge terug komt zit er hier nen ander op u plaats en gij moet nie meer terugkomen.
en menen baas is absoluut geen slechte mens in tegen deel.

[OzzePaa]

Tja dat gaat me dan soms ook allemaal wel eens door tkopke, Tarn ...
Met een "routine"-bestaan zoals de meerderheid van ons (tot volledige tevredenheid )leeft, is zo'n ondernrming idd niet evident. Maar als je bv "voor jezelf" werkt is een sabbatjaar dikwijls wel niet onoverkomelijk. Zonder kindjes lijkt het me met de juiste mindset (en dat hebben die globetrotters allemaal amoonavis) niet echt een probleem om het hier (voor langere tijd ) bekeken te houden , alle hebben en houden om te zetten in cash, ergens een "domiciel" te zetten en 'm in gang te stampen.
Ofdat reizen vluchten zou zijn en de foto's en verhalen een ietwat vertekend beeld geven van die escapades, neem ik als uitspraak voor jouw rekening ... maar niet iedereen denkt daar zo over denk' ... De meeste FaceBookpaginas hebben daar wat dat betreft veel meer last van vrees ik ...
Ik meen dat Duib&Laouen dat "hoe en waarom" hier trouwens al eens sumier hebben uitgelegd ...
Maar ieder zijn gedacht hé

[diskeletlietje]

een gedrevenheid hebben om de wereld te zien , en er alles voor doen en laten ?
ik kan dat niet maar geniet wel met volle teugen van reis verhalen
wegdromen hoe het zou kunnen zijn , en ondertussen zo veel mogelijk voor korte tijd proberen weg raken van rond de kerktoren zal het meeste zijn die ik er kan uithalen.

ik ben daar tevreden mee

ik ga vooral een ander zijn rekening niet gaan maken dat brengt mij geen hol op

[laouen]

Jawadde... Bon, efkes een antwoord tegen de verzuring, of misschien jaloezie? Geen idee wat het is, maar als er iets is waarvoor ik dan misschien vlucht op dit moment al dik 4 maanden, dan is het dat wel.

Wel efkes duidelijk stellen dat mijn definitie van 'rEIzen' niet hetzelfde is als 'vakantie'. Dat is vaak vluchten, 2 weken weg op zoek naar efkes wat beters, wetende dat de sleur nadien weer staat te wachten.

Maar soit, zo'n reacties krijg je dus enkel in West-Europa. Vreemd toch... Hoe hoger de algemene levensstandaard, hoe groter de jaloezie, het een ander niet gunnen iets anders dan 'normaal' te doen. Maakt het uit hoe die dat bekostigt of wat zijn werkgever er van denkt?

Dat soort reacties verdwijnen in elk geval van zodra je pakweg het vroegere Oostblok en verder rijdt. Maar bon, dat is mijn vaststelling tot dusver.

Dus Tarn, even ter verduidelijking: rEIzen kost geld. True. Ik heb volgens recente statistieken en gemiddeld loon, en geen suikernonkel of sponsoring van de mammie en pappie, dus sparen was wel degelijk de boodschap. 4 lange jaren.
Onze woonst is een bescheiden appartementje op afbetaling, wij gaan wel degelijk elk jaar naar het buitenland op reis, en we gaan op tijd en stond graag ne keer uit eten. Enige verschil met de meesten onder ons: wij hebben geen kinderen. Ja, dat is een bewuste keuze en nee daarover ga ik hier geen extra discussie beginnen.

Nu, rEIzen kost geld als je in dat zure West-Europa blijft en jouw droombestemming IJsland zal daar wel de kroon spannen. Hoe verder oost- (of zuid-) je gaat, hoe goedkoper het leven wordt. Ik vermoed dat wij met jouw budget voor pakweg 2 weken IJsland ondertussen al 4 maanden onderweg zijn. Dus, rEIzen kost geld afhankelijk van waar je naartoe trekt. Maar niet iedereen durft naar Iran bvb, of Rusland. En gelukkig maar, zodat die bestemmingen voor andere rEIzigers nog wel een plezier blijven.

Wat die vakantie betreft: de overheid biedt alle Vlamingen (of is het Belgen?) de mogelijkheid om gedurende hun carrière 1 jaar tijdskrediet te nemen zonder motivatie, zonder loon. Zelf te kiezen hoe en wanneer, maar er zijn een paar restricties. Je werkgever kan weigeren maar wederom met een paar restricties en na de derde weigering moet hij je de gevraagde periode toestaan. Tijdens die afwezigheid ben je bovendien beschermd tegen ontslag. Die regeling is er voor iedereen, te nemen of te laten. Wij hebben die genomen.

Mijn werkgever wist al meer dan 2 jaar voor mijn vertrek dat dit er aan zat te komen en heeft niet geweigerd. Ben ik nu egoïstisch ten opzichte van mijn collega's? Ik vind van niet. Ik heb hun afwezigheden de afgelopen 11 jaar ook altijd opgevangen als ze in bevallingsverlof gingen, als hun kinderen ziek waren, als ze zelf de zoveelste snotvalling van hun peuter over gekregen hadden,... Dat is nu eenmaal collegialiteit. Ik heb geen kinderen, ik heb een motor. En dat is mijn leven, mijn passie. Mijn collega's weten dat.

En tenslotte, wat die opgeblazen verhaaltjes en geënsceneerde foto's betreft, niemand verplicht je die te lezen of te bekijken. We leven nog steeds in een vrij land.

Bottom line: kijk eerst zelf 'ns in je eigen spiegel en lach ne keer om de rijkdom die je wel hebt, om de doelen die je al bereikt hebt en de dromen die je nog staan te wachten, voor je iemand anders rijkdom, dromen en doelen in vraag trekt of zomaar gaat afbreken.

[Drummer]

@ laouen ,

[zappa]

Elk zijn keuze, soms door omstandigheden is die keuze niet altijd evident, zoals je job, je kind(eren), maar soms moet je met 2 handen grijpen, niet wachten tot je niet meer kan en vele later misschien veel spijt gaat hebben dat je dit en dat niet gedaan hebt.

je kan in ijsland ook met een tentje rondtrekken hé, en aanbiedingen in 't oog houden vb : http://www.icelandair.nl/aanbieding/?ut ... r_offer_to

Besef je eigenlijk wel genoeg Tarn, dat wat je beleefde, ze je niet meer kunnen afnemen?

Sommige mensen hebben gewoon een ander doel in 't leven, dan een "doorsnee" gezin, en het is toch prachtig dit ( een heel klein beetje) te mogen mee beleven? En elk maakt voor zichzelf uit wat hun doel is (of doelen )

ook @ Laouen doe gewoon wat je zelf wil 't is uw leven hé

[tarn]

zo gaat dat nu eenmaal tegenwoordig op sociale media, doet ge niet mee met het idyllisch en romantisch, dromerige voorstelen.

komt het gebruikelijke “verzuring” naar boven.

en zoal van gewoonte komen de replieken in de gebruikelijke volgorde
eerst den entree
dan de hoofdschotel
en uiteindelijk den desert , eentje om de duimen bij aftelikken.
en slikken maar.

en ik gun het u en al de andere nochtans zenne, maar blijkbaar wordt het aangezien als “verzuring” om het van de ander kant te zien.

voor reizende mensen met open geest of zo wordt het toch voorgestel, een gesloten zicht.
maar ja ieder zijn mening, maar toch niet.
t’zal de “verzuring”zijn zekerst.

ik wens u en alle andere reizigers nog vele lange en leuke reizen, geniet ervan.

[F M]

waar op den baas antwoorde; ge moogt direct vertrekken en ne goei reis, maar als ge terug komt zit er hier nen ander op u plaats en gij moet nie meer terugkomen.
en menen baas is absoluut geen slechte mens in tegen deel.

Al een chance dat mijn zoon en schoondochter niet zo ne 'goeien' baas hebben, of ze zouden hun reis naar Australië en Nieuw-Zeeland niet hebben kunnen maken.

[laouen]

zo gaat dat nu eenmaal tegenwoordig op sociale media, doet ge niet mee met het idyllisch en romantisch, dromerige voorstelen.

komt het gebruikelijke “verzuring” naar boven.

en zoal van gewoonte komen de replieken in de gebruikelijke volgorde
eerst den entree
dan de hoofdschotel
en uiteindelijk den desert , eentje om de duimen bij aftelikken.
en slikken maar.

en ik gun het u en al de andere nochtans zenne, maar blijkbaar wordt het aangezien als “verzuring” om het van de ander kant te zien.

voor reizende mensen met open geest of zo wordt het toch voorgestel, een gesloten zicht.
maar ja ieder zijn mening, maar toch niet.
t’zal de “verzuring”zijn zekerst.

ik wens u en alle andere reizigers nog vele lange en leuke reizen, geniet ervan.

De menukaart heb je zelf aangebracht. Dat daar enkel zure haring, zurkel met worst en citroensorbet op stonden, daar kan ik niks aan doen.
Maar zoals gebruikelijk komt er dan een terugkrabbelrepliek met de boodschap dat het allemaal zo niet bedoeld was...

Merci voor de wensen. Genieten doen we zeker. Idyllisch is het allerminst, dromerig ook. Een stevige levenservaring lijkt er al meer op, een les in het omgaan met onvoorziene omstandigheden ook, en vooral een eindeloze reeks leuke ontmoetingen met onvergetelijke individuen. Maar daarvoor moet je onze blog lezen, wat ik ten stelligste afraad!

[duibhce Kaelann]

komt het gebruikelijke “verzuring” naar boven.

en zoal van gewoonte komen de replieken in de gebruikelijke volgorde
eerst den entree
dan de hoofdschotel
en uiteindelijk den desert , eentje om de duimen bij aftelikken.
en slikken maar.

Het was ook een beetje zo besteld. Als je stelt dat mensen alleen reizen om te vluchten en insinueert dat het alleen kan omdat ze massa's geld of ne suikernonkel hebben, dan is dat zuur en krijg je een zure menu voorgeschoteld.

Je gaat gemakshalve voorbij aan als wat zo'n mensen (waaronder wij) hebben moeten opgeven
om dit te kunnen doen. De jaren aan voorbereiding die er zijn vooraf gegaan. Bij velen die reizen zoals wij zie ik hetzelfde, en Jess en Bart zijn daar ook een mooi voorbeeld van: alles in hun leven staat in het teken van de motor en het reizen.
Je beseft blijkbaar ook niet hoe goedkoop reizen kan zijn als je leeft op je motor en in je tent. Zeker wanneer je goedkope regio's kiest geef je heel wat minder uit dan thuis. Ons appartementje wordt verhuurd terwijl wij weg zijn, dus geen lopende kosten.
En nogmaals, reizen is niet hetzelfde als op reis gaan. Je leert nieuwe culturen en mensen kennen omdat je de tijd hebt dat te doen, omdat je niet de hele tijd van de ene bezienswaardigheid naar de andere of van de ene viewpoint naar de andere moet gaan om het meeste uit je korte vakantie te halen. En vergis je niet, als je reist kom je vooral jezelf tegen. En het is zeker niet altijd rozengeur en maneschijn. Dat kan ook niet als je maandenlang op de baan leeft. Als je die indruk hebt lees je misschien de verkeerde dingen.
Soit ik vind het nog steeds erg leuk dus ik ga nog wat verder genieten van mijn laatste maand on the road

[wwwimmm]

In het dierendom zouden de geiten willen blaten en de schapen willen mekkeren. Gelukkig kennen we enkel het dierenrijk…

[pingu]

En nogmaals, reizen is niet hetzelfde als op reis gaan.

Instant classic!

Sommige mensen hebben dromen die niet in het standaard "huisje tuintje kindje"-patroon passen.
Daarvan hebben sommigen het lef om alles "los te laten" wat het verwezenlijken van die droom in de weg staat. En nog minder schrijven dan een mooi verhaal over het verwezenlijken van die droom, zodat diegenen die het niet kunnen of durven toch even kunnen wegdromen bij het lezen ervan.

Chapeau dus met jullie droom, en dikke merci om er een verhaal over te schrijven voor de achterblijvers / niet kunners / niet durvers!

[F M]

/ niet durvers!

That's me

[petervdc]

Eerst en vooral, ferme hoed af voor de mensen die de ballen hebben om de sleur hier los te laten en voor langere tijd op reis te gaan. Tzal wel dat daarvoor opofferingen gebeurd zijn, lang gespaard is etc. Mss gaan sommigen onderweg ook een week/maand werken hier of daar.

Dat is ook ferm zekerheid loslaten hé. Heb ik soms zelf moeite mee. Enfin, mss leer je dat on the road ook, iedere dag is anders en je leer wel meesurfen op hetgeen gebeurt.

Hmm, wat ik een beetje mis aan al die reisverhalen is het dagelijkse leven is, hoe je aan eten geraakt, welke problemen er zijn, mss is het wel es ferm ambetant met je (reis)partner, mss is er ook sleur of behoefte aan een vaste plek, enfin, de mindere of gewoon de praktische kantjes.

De motoproblemen van Jo-Sofie zijn wel goed belicht geweest, dat is waar

[Raketman]

Ah gij wilt effenaf de privé en de vuile was ook aanhoren en zien...dat moeten de mensen niet in een reisverslag zetten hé, daarvoor bestaat facebook .

En hoe geraakt ge dagelijks aan eten allez Peter was dat een serieuze vraag ?
Misschien dat het in sommige streken wat lastig is om 3x per dag een copuleuze maaltijd te versieren, maar dat lijkt mij verre van
nodig...

[duibhce Kaelann]

eten? eens ge het ijzeren gordijn over zijt komt ge on de 5km een stalleke tegen waar een oud madammeke of een stel boerenjongens de beste groenten en fruit verkopen. ga nog wat verder zuidoostwarts en je kan geen 10 minuten stil staan of je wordt uitgenodigd om bij iemand thuis te gaan eten.

[laouen]

Bij elke grens overgang, zeker in regio's waar je niks van de taal begrijpt of erger nog waar ze een ander alfabet hanteren, is het wel weer efkes spannend om uit te vissen hoe een winkel er uit ziet. Soms zijn ze moeilijk te herkennen. Maar het woord voor brood en water leer je doorgaans heel snel. Snickers en Cola verkopen ze ook overal.

Ruzie... Niet echt, maar we kennen mekaar ondertussen wel een beetje. Meningsverschillen heb je altijd wel, maar op deze trip zijn die precies sneller van de baan dan anders. Ne keer diep zuchten en het laten varen. Het heeft ook geen zin om door te bomen over een futiliteit.

En ja, als dingen mislopen en goed fout gaan, leer je heel vlug om de problemen een voor een aan te pakken. 'One problem at a time' is een paar weken onze slogan geweest. 'inshallah' ook trouwens. Ik heb alvast ontdekt dat ik blijkbaar heel rustig kan blijven als het dan goed fout gaat.

Dus ja, je gaat veel meer dag per dag leven. Vandaag hebben we zo efkes beslist om nog een detourke te maken langs de Lofoten, gewoon omdat het kan, en omdat die hier zo goed als om de hoek liggen. Met een hoop tips van de lokale motorclub komt dat helemaal goed!