ons gezinnetje, met de kleinste spruit in 't midden.
Een proper modderbrommerke:
Klein genoeg zodat zelfs een hottentot met de voetjes aan de grond kan, licht genoeg (147kg) zodat ge hem desgewenst op de rug naar boven kunt dragen, just genoeg paardjes (23) om niet vast te blijven steken in de modder, een discreet uitlaatdempertje waar de konijntjes niet van verschieten. Pinkers, lichten en lampen zodat ge als een heer in 't verkeer kan rijden.
De afwerkingsgraad van dit brommerke is extreem hoog, voor crossbrommers toch. Alles ziet er gelikt uit, perfect afgewerkt, modern, perfect passend. Hoewel het eerder een bromvlieg dan een moto is, is 'm voorzien van een pak high tech, zoals upside down voorvork en een serieus modern watergekoeld, injectie-moteurke dat extreem zuinig rond tottert. Men spreekt van 3L per 100km. Dus dat tankske van 7,7L is al genoeg voor meer dan 200km! Dat mooi, gelakt en dus corrosiebestendig, moteurke trouwens is voorzien van een ferme balansas, wat omzeggens alle trillingen neutraliseert. Ge hebt dus helemaal niet het gevoel van met een traktor onderweg te zijn, integendeel, dit motoke komt toch héél dicht bij wat een elektrische mountainbike is denk ik zo.
Ook leutig zijn de onderhoudsintervallen: slechts alle 12.000km een klein onderhoud, en dat wisselt zoals vanouds af met het groot onderhoud waarbij de klepkes gesteld moeten worden.
Dees motoke zit op een goei 14.000km, dus de eerstvolgende oliewissel is binnen 10.000km!!! 
En de klepkes dus pas op 24.000km. De droom van elke modderrijder. 
Gisteren dus heb ik het, na een korte testrit met de KTM, voor de eerste keer van stal gehaald. Letterlijk. Ik had geen idee wat ik ervan moest verwachten. Dus eerst maar efkes voorzichtig over een akker getuft waarvan de mais was afgedaan. Stopt daar al meteen een wagen om te zien wat ik aan 't uitspoken ben, dus voor 't zelfde geld heb ik al een boete omdat ik meneer de boer zijn grond heb durven berijden. Afin, een veldwegske dan maar. Dat tuft wel lekker, maar ja, dees wegske is ook zo strak en glad dat ik hier met de KTM ook wel honderd durf te rijden.
Een ander wegske dan maar. Eentje waarvan ik wist dat ie halverwege éénsporig zou worden, met wat sporen erin. En jawel, wat water in de sporen, en dat moeten we uittesten natuurlijk. Rustig tuffend ga ik er stapvoets door, je weet immers nooit hoe diep de sporen zijn. De CRF gaat stapvoets erin, erdoor en er weer uit gelijk of er niks aan de hand is. Ola, dat vraagt om meer! In de geburen is een bosje waar ik al wat sporen gezien heb. Even daar gaan kijken, ik ben er nog nooit in geweest. Tot mijn verrassing ontdek ik dat dit een klein paradijsje voor quad-rijders blijkt te zijn. Er wordt hier serieus gebaggerd, en hier en daar zijn de sporen toch wel een meter ongeveer diep! Die heb ik niet geprobeerd. De "rivier"crossing heb ik ook niet geprobeerd wegens efkes geen zin om het onderste uit de kan te proberen halen. De vele sporen van een halve meter bagger zag ik daarentegen wél zitten. Stapvoets wel te verstaan. Verderop zie ik een mountainbikspoor langsheen de autostrade. Ah, waarom niet? Ik tuf over dat spoor, rij door de plassen, of ernaast, wissel van spoor gelijk het mij uitkomt, aan de geweldige snelheid van misschien 20km/u en ik amuseer mij rot. Het vertrouwen groeit. Op een gegeven moment duikt het spoor de struiken in naar beneden, vlak naast een brug over de autostrade. Proberen? Ja? Nee? Toch wel! En hop enkele seconden later rijden we onder die brug door, temidden van een gang doorheen het struikgewas, onzichtbaar voor iedereen. Ik woon en jog hier al twintig jaar maar met deze modderbrommer ontdek ik hier op driekwartier tijd hoeken en kanten in 't landschap waarvan ik het bestaan niet kon vermoeden! Wat later sta ik breed glimlachend en helemaal niet vermoeid thuis. Mission accomplished! En volgende keer, zijn we weer, met meer .... modder!
@Zappa, @Trooper, @anderen met een moddermachien: contacteer mij asap want ik wil met dat speelgoed spelen!
Volgend weekend ?
Echte crossers hebben dat natuurlijk liever niet, want die gebruiken hunne poot als stabilisator tijdens 't remmen, en die hebben niet zo graag dat zo'n laars plots grippeert. Ze zouden geen klein beetje iets voorhebben als dat been plots vast gaat zitten in de moor en de moto gaat aan 70 per uur verder 
