Jurabende part 2?

[petervdc]

Amai zo vroeg

Tot straks h?

[F M]

Tis hier al een halve dag stil ?

[laouen]

Tis hier al een halve dag stil ?

Tis hier niet stil... tis hier precies dood
Hoe zou't zijn in de Jura?

[F M]

Gebruik aub het woord 'dood' en 'Jura' niet in ??n zin !

Oeps, bij jou was het in 2 zinnen, maar bij mij ...

Morgenavond zal er wel weer terug lawaai zijn, zeker ?

[Drummer]

Voila se, net terug van de Jura


ik heb alles bij elkaar een 2175km gereden en ben net een half uurtje thuis. Mijn gat doet zeer van de terug rit.

Aan de rest van de Jura bende, ik ben veilig en wel op mijnen all??n via Luxemburg Goed thuis gekomen, ik hoop Jullie ook.

Een verslagske volgt naar het schijnt, maar ik kan al wel zeggen dat het een h??l goed verlofke was, en dat ik VEEL bochten heb kunnen nemen.

De Companie was ook heel fijn en het snurken viel goe mee

Enfin, het was tof en voor herhaling vatbaar.

Grtz Drummer

[Cotthem]

voila, een halfuurke geleden thuisgekomen. We zijn onderweg de madammen met de voiture avec remorqe nog tegengekomen. tis te zeggen, ze hebben ons ingehaald .
Twas een tof weekend in tof gezelschap

[Raketman]

Ik ben den hof opgedraaid om 13.15. Nu efkes hooikoortsaanval verwerken, de rest zal wel eens volgen .

[petervdc]

Amai, ben hier den eersten al niet

Afijn, h??l fijn weekendje, toch wel "beetje" nachtlawaai , v????l bochtjes, prima gezelschap.

Speciale vermelding voor de 2 bij-blijvers tijdens mijn krampen-uurtje

Net zoals vorig jaar voor herhaling vatbaar dus
Merci gasten

En naar ik vermoed, komen nu een paar langere verslagskes

[fore]

Justekes thuis ... zeer poep, zure schouders ...

Ik heb nog wel een half uurke gestopt, voor brussel, ... een 'ca-va-messieur?' moment ( )

Ik ga nu de forette soigneren ... ...

Aan de companie ... nen dikke merci ...
mijne helm is te klein om mijne smile in te verstoppen ...


PS: eindelijk eens oordoppen-loos ...

[diskeletloetje]

Wij ook thuis...En nog even kunnen profiteren van een kinderloos moment
Tja, als ge met 10 op een slaapzaal ligt, is dat niet evident h?...

Het was echt een fantastisch leuk weekend, met een super compagnie, een prachtige omgeving en superleuke motobaantjes
Spijtig dat het al gedaan is ...

[fore]

Wij ook thuis...En nog even kunnen profiteren van een kinderloos moment

Roeke-doekoo ... rouke-doekoe ...

[petervdc]

Wij ook thuis...En nog even kunnen profiteren van een kinderloos moment
Tja, als ge met 10 op een slaapzaal ligt, is dat niet evident h?...

Eu, ik ben zeker dat jullie niet boven het "ander" geluid zouden uitkomen

[kirikoe]

Zal al gaan zeker met op mijnen nek te zitten .

Het was formidabel tof . Het is immers niet evident om met 10 mensen 4 dagen samen door te brengen.

[fore]

Al 3/5 dagverslagen geschreven, met pen en papier, op 'den baas' zijn ...
'k ga effkes pauzeren ... de'r staat ne ring op m'n gat ...

'k zit al aan 6 bladzijden ...

edit:

2 'ringen' verder: wat heb ik ... sektie ...


edit:

Manman ... is me dat typen ...
... en ik kan m'n WC-steno niet meer ontcijferen ... dat gaat nachtwerk worden ...
nog even geduld ...

[fore]

De heenreis:

Ik weet het en toch heb ik me (weeral) kompleet miskeken op 'de ochtend-rituelen' ... de dingen die ge niet nodig gaat hebben gaan in de zak, dedie die ge nodig hebt, gaat ge vergeten, stoelgang-stress, maw ... alles gaat op z'n foreaans gangetje ... de mist in ..

resultaat: 15minuten 'te laat' op 't point de rendezvous.

Enfin, na het croissantje en de fokkie ... zijn we er klaar voor De heenrit.
't Is nogal miezerig en friskes, maar we geloven in de betere weergoden ... we rijden immers naar het zuiden, waar de zon meer zou moeten schijnen dan hier. De foremobiel op kop, ik moest zien dat er steeds 6 lichtjes in m'n spiegels tezien zijn. (Drummer, lietje, kirikoe, cotthem, Petervdc en Raketman)



Ik hou zo'n +/- 130 tacho (120 GPS) speed aan. Zonder veel verkeersdrukte haspelen we luxemburg door tot in het tankstation van Berchem ... de laatste goedkope tankstop... iedereen vond het tempo gezapig tot goed ... dus dat gaan we dan ook aanhouden.

Na de middag, voor Dyon, ontwaar ik een 'vreemd' 7e licht in m'n spiegels ... 't was petrofski ... hij was via Reims opgereden. Eindelijk gaan we van de autostrade af ... 't werd tijd, want 'de verveling' sloeg toe, de lichten 'zwalpten' van links naar rechts.
De benen worden nog is goed gestrekt en gemasseerd, de sigaretten worden opgestoken, de piemels nog is vastgepakt ... de laatse 80 km gaan we de departementals inspekteren ... kwestie van ne keer te zien/voelen wat ons de volgende dagen tewachten staat. Dorpje in dorpje uit, bergske op bergske af ... zonder al te veel bochten. de laatste km voor het fort ... steil omhoog, smal, vettig, hobbelig ... in/door een boske ... 't fort lag inderdaad goed verscholen en hoog.

Bon, we melden ons, om 17h00, aan op 'den bureau'. Daar krijgen we prompt de faktuur toegeschoven, de huishoudreglementen worden geexplikeerd en ze (Nathalie) laat ons alle hoeken en kanten van het fort zien ... Ze was precies in haar nopjes dat ze 8 stoere motards kon rondleiden en sommigen hielden haar dan ook aan het lijntje ...'Encore une fois ... pas compris' ...
De territoriale bedde-gebieden worden afgebakend door bagage.

Ondertussen nieuws van het thuisfront (Loetje en patatje) ze waren pas rond de middag vertrokken en zijn nog steeds niet in luxemburg ... file ?!?.

Die spaghettie saus gaat nooit tijdig hier geraken en we vrezen dat we gaan sterven van ontbering .. dus gaan we maar naar 't dorp om wat eetbaars te zoeken. De kwaliteit was niet echt 'top' maar als ge honger hebt, zijn we al wat minder kieskeurig.

's Avonds laat, bericht van onze achterblijfsters ... ze zijn nog een 20 minuten van 't fort verwijdert. Lietje en Cotthem, de lover-boy's, hun ogen schieten vol vreugdetranen en snellen hun jonkvrouwen te hulp om hen te escorteren op dat steil, smal, vettig, donker pad richting fort.
De tortelduifjes zijn verenigd (roekoedoekoe ...)
De Jurabende is kompleet. We zijn moe, maar we zijn er klaar voor ... we gaan is goed 'slapen'.
't licht gaat uit ... en de eerste nachtbrommer(s) beginnen op ralenti te ronken ... Na 2 uur zijn het night-riders geworden op 'zware machines' ... en m'n oordoppekes liggen ver weg in den donker ...
grr ... eigen schuld natuurlijk.

Geen houden aan ... die zijn zinnens om heel de nacht rond te snorren ... ...

[fore]

Toerdag 1:

De foremobiel, van de 9 moto's, nog steeds het superieure design, om boodschappen te doen. 'Onze' taak ligt vast ... franse broden gaan halen in 't dorp. 70% van de bende heeft reeds 'de tafel' gedekt als de broden arriveren.
Heerlijk mals brood, bij vers gemaakte koffie ... een perfekt begin van de dag.

We zitten met een luxe-probleem ... 9 ritten en slechts 3 dagen ... welke gaan we rijden?

Raketman besluit de 10e rit, van kirikoe, te rijden (een combinatie van de canyonrit.
De anderen besluiten voor het 'lichtere' werk en gaan voor de NoordOost rit
Dat wil wel zeggen dat ik terug 'de kop moet rijden'. In Besancon heb ik wat moeten 'improviseren' om bij de citadel te geraken ... na 2 lokale 'city-trips' zijn we dan toch boven geraakt.
Besancon kun je vergelijken met Dinant ... als daar 'iets te doen' is moet je ook een paar toeren doen om de juiste omleiding te vinden. (zie het charlemagne-verhaal).
Boven toegekomen, had ik minstens een 'terraske' verwacht ... nougabollen ... schoon zicht over 't stad, maar geen terras ...
We rijden verder ( niet echt volgens de route maar, who cares, dat weten die zumologen toch niet ...)
Plots een drummer-getoeter achter m'n gat ... ik ben 4 van, de 5 lichten kwijt ... ... 3 komen terug bij, maar cotthem zijn we kwijt .... ... Hij lag effekes in discussie met een 'pipo'-fransman die 'anti-motards' gezind was. We stoppen aan een sluiske ... sms'n/telefoneren wat coordinaten door en wachten hem op. eindgoed al goed ... We krijgen honger.
't Is ondertussen al laat geworden maar vinden nog een restaurant aan 'den eifeltoren' ... een miniversie van 'de echte'. De suggesties van het huis (5 van de 8) waren lekker, de rest ook natuurlijk.

Petrofske heeft ondertussen door hoe je een reisplan in een tomtom aktiveert. Hij kan nu mee 'spelen' ... goe aan de gas gaan hangen op de bochtige wegen en ons opwachten aan een volgende splitsing.
Toch handig, zo'n ding ... alleen, ik had voor loetje 'een verrassing' gepland ... We wijken even af van de route om een 'ijsgrot' te zoeken. We sms'n nog de coordinaten door van onze lokatie, zodat Petrofski ons kon terugvinden.

Ondertussen wachten we op onze gids, om af te dalen in de ijsgrot. Diene mens had duidelijk goed aan 'de fles' gezeten. De grot zelf was wel 'spektakulair' doch voor 25% ontoegankelijk wegens 'te gevaarlijk' door omstandigheden ... We voelen ons een beetje bekocht (of zoals loetje het uitdrukt: gepoept)

Bon, we vervolgen de route naar de 'source de lisson' ... een zeer mooie plekje die de disklet-family verleden jaar gevonden hadden op hun 'poeperkes-dag' ...

Daar gaan we eens andere spieren aktiveren en maken we een wandeling van een 30-tal minuten ... interessante geschiedenis over 'het ontstaan' ... het is een beetje hetzelfde (geologisch) fenomeen dat vorm heeft gegeven aan heel die jura-streek ...

We kopen nog een souvenierke voor iemand zijn koffers te versieren ...

Nog een een paar km route en we zijn in 't fort ... (heerlijk bochtig baantje trouwens)

Patatje heeft ondertussen de spaghetti klaargemaakt en loetje haar spaghetti-saus kan eindelijk verorbert worden ... Lekkere kost, die dames ... hun eten.

De 'wat heb ik geleerd' gesprekken doen hun intrede en gaan vloeiend over naar 'wat gaan we morgen rijden'. Alles aangevuld met een lekker glaasje drank (wijn, bier, cola, fruitsap, koffie, ...) voor elk wat wils ... Heerlijk om te zien/horen hoe 10 'vreemden' leute en plezier kunnen maken ...

't is 'oordoppentijd' ... in onze beddenbak gaan we nog wat dromen ...

[fore]

Dag 2:

We hebben stukken beter geslapen, iedereen had z'n voorzorgen genomen.

Goed uitgeslapen deze keer, ben ik vroeg wakker. De bakker is echter nog niet open en ga 'op zoek' naar dat fort aan de andere kant van de 't stad ... na 10 km rond te toeren kom eindelijk boven ... op de verkeerde berg ... . 't zal voor nen andere keer zijn ... ik moet dringend brood gaan leveren voor hongerige motards.

De planning van de dag:
- De rappe mannen, Raketman en Petrofski, gaan 'de poepenbijter
- Lietje en Loetje gaan op hen eentje 'toeren' ... roekoetoekoe ...
- Fore, drummer, kirikoe, cotthem en Petervdc gaan de combine
- Patatje, gaat weer eenzaam en alleen achterblijven ... ... erg jammer, maar de keuze was reeds gemaakt en daar konden we niet veel meer aan veranderen.
't Is zonnig, ik ben optimistisch en vertrek zonder m'n regenpak.

De eerste 2 uur ... een regelrechte fore-ramp ... 't ging langs geen kanten, niks klikte/lukte, alles wrong tegen ... .
Na een korte pauze ging het al ietske beter, het vertrouwen kwam (zeer) langzaam terug.

We besluiten om een 'picknick' te doen ergens onderwegen, we gaan inkopen doen in een supermarkt. We hebben wel geen rieten mandje met een rood doekske met karookes ... we moeten het stellen met de foremobiel.

We vinden op de route een idyllisch plaatske aan een waterval ... met een 'bezette' picknick-tafel. We 'jagen' de Hansen en gretels met hun BMW's weg en palmen de tafel in.
Deze lokatie word prompt in de GPS gemikt met als naam 'picknick waterval'.

De worsten, kazen en broden worden gretig verorbert.
Kirikoe denkt dat we nu het canyon-gedeelte aan het volgen zijn. De route word geaktiveerd in m'n tomtom. Met de aanwijzingen/tips van raketman word de route aangepast (een baantje langs het 'lac de moron' blijkt niet toegangelijk voor gemotoriseerde voertuigen ... (zelfs niet voor ons, forum-sissies.)

We zitten volop in 'het canyon-gedeelte' ... smalle, geasfalteerde, baantjes kronkelen langs de bergwanden op en neer ... we duiken zwitserland in en volgen 'de doubs' tot in villers les ville, waar we terug in frankrijk komen (nog 120 km van huis). Daar gaan we tanken aan een supermarkt. Ik had eigenlijk wel zin in spek met eieren morgenvroeg, maar als we 'thuis' zouden zijn, zullen de winkels al dicht zijn. 't was dus hier eieren kopen en 120 km naar huis transporteren of geen eieren. Ik hou van een uitdaging en koop een karton eieren en steek die in de foremobiel ... de ultieme deux-cheveau-test.

We volgen de doubs verder ... deze baan had zo'n moesel-strasse allure ... wijds, bochtig, biljartasfalt ... GAASSS ... .
Het is ondertussen beginnen 'gieten' en door m'n optimisme zit ik hier weer, zonder regenpak, ... (KIEKE)
De moraal en goesting gaat onder nul, We besluiten om 'de route' af te breken de GPS'n worden ingesteld om ons via 'de direkte' weg naar het fort te begeleiden ... Dankzij de verschillende GPS-instellingen, valt de groep uiteen. Drummer op kop, kirikoe erachter en die leid ons al direkt op een off-road gedeelte, ik minder vaart ( m'n eieren ) cotthem en peter vdc zijn uit m'n spiegels verdwenen.

Ik rij terug ... cotthem staat rustig aan de kant ... te Petervdc komt wat later andere weg genomen. Bij het eerstvolgend kruispunt word het duidelijk wat er 'mis' is. Tomtom naar links, zumo naar rechts (off-road) ... Nie met m'n eieren offroad h? ... Ik volg de verharde weg ...

Een paar km verder staan drummer en kirikoe een sigaretje te roken ... (die hebben dus ook off-road gedeelte genomen).

Gezamelijk komen we aan in 't fort. Raketman en petrofski waren al thuis !!! (-400km)
Van lietje en loetje nog geen spoor ... roekoedoekoe ...

De spaghettie resten van gisteren word verdeelt onder de armen, de rijken gaan beneden iets eten. Lietje en loetje komen ook thuis en gaan 'ne pizza' halen. Na 2 uur, heeft iedereen gegeten en zijn terug samen. De apres-tour kan beginnen ... )


De eerste gapers laten van zich horen en zoeken droomland op, een paar die-hards, drinken er nog ene, starten nog discussies op ... maar zelfs het forum-niveau halen we niet meer ... ... we kruipen ook in onze tram ...

[fore]

De laatste toerdag:

1e werk: brood gaan halen.
2e werk: Spek met eieren bakken ...
3e werk: zien da'k rap genoeg ben, om wat roereieren tussen m'n brood te krijgen ...

De planning:
- Cotthem en patatje, gaan alle hoeken en kanten van het fort verkennen ... roekoedoekoe ...
Afgesproken teken/sein: als er een sok aan de deur-klink hangt mochten we nog NIET binnen.

- Petrofski gaat een rustdag inbouwen en gaat zich laten soigneren in een 'thermisch bad' ...
(later bleek .. 'kledij verplicht' -> geen pallieterscenes dees jaar ...
- Al de anderen gaan de zuid-rit

De eerste 80(?) km leid ons langs/door mooie landschappen/meren maar is moto-gewijs minder technisch. (rechtere stukken). 't Is miezerig en koud ... we stoppen aan het 'lac de vouglans' (een stuwmeer, waar ook het fameuze 'blue lagoon' deel van uitmaakt). We doen ons tegoed aan een paar lekkere choco-chaud.

Het begint technischer te worden en de bochten worden talrijker, mooier en komen sneller en sneller na elkaar. We krijgen er zijn in en 'vergeten' de kou. Heerlijk wiegend van links naar rechts, naar boven en beneden, volgen we het stuwmeer tot aan z'n dam. Het word beter en beter, mooier en mooier. We passeren een 'superdrol' ... die wil ik niet rechts laten liggen ... ik doe teken om te volgen (ik kan het altijd op de GPS steken ...) De'r liggen wel veel (gevallen) stenen op de weg (kleine, grote en zelfs blokskes) . Eens we de drol opwaarts getrotseerd hebben, stop ik, friemel ik wat op m'n GPS en gebaar 'tot mijn spijt' dat ik fout was en dat we terug moeten ... ... (loetje was superboos op mij ).

Bon ... ik heb ook mijn folieke gehad ... terug de standaard route op.
We naderen het zuidelijke deel en krijgen honger ... we zoeken 'rusteloos' (als een hongerige bende wolven) iets op om te eten ... we verliezen zelfs elkaar uit het oog.

We komen gelukkig terug bijeen aan een reklaambord van een restaurant, afstand 2 km ...

We passeren een kerkje waar uitbundig wordt gevierd. De Mensen zwaaien enthousiast naar ons, wij zwaaien en toeteren enthousiast terug. Wil dat lukken, dat dat restaurant 50m verder lag ... we stoppen en blijven toeteren ... . Die worden precies zot en stormen op ons af ... .
Ik vraag aan een dame 'with very big boobies' wat er gebeurt ... communiefeest? ... non messieur, marriage ... zij bleek de bruid te zijn ... ik feliciteer haar direkt op belgische wijze .
Die worden nog zotter ... en die nodigen ons uit om mee te gaan drinken op hun receptie, weigeren was uit den boze, ze staan er zelfs op ... Nuja, belgen zijn nooit goede spelbrekers geweest, wij mee naar binnen ...

Daar worden nog ettelijke foto-shoots gehouden. Met onze fluo-vestjes ... we gaan er flashy opstaan denk ik. E-mail adressen worden uitgewisseld zodat de foto's verstuurd kunnen worden. Als we ons drankje hebben brengen we nog een toast uit op het jonge paar en wensen hen nog veel kindjes toe. Blijkbaar zaten er al 3 (tieners), mee aan de feesttafel ... ... Duh, ik en m'n speechen van over 40 jaar ...

Nog steeds geen eten, maar ze hadden verteld dat er een paar km verder een restaurant is ...
Scheel van de honger stappen we het restaurant binnen waar we zelfs in 't vlaams!! worden begroet. Een vlaamse die in deze streek haar geluk gevonden heeft en een zaak uitbaat met haar man.
Da's altijd handig als ge iets moet kiezen uit lekkere gerechten met moeilijke franse woordjes.

Een beetje 'teveel' van het goede gegeten vrees ik ... ik begin al een lichte tik van den hamer te voelen. We vangen het 2e deel van de rit aan. Alle kanten van onze banden slijten, behalve het middenloopvlak. Manman ... veel te veel van het goede. Alle sjezers schieten vooruit, loetje erachter zonder verpinken ... ik kon/durfde niet rapper ... Met zo'n knappe wegen, is de fore-cpu tamelijk snel overbelast ... bochten proberen in te schatten op GPS, van 't landschap proberen te genieten, de echte bocht inschatten, baan in 't oog houden, billen toenijpen ... zonder te remmen.
Volgens de analyse van onze expert Raketman (Ik krijg het gevoel dat ik bestudeerd ben van A-Z ) , gaan m'n bochten goed tot den 3e bocht en dan ga ik in de fout. ... Ik sta verstomd (maar fier), dat ik zelfs den eerste bocht goe kan pakken ...

Onze reserve-lampjes zijn al een paar km deftig aan 't flikkeren ... Onze paarden hebben naft nodig en dringend ...

De weergoden zijn ons niet goed gezind en 't begint terug te regenen ... >>De sjezers kiezen terug het ruime sop, met regenweer is m'n vertrouwen helemaal weg en rij fietsgewijs verder. Ook Petervdc blijft achter. Ik wacht hem op ... hij heeft last van verkrampte, pijnlijke, schouders. Het gaat ons toch te snel, en laat niet graag iemand alleen achter, we blijven samen. Na een paar km staat ook lietje op ons te wachten ... met z'n drieen rijden we naar champignole. Daar maak ik nog gebruik om nog wat geld uit de muur te halen ... voor morgen.

Hopelijk volgt loetje nog steeds 'de sjezers' mannen want ze heeft geen GPS.

Ik had deze morgen nog 'stiekem' een waypoint erbij gemikt in de route. In de buurt van Arbois (na de grot van moidons), 2 loetje-specialiteiten ... le grotte des planche, met een geweldige 'drol' naar beneden.Knal op target vinden we de parking ... en een terraske.
Voor we het fort gaan opzoeken, hebben we met z'n drieen nog ene geconsumeerd aldaar. We hebben het verdiend, vind ik.


In 't fort toegekomen, komt cotthem net buiten, met z'n broek op z'n knieen om z'n sok van de deur te verwijderen ... . en het franse knoppeke van 'net gemist' is niet te vinden ...

Edoch, terwijl wij ons aan 't amuseren waren in het zuiden, hebben de thuisblijvers, voor ons, een lekkere warme maaltijd bereid ... salade, rijst, vlees, tjongejonge ... veel en LEKKER!!!. We zijn god in Frankrijk.


De stemming word al wat bedrukter deze avond ... de gedachte van morgen, de terugreis, het geeft zo'n irreel gevoel ... het kan/mag toch nog niet gedaan zijn ... Helaas, de tijd is kort en meedogeloos, geen ontkomen aan.

Sommigen beginnen zelfs al heimwee te krijgen ... We hebben 'ons ding' hier gedaan/gekregen wat houd ons hier nog ... ik wil naar 'de familie'.

De niet-transporteerbare etenswaren worden opgekuist en verorbert ...de laatste (pas) geopende dranken worden geledigd ... ... We zoeken onze beddebakken voor de laatste keer op ... .

[fore]

De terugreis:

Raketman had zijn 'stille wekker' op 06h00 gezet.
Rare uitdrukking, volledig zinloos in onze omgeving/context.

Hoe kun je iets 'wekker' noemen:
1) wanneer dat stil is
2) in een omgeving waar veel lawaai is
3) en waar je dus met oordopjes moet slapen ...

Maar eerlijk is eerlijk, ik moet toegeven, ik werd er wel wakker van ...

Ik doe m'n kattewasje ... terwijl raketman zich klaarmaakt. Als ik z'n moto hoor bulderen, ga ik de poort openen ... kwestie van geen minuut te verliezen, de kinderen verwachten hem ...
We wensen elkaar een goede en behouden terugreis ...CU next time!

Kirikoe en petrofski zijn de volgende die wakker worden ... en nadat we nog een lekkere pot fokkie opzetten volgt de rest al gauw ...

Met 'zware benen' maken we ons klaar ... om 7h50 is het zover, de motards zijn er klaar voor. De rechthebbende krijgen nog nen dikke knuffel, van hun jonkvrouw, de andere een hartelijk/vriendelijk wuivend handje. ...

We volgen de GPS instructies .. snelste weg naar ons 'echte' thuis. Drummer gaat via luxemburg, ik ga met de restgroep over de saaie autostrade over Reims. Ik wil ook eens dat moment '... Ooh, ziedaar ... een silo' meemaken.

Er word aan een flink tempo gereden met momenten ... het verbruik stijgt van 5.5 naar 6.5 l/100km.
Ze ruiken hun thuisbasis denk ik ... gaass ...
Voordat onze wegen splitsen in Cambrai maken we nog een stop. Met pijn in het hart nemen we afscheid van elkaar.

Terhoogte van thieux (charleroi) kom ik diene met zijne hamer tegen ... Ik vocht tegen de slaap .. helaas ik verloor. Ik moet aan de kant (ik had zelfs de afslag naar waterloo gemist ... zombie-mode ) Op de parking leg ik me onder een boom en val prompt in slaap voor 45 minuten . ... Ca va Messieur?

Het dutje heeft deugd gedaan ... en ik kom veilig thuis om 16h45. Moe maar tevreden ... sjoeke, ik ben terug.

Meisjes en jongens, mercie voor deze schitterende 5-daagse. Van de 1e tot de laatste minuut hebben we er het beste van gemaakt, genoten van elk moment. Zoals kirikoe reeds aanhaalde, 't is niet evident om met 10, min of meer vreemden, het zelfde dak te delen voor 5 dagen.

Het schitterende weer hebben we dit jaar niet gehad, maar die lokale buitjes konden de pret niet bederven.

En ge hoeft het niet 'te vragen' ... voor mij mag/kan er gerust een part 3 komen ... I'm in.


Wat heb ik dees week geleerd:

- We hebben nie veel dingen nodig om plezier te maken.
- Een verblijf in een fort ... het heeft iets ... het heeft iets niet ...
- De jura ... best vergelijkbaar met groot hertogdom luxemburg ... maar dan 10 keer zo groot ...
- Ik begin de GPS-zumo-Tomtom-tyre-routeyou prutsen/nukken al wat beter te begrijpen ...
- Tussen m'n minimale bagage toch nog ongebruikte zaken vinden ...

- Dat raketman de 'handige harry' van de groep was/is:
* een loszittend wiel, met rammelende kettingen, herstellen
* tijdens een rit, constateren dat er ene aan't rijden is met verkeerd gemonteerde remblokken en die dan ook 'even' corrigeert.
* tijdens een terras-stop, gaat ie rap een kapotte koplamp vervangen van ne TDM .. met verkleumde vingerkes in een moto-dashbord wroeten lijkt me niet evident ...
Respect

- Ik ga aan m'n getal '3' werken dit jaar, zodat het volgend jaar zeker niet minder word ...
- Om met deze 'formule' te toeren, denk ik, dat je met 10 aan de max zit ...
- ...