Gezien ik eerder op't jaar ne cursus gemist had en gezien Johan ook nog iets wou doen offroad zijn we dus bij de ORT cursus van Freebike uitgekomen.
Aldus begaven wij ons op een heel mooie zondagochtend in de richting van Landgraaf (NL). De velokes op ne remork om de grove noppen ietwat te sparen, en bovendien kunt ge zo veel beter lullen over vanalles en nogwat
...Aldaar aangekomen vonden wij hetvolgende decor : een werkelijk GIGANTISCHE zandgroeve, vol met interessante plateaus en baantjes. Njammie !
Had ik al vermeld dat die bossen in de verte er ook nog bijhoorden ?
Na het uittrekken van de ABS-zekering begon de cursus, welliswaar nogal wazig. Om Johan te citeren, de cursus werd georganiseerd en gegeven door ene Alain Provist. Tegen dat het elf uur was, waren we al aan onze derde instructeur toe (om god weet welke reden) en hadden we al een paar serieuze tegenstrijdigheden gehoord. Groepsleden kwamen en gingen en uiteindelijk waren we nog met 5 dacht ik. Drie Ge?-essen en 2 Oostenrijkers. Dienen arme mens met zijnen Africa Twin op Siracs was ineens verdwenen. Ik denk niet dat hij in ??n of ander ravijn gevallen was maar tot het inzicht gekomen was dat hij zonder noppen daar eigenlijk maar weinig kon uitrichten... Maar vooral hoorden we heel weinig instructie, wat ons deed besluiten om vooral ons eigen te amuseren. Hetgeen vrij goed gelukt is.
Moto neerleggen en oprapen...achtjes draaien, rechtstaand in't zand en stenen, mja been there done that
. Vaneigenst kregen we te horen dat "zulks een makkie was voor die rijinstructeurs"...Dan wat gaan spelen in een kombocht, was ook wel geestig. Weer eens ondervonden dat de gas erop houden even griezelig als effici?nt kan zijn.
Toen er even voor de middag besloten werd om nog een oefeningske te gaan doen in een ander deel van de groeve had den deze weer eens geluk. Op het einde van een zavelpad besloot ik om een nog steeds onduidelijke reden om 2 meter voor het einde van dat pad al te gaan neerzitten. Waarop mijn voorwiel zowat direct onafhankelijkheidsverschijnselen begon te vertonen. Dus gaat ge op uw gezicht. Als vanzelfsprekend niet op de zavel, maar op de dikke keien die daar vlak achter lagen.
Toen zat mijne voormiddag er op, want ergens had die valpartij een vrij serieus benzinelek tot gevolg. De snelkoppeling tussen mijn tank en de injectie bleek afgebroken
. Allez tof...Terwijl de rest de groeve indook, mocht ik aan een aflevering van McGyver beginnen. Demonteren, koppeling ertussenuit, oplossing zoeken...
KTM demontagus maximus :
Geveld door een onderdeelke dat nadien 17? zou moeten kosten :
Gelukkig was er in die zandgroeve een trialclub bezig. Die hadden een soort van service-camionette bij, en die hadden dan weer een lange teut van een siliconespuit en tie-wraps bij. Meer heeft ne mens nie nodig :
GAAAAAAZZZZZ
't Is te zeggen, proberen om de rest terug te vinden
. "U volgt deze wegel naar beneden, dan langs de achterkant van de groeve terug naar omhoog, door het bos, volg het pad tussen de bomen, dan komt u uit op een grof gravelpad en daar ergens onderaan de andere groeveput zouden ze moeten zijn op dit moment".
Uhu
Onder het motto wie zoekt die vindt (meer bij toeval dan iets anders) vond ik de rest na een minuutje of 20 terug. Met alweer een andere instructeur, die ongeveer evenveel zei dan alle voorgaande samen.
Volgend onderdeel bleek een miniparcours te zijn. Het zand was daar op sommige plaatsen zo mul, dat ge bij iedere passage een ander spoor moest zoeken. Verder een paar bergskes en afdalingen, dat was redelijk tof. Niet dat we gigantisch veel uitleg kregen maar soit.
En toen besloot Johan dat het tijd was voor vlieglessen
. Bij het begin van het toerke zat een klein bergske. Aan de linkerkant op de top zaten een paar dikke putten, aan de rechterkant was het schoon vlak. Ik had dat onthouden van de verkenningsronde. Johan precies iets minder, want die schiet me daar aan de linkerkant naar boven. Ik weet nog da'k mij aan't afvragen was of hij over die putten wou springen, maar voor ik gedaan had met denken zag ik hem met zijne moto over dat bergske verdwijnen...eerst 2 voeten hoog in de lucht, gevolgd door 2 gekende uitlaatpijpen en nen achterband.
Ow crap nie goed nie goedGelukkig viel het (letterlijk) nogal mee...na een paar minuten luchthappen kroop hij al terug op zijn apparaat. Waar, op een kapot glaske van een mistlamp, eigenlijk niks aan kapot was. Sterk gerief...zowel de moto als het manneke
.Wijlie verder...
Eigenlijk heb ik daar veel trialtechniekskes toegepast, gewichtsverplaatsing bij hellingen enzo, drukken/elleboog bij kort draaien,...dat marcheerde redelijk goed, en bij gebrek aan uitleg
...
Hillclimb, cool. Waarom die beste man daar boven steeds maar riep dat ik het kalmer moest doen is mij eigenlijk nooit duidelijk geworden. Dat ging daar voor mijn part wel lekker zo...
Op't eind van den dag nog eens gaan loeren naar Gerben zijn oer-opper-KTM. Dat beest en zijn berijder hebben al wat meegemaakt, rally's gewonnen enzo
. Ne moto waar de geschiedenis vanaf straalt.
De moto's terug de remork op en moe maar toch redelijk voldaan terug naar Groot-Wichelen
...
...
