12januari 2013, ritje bloesemstreek-Duitse Eifel-ardennen
Re: 12januari 2013, ritje bloesemstreek-Duitse Eifel-ardenne
Ja ik zou dat toch is willen zien met een baanmoto, RT, PAN,GTR ,gelijk op die eerste foto die bocht daar nemen in dat slijk gelijk het er daar zo nat bijligt maar kan nog ni mee met mijne rug
Re: 12januari 2013, ritje bloesemstreek-Duitse Eifel-ardenne
Dat transalpke van Blackbert dat marsjeert dat is al meermaal bewezenIk zou zoiets graag willen doen met bijv een transalpke. Al kan ik niet meespreken over de handeling van de 1000cc allroaders.
Re: 12januari 2013, ritje bloesemstreek-Duitse Eifel-ardenne
Nu noem je natuurlijk de dikke zware toermotoren op. Tuurlijk gaat dat moeilijk. Maar qua grip is dat net hetzelfde als een all-road, nihil dus (zoals Muug al schreef). Op die bovenste foto was er ook amper sprake van rijden hoor,Ja ik zou dat toch is willen zien met een baanmoto, RT, PAN,GTR ,gelijk op die eerste foto die bocht daar nemen in dat slijk gelijk het er daar zo nat bijligt maar kan nog ni mee met mijne rug
maar als je kleine baantjes wil rijden en je tekend dat van thuis achter een pc uit, dan kan dat al eens anders uitdraaien dan verwacht
Als ik thuis een ritje maak dan durf ik dat nadien nogal is controleren op Google Earht, maar dat is ieder zijn goesting he
Ja maar er rijden er hier op het forum toch met een RT , en met een pan ,ik reed met een GTR ,en heb daar toch redelijk wa zandbaantjes mee gereden,hard zand da shuift zo ni maar ik heb er nooit in leem mee gereden, want leg je die moto plat (275kg) zijn er daar toch al snel redelijk wa kosten aan, daarom ook dat ik die GTR weggedaan heb en een ktm genomen heb, omdat er bij mij ook dikwijls van die baantjes tussenzitten , maar met de ktm gaat da vanzelf lukken en als het weer nog wa meevalt zal dat een plezant ritje zijn
Re: 12januari 2013, ritje bloesemstreek-Duitse Eifel-ardenne
In de meeste zandbanen zal je met Google Earht ook maar in het begin kunnen zien waar het verhard stopt , maar je kan in die onverharde baan inkijken waar ze begint en ze stopt,dan weet je toch al een beetje wat je te wachten staat
Re: 12januari 2013, ritje bloesemstreek-Duitse Eifel-ardenne
sneeuw in Brussel en Gent ...
Re: 12januari 2013, ritje bloesemstreek-Duitse Eifel-ardenne
awel
een klein verslagske mag wel, denk ik.
Na een paar dagen met argusogen het weerbericht bestudeerd te hebben, besloot ik mijn leven dan toch maar in de waagschaal te werpen. De nacht was droog geweest, ijskoud maar geen aanvriezende mist en ook niks van die vieze witte vlokkerige pluizen die zo soms in de winter uit de lucht vallen. Dat het een beetje vroor was niet zo belangrijk, want met ecocheques had ik een tijd terug lekker dik thermisch ondergoed gekocht in een buitensportzaak. De stuurmoffen waren ook present, speciaal voor deze rit van de zolder gehaald. En ergens vanonder in een doos vond ik zelfs nog mijn winterhandschoenen.
Afin, tegen kwart na negen ongeveer was ik op het marktplein in Sint-Truiden. Nadat de reanimatie van mijn bevroren gevoelloze kleine teen geslaagd was, trokken we er op uit. Dus, tegen 10 u waren we aan 't rijden, een uur of twee later lag mijn KTM tegen de grond in een onhandige poging om rond een ijsplek te rijden, tien minuten later stonden we lekker sandwichen te eten temidden van de velden. Lekker !
En we reden en reden en reden en reden. Lekker rustig allemaal, niks geen gekke dingen. Van Sint-Truiden richting Voeren, een lusje door NL, een kleline pauze in de herber "Bij Moeder de Gans" rond een uur of drie, beetje gegeten ginder, wat gebabbeld, en hop weer op de moto.
Ondertussen hadden we al zo'n 150km gereden, tijdens de kleine pauzes (belangrijk voor de rokers) bleek dat we het op de moto warmer hadden dan ernaast ! Aja, dankzij de handvatverwarming, stuurmoffen, groot scherm met spoiler en vooral : geen voeten op de ijskooude grond.
Tussen die pauze om drie uur en de laatste 50km zat nog een luske van zo'n 10km. En dat waren de meest straffe van de hele dag.... want ..... daar zat een stukske off-road in... de hele dag lang kwamen we af en toe zo'n wegske tegen, maar altijd met een knoert van een blauw bord ervoor, met zo'n beestje erop en een veloke en een slecht getekend ventje, ge weet wel. Maar daar in die laatste tien km kwamen we dan toch aan een wegske of twee waarbij ze blijkbaar zonder asfalt waren gevallen... E?n wegske was nog redeliijk OK, het bleek na 100m een tamelijk breed wandelpad te zijn, en ging zelfs over een ??nmeterbreed brugske, met zo van die gladde plankskes. Afin, niet zo heel erg allemaal, iedereen geraakte er vloeiend over. Wel beetje kort afdraaien op 't einde, die voetgangers hebben precies niet zoveel plaats nodig om kort af te draaien.
Mor allez, da was niks, vergeleken met het volgende wegske. Dat zag er treffelijk uit toen we ervoor stonden, beetje gras, geen sporen, breed, bergaf. 'k was toch een beetje achterdochtig, onbekend terrein weet je wel. Afin, we beginnen eraan, de boel draait rechtsaf, en de lol begint al. Behoorlijk steil naar beneden, en de regen had behoorlijk diepe erosiesporen gemaakt, en die zwieperden van links naar rechts natuurlijk. En de stenen in die sporen, tja, die varieerden toch van 2 tot 10cm diameter. Behoorlijk ruig afin. En op 't einde zo, vlak voor het weer horizontaal ging, verdubbelde het percentage en het leuke hardgevroren terrein werd daar dan toch zompig.
Hm. Ik maakte de kleine mentale notitie dat we hier wellicht niet meer op zouden kunnen geraken en hoopte dat deze afdaling zou eindigen in een propere uitgang naar een asfaltweg.
En nadien reden we naar huis.
hm, conclusies : het was een erg mooie rit door een erg mooie streek, en ook : over rijden over asfalt valt eigenlijk niet veel te vertellen eh.
aja, we waren met vier.
een klein verslagske mag wel, denk ik.
Na een paar dagen met argusogen het weerbericht bestudeerd te hebben, besloot ik mijn leven dan toch maar in de waagschaal te werpen. De nacht was droog geweest, ijskoud maar geen aanvriezende mist en ook niks van die vieze witte vlokkerige pluizen die zo soms in de winter uit de lucht vallen. Dat het een beetje vroor was niet zo belangrijk, want met ecocheques had ik een tijd terug lekker dik thermisch ondergoed gekocht in een buitensportzaak. De stuurmoffen waren ook present, speciaal voor deze rit van de zolder gehaald. En ergens vanonder in een doos vond ik zelfs nog mijn winterhandschoenen.
Afin, tegen kwart na negen ongeveer was ik op het marktplein in Sint-Truiden. Nadat de reanimatie van mijn bevroren gevoelloze kleine teen geslaagd was, trokken we er op uit. Dus, tegen 10 u waren we aan 't rijden, een uur of twee later lag mijn KTM tegen de grond in een onhandige poging om rond een ijsplek te rijden, tien minuten later stonden we lekker sandwichen te eten temidden van de velden. Lekker !
En we reden en reden en reden en reden. Lekker rustig allemaal, niks geen gekke dingen. Van Sint-Truiden richting Voeren, een lusje door NL, een kleline pauze in de herber "Bij Moeder de Gans" rond een uur of drie, beetje gegeten ginder, wat gebabbeld, en hop weer op de moto.
Ondertussen hadden we al zo'n 150km gereden, tijdens de kleine pauzes (belangrijk voor de rokers) bleek dat we het op de moto warmer hadden dan ernaast ! Aja, dankzij de handvatverwarming, stuurmoffen, groot scherm met spoiler en vooral : geen voeten op de ijskooude grond.
Tussen die pauze om drie uur en de laatste 50km zat nog een luske van zo'n 10km. En dat waren de meest straffe van de hele dag.... want ..... daar zat een stukske off-road in... de hele dag lang kwamen we af en toe zo'n wegske tegen, maar altijd met een knoert van een blauw bord ervoor, met zo'n beestje erop en een veloke en een slecht getekend ventje, ge weet wel. Maar daar in die laatste tien km kwamen we dan toch aan een wegske of twee waarbij ze blijkbaar zonder asfalt waren gevallen... E?n wegske was nog redeliijk OK, het bleek na 100m een tamelijk breed wandelpad te zijn, en ging zelfs over een ??nmeterbreed brugske, met zo van die gladde plankskes. Afin, niet zo heel erg allemaal, iedereen geraakte er vloeiend over. Wel beetje kort afdraaien op 't einde, die voetgangers hebben precies niet zoveel plaats nodig om kort af te draaien.
Mor allez, da was niks, vergeleken met het volgende wegske. Dat zag er treffelijk uit toen we ervoor stonden, beetje gras, geen sporen, breed, bergaf. 'k was toch een beetje achterdochtig, onbekend terrein weet je wel. Afin, we beginnen eraan, de boel draait rechtsaf, en de lol begint al. Behoorlijk steil naar beneden, en de regen had behoorlijk diepe erosiesporen gemaakt, en die zwieperden van links naar rechts natuurlijk. En de stenen in die sporen, tja, die varieerden toch van 2 tot 10cm diameter. Behoorlijk ruig afin. En op 't einde zo, vlak voor het weer horizontaal ging, verdubbelde het percentage en het leuke hardgevroren terrein werd daar dan toch zompig.
Hm. Ik maakte de kleine mentale notitie dat we hier wellicht niet meer op zouden kunnen geraken en hoopte dat deze afdaling zou eindigen in een propere uitgang naar een asfaltweg.
En nadien reden we naar huis.
hm, conclusies : het was een erg mooie rit door een erg mooie streek, en ook : over rijden over asfalt valt eigenlijk niet veel te vertellen eh.
aja, we waren met vier.
Re: 12januari 2013, ritje bloesemstreek-Duitse Eifel-ardenne
The most dangerous part of my NC750X is the nut that connects the handlebars to the seat ...
Re: 12januari 2013, ritje bloesemstreek-Duitse Eifel-ardenne
als er bloesem op de boomkes staat... en als de nieuwjaars recepties korter worden
sig nature