Aangezien de shop aan het naftestation gesloten was, zijn we enkele kilometers verder ne warme chokko gaan drinken want het was echt koud. Door de regen werd dat gevoel trouwens alleen maar erger.
Vanwege een stuk peper dat sinds gisterenavond aan Roadster zijn gat bengelde, ging het vanaf die eerste pitstop verdorie goed vooruit, ondanks de regen en de vettigheid die hier en daar op de baan lag. En ondanks de negatieve kritieken die hier ooit op het forum te lezen waren, doen mijn originele Dunlop Trailmaxen verschrikkelijk goed hun best: ze hebben amper 2 keer heel efkes een stapje opzij gezet en dat was dan nog op een volledig verzadigd stuk asfalt dat ei zo na in een riviertje was herschapen. En, eerlijk toegegeven, aan een tempo dat allesbehalve aangepast was...
Soit: in ware hooliganstijl baant Roadster zich respectievelijk door Les Hautes Fagnes en Deuschtland om uiteindelijk in Letzemburg te stoppen voor de lunch. De Panini met kip doet wonderen en krikt de lichaamstemperatuur weer een stuk omhoog. 't Is nodig want de weersomstandigheden zijn echt lamentabel. Dat uit zich vrij brutaal als ik na de pauze m'n jas weer aantrek: het water zit tot halverwege mijn mouwen en ik denk bij mezelf dat het misschien tijd wordt om die overjaarse krel eens te vervangen door iets nieuwer, iets moderner. Alleen vraag ik me af hoe ik dat aan het verstand moet brengen van "the one who has to be obeid".
Letzemburg is en blijft een zalig land om door te rijden, zeker als het regent. Dan komt er namelijk geen volk op 't straat en dan kan je in alle rust je gangen gaan.
Als we in de buurt van Burg Reuland stoppen voor een tweede warme chokko, blijkt de veer wel gebroken te zijn: we staan daar binnen in dat cafe, annex bakkerij, zowat te zwemmen in onze eigen nattigheid en de koude doet ons rillen als een uit de kluiten gewassen espenblad. We beslissen dus om de spons in de ring te gooien en in Sankt Vith de snelweg naar moeder de vrouw te nemen. Trop is te veel. We doen echter de belofte dat deze rit zeker en vast eens moet herhaald worden, maar dan in betere weersomstandigheden.
Om 15:40, Sankt Vith ligt ondertussen al een heel stuk achter ons, rijden we voor het eerst vandaag op een droog wegdek en de thermometer in het dashboard gaat schuchter naar 10°. Gelukkig had ik in extremis nog een extra fleeceken aangetrokken dezemorgen, want anders had ik er al veel langer de brui aan gegeven. Vanaf Boutersem komt de zon zelfs even piepen. Eerst nog wat schuchter, maar daarna verdwijnt het laatste beetje grijs uit de hemel en kan ze, eindelijk, volop gaan schijnen. Ondertussen staat er zelfs 13° op den tableau: wat een luxe...
Wat ik me een groot deel van de dag heb afgevraagd: hoe kan een mens zoveel fijne wegskes aan mekaar blijven knopen. Daar moet ge een natuurtalent voor zijn. De rit was gewoon schitterend en ik zou zelfs de hier eerder neergepende mening durven onderschrijven dat dit misschien wel de mooiste IST was tot nu toe. Zelfs in de gietende regen.
Waar ik me ook steeds over verbaas is het tempo dat je kan halen in de regen. Op voorwaarde dat ge peper in het gat steekt van de voorrijder uiteraard.
Chris: bedankt voor de schitterende rit. Ge hebt uw eigen weer flink overtroffen.
Roadster: mersie voor het zaaaaalige tempo, ge moogt dat nog doen. De Roadster van de allereerste forumrit heeft een geweldige metamorfose meegemaakt
Red Zebra: gij zijt een vrouw met ballen: met dat zwart pilleke van u, faut le faire. No further comment needed
Slickman: chapeau voor uw rijkunsten. Dat ge met zulk een band aan dit tempo slechts één keer een serieuze stap opzij gezet hebt, dàt is de moeite. Maar ook wel wat onverantwoord
Ik kijk alvast met veel ongeduld uit naar de volgende
geen probleem 
(en PolRT had er wel nog wat meer, want die kwam van de Westflutten).
en ook een beetje 
maar ook 
een reden te meer om een volgende editie zeker mee te rijden 
