Ik hoop inderdaad dat die mentaliteit in de rest van Albani? anders is, en we zijn er uiteindelijk ook maar 3 dagen geweest. Dus misschien is dit gewoon een vreselijk verkeerde eerste indruk.Tom Thumper wrote: Ik weet niet of je dat mag veralgemenen.
Toen we voor het verlof de routes aan het plannen waren hadden we een behoorlijk uitgebreide route in het hoofd. We wisten op voorhand dat het een uitdaging zou worden om dat ook allemaal te doen. Die route zou ons iets zuidelijker de grens met Kosovo over voeren om dan via Prizren (volgens een Kosovaarse collega op het werk "het enige dat een bezoek waard is in Kosovo") en zuid-Kosovo naar Ni? in Servi?. Daar wilden we de "tower of skulls" en het concentratiekamp bezoeken. Om dan verder te rijden tot aan de Donau en de grens met Roemeni? en van daaruit terugkeren richting Bosni? door het Tara National Park dat nog op Servisch grondgebied ligt.laouen wrote:Het plan is om vandaag de dag die we verloren hebben met de platte band weer wat goed te maken, dus via de SH5 Albani? uit, even kort door Kosovo en dan weer Montenegro in.
Sja, ik blijf het een erg mooie motor vinden. En wanneer ik er dan zo eentje volledig uitgekit zie staan op een camping in Albani? kan ik het niet laten om het even van dichterbij te gaan bekijken. Angel had de motor pas 2 weken voor zijn vertrek in Londen gekocht en had nog grootse plannen voor Rusland, Siberi?, Mongoli? en zuid-oost Azi?. Hij had zijn werk opgegeven en verder alles verkocht om aan de reis te kunnen beginnen. Respect!laouen wrote:Het begint op 't gemak. Terwijl ik de slaapzakken en matjes opruim, verdwijnt DuibhceK stillekes. Gisterenavond laat is er nog een T?n?r?etje toegekomen en ik heb zo'n vermoeden dat ik 'm in de buurt daarvan moet gaan zoeken. De T?n?r? is van Angel, een Spanjaard uit de UK die op weg is voor een rondje rond de wereld.
Zo 140km aan een stuk opperste concentratie zijn inderdaad behoorlijk vermoeiend. En na een tijdje snak je toch naar heel even rust en respijt op een recht stuk. Maar dat komt maar niet. Verder wel een fan-tas-tische baan, ook voor gewone wegmotoren.laouen wrote:De SH5 is alles bij mekaar een goeie 140 km bochten en dat is letterlijk te nemen. We krijgen geen minuut rust, geen 100m rechtdoor. De bochten vragen ook extra aandacht want het zijn stuk voor stuk blinde doordraaiers. We gaan er zelf haast van doordraaien en ik had nooit gedacht dat ik bochtjes beu zou worden, maar op dat stuk heb ik er op een gegeven moment even genoeg van.
Ik had de laatste dagen al gemerkt dat er nogal veel beweging zat in 1 van mijn LED-lampjes. Het goede weer en de lunch break geven me de kans om er even naar te kijken. Er blijkt een scheurtje te zitten in de bracket waar het linker lampje op is gemonteerd. Ik schuif het lampjes dus wat verder opzij in de sleuf en bricoleer een voorlopige reparatie met wat kneedbaar metaal. Voorlopig houdt die nog steeds.laouen wrote:We lunchen onder een boomke aan de zoveelste hairpin.
Aan op- en afrittencomplexen of verkeerswisselaars doen ze in Albani? niet, ook niet op de autostrade. Als je op 1 van de weinige autostrades wilt die naam waardig en je wilt linksaf slaan dan moet je maar de rijstrook in de andere richting dwars oversteken en door het gat in de middenberm mikken. Wel opletten dat je onderweg niet overhoop gereden wordt door de vele karren die door paard of ezel getrokken wordenlaouen wrote:Tot iets voor Kukes blijft de baan kronkelen en dan gaan we een stukje autostrade op. De 'oprit' is wel interessant te noemen. Vanop de gravel parking van een cafeetje langs de weg, zo de autostrade op door een gat in de middenbermEn dan kronkelt de autostrade lustig verder. Damn, dit heb ik echt nog nergens gezien!
Net nadat we aan die strook beginnen worden we nog even staande gehouden door een local in een gloednieuwe pick-up. Hij wil ons waarschuwen voor de slechte staat van de weg en de vele putten. Wanneer we iets later na een fotostop weer achter hem hangen leren we ook heel vlug dat je gebruik moet maken van de hele breedte van de -zeer brede- baan om die putten te vermijden. Ook het stuk dat in principe voor tegenliggers bedoeld is. En als je eerder aan zo'n stuk met putten bent moet die tegenligger dan ook maar even wachten.laouen wrote:Na Kukes nemen we de SH23 naar de Kosovaarse grens en we krijgen een laatste gravelstrook te verteren. Het is een brede, grote weg maar wel bezaaid met putten.
Het Albanese landschap hoort absoluut en zonder twijfel bij de allermooiste van Europa.sjiriki wrote:Jullie toer in Albanie vond ik toch ook echt wel schoon ze aan de fotos te zien en dan die Thethi dacht ik? Ziet er de max uit :kwijl:
Ik denk inderdaad dat het beeld dat laouen schept misschien een beetje eenzijdig is. Want we hebben ook een heleboel erg vriendelijke Albanezen ontmoet.Tom Thumper wrote:maar wat mij vooral bijblijft zijn al die mensen die vriendelijk een goeidag zeggen als je langsrijdt, de mensen die een praatje proberen te maken als je ergens stopt, die wondermooie landschappen, de super behulpzame dokter en verpleegster toen we echt in de shit zaten, de heel erg vriendelijke mensen op de meeste campings die alles boven halen om zo goed mogelijk voor hun gasten te zorgen, de caf?baas die zijn voorraad tuinkruiden deelt, zomaar, mensen die een erg relaxed leven hebben, ...
In Roemeni? was dat ook met die High fives. Tussen de koeien door, die op de weg, alleen, richting stal liepen....duibhce Kaelann wrote:Ik denk inderdaad dat het beeld dat laouen schept misschien een beetje eenzijdig is. Want we hebben ook een heleboel erg vriendelijke Albanezen ontmoet.Tom Thumper wrote:maar wat mij vooral bijblijft zijn al die mensen die vriendelijk een goeidag zeggen als je langsrijdt, de mensen die een praatje proberen te maken als je ergens stopt, die wondermooie landschappen, de super behulpzame dokter en verpleegster toen we echt in de shit zaten, de heel erg vriendelijke mensen op de meeste campings die alles boven halen om zo goed mogelijk voor hun gasten te zorgen, de caf?baas die zijn voorraad tuinkruiden deelt, zomaar, mensen die een erg relaxed leven hebben, ...
De eenzame Albanese grenswachter toen wij de eerste keer de grens overstaken bijvoorbeeld.
Of de twee Scifo en Vanderelst fans aan het verouderde tankstationnetje
Of de Gomist die mijn band uiteindelijk op druk heeft gezet en nog voor ik iets kon vragen al zei dat het "free" was
Het personeel op de camping, zowel aan de receptie als in het restaurant
De man in de pick-up waar ik het in een vorige post over had die ons wild waarschuwen voor de slechte weg
De vele kinderen langs de kant van de weg op de SH23 die om high fives aan het bedelen waren. Sommigen daarvan hebben er vrees ik ook rode handjes aan over gehouden, want tegen 20km/u zo'n leren handschoen tegen uw kleine handje krijgen kan harder aankomen dan verwacht
De reactie hierboven was eerder een reactie op sjiriki haar antwoord ivm het stenen gooien, waar ik ook alle begrip voor heb, dat zijn natuurlijk zaken die je leest en die wel indruk maken maar waartegen ik ook wel een ander beeld wou benadrukken.duibhce Kaelann wrote:Ik denk inderdaad dat het beeld dat laouen schept misschien een beetje eenzijdig is.Tom Thumper wrote:maar wat mij vooral bijblijft zijn al die mensen die vriendelijk een goeidag zeggen als je langsrijdt, de mensen die een praatje proberen te maken als je ergens stopt, die wondermooie landschappen, de super behulpzame dokter en verpleegster toen we echt in de shit zaten, de heel erg vriendelijke mensen op de meeste campings die alles boven halen om zo goed mogelijk voor hun gasten te zorgen, de caf?baas die zijn voorraad tuinkruiden deelt, zomaar, mensen die een erg relaxed leven hebben, ...
Ben ik het helemaal mee eens. Kroati? en Montenegro hebben een voorsprong doordat ze het economisch veel beter doen dan buren Bosni? en Albani?. Daardoor zijn ook de algemene voorzieningen en bij uitbreidingen ook de toeristische voorzieningen een serieuze stap verder ge?volueerd.TRooPER wrote:zonder speculaties te willen doen, maar binnen *tig* jaren, is Kroatie-Albanie-Bosnie een verlengstuk van onze speeltuin.
ik weet het! ik weet het!laouen wrote:Weet er iemand wat voor boom dit is?
De man in het bakske bestudeert onze ID's en zegt meteen: Ah Belgium! You need insurance, right? En binnen de kortste keren zitten we bij een andere grenswachter/verzekeringsagent om een groen papierke op te halen. Ik tel minstens een tiental grenswachters en ze spreken haast allemaal Engels, zijn supervriendelijk en tegelijk heel correct ook. We krijgen nog een gigantisch A3 formaat aanrijdingsformulier mee en dan mogen we het land in. 
Ik ga ervan uit dat je van die bewakingsposten ook niet zomaar foto's mag maken. Ik heb dan ook geen foto's genomen. No, sir!laouen wrote:Foto's mogen er niet genomen worden, maar eenmaal buiten mag dat wel:
ah, weeral?frederikw wrote:En ge zijt daar gebleven?
Merci voor de inspiratie alvast. Morgenvroeg zijn wijlen ook weg in die richting. Tot over een week of 4
-gravel.
Joepie, het gaat weer verder !Je bedoelde hoogstwaarschijnlijk met stijl ? :icon:laouen wrote:Om bij het meer te geraken gaat het stijl naar beneden
