Balkan Binnendoor
Posted: 07 Sep 2014 23:25
Der moet hier nog een einde aan gebreid worden peisk...
Wanneer ik 's nachts wakker word van de aanwakkerende wind, ga ik toch even kijken of ik wat sterretjes kan zien. De lucht is helemaal uitgeklaard en de sterrenhemel is gewoon fenomenaal. Ik ken behoorlijk wat sterrenbeelden maar hier zie ik zoveel sterren dat het toch wel lastig is om er de gekende constellaties uit te pikken hmy: De melkweg is een heel duidelijk oplichtende band. Ik geniet even van het uitzicht, trek daarna de touwtjes van de tarp wat aan zodat die minder flappert en kruip dan weer mijn slaapzak in. Het is toch wel frisjes, zo op deze hoogte.
Dag 18 - Woensdag 25 juni
Wanneer we wakker worden is het weer volledig omgeslagen. Het is grijs en de wind is zo mogelijk nog aangewakkerd. We bekijken de opties. Srebrenica betekent omhoog naar het noorden en ook weer wat oostwaarts. Dat zou op z'n minst 2 dagen rijden zijn plus de doorsteek door Bosnie en Kroatie in het niet-toeristische deel. Wild kamperen in schijteweer zien we alvast niet zitten en beslissen om toch maar zuidwaarts te trekken richting Kroatie en hopelijk ook de zon, maar toch wel met een beetje pijn in het hart.
Het blijft een fantastische streek
Inpakken dan maar en terug via de weg die we gekomen zijn en verder richting Mostar, waar we net op tijd voor de lunch aankomen, droog zelfs. Maar dat duurt niet lang. We lunchen weer met uitzicht op de brug en deze keer zien we een van de duikers die dan toch genoeg geld verzameld heeft voor een duikje. Allez, ik had een gratieuze duik head-first verwacht maar het is eerder een ongecontroleerde val voeten eerst. Valt dat tegen!
Doet ie het of doet ie het niet?
Hij doet het! Je ziet nog net wat opspattend water.
Wanneer we vertrekken begint het te druppelen en in de verte rolt de donder al. Regenpakken maar weer aan... Nog voor de Kroatische grens krijgen we al een eerste stevige bui over ons heen. Richting kust lijkt het op te drogen maar na een korte stop langs de autosnelweg rijden we de hel in, zo zwart is de lucht. De moeder aller onweders dus. Bliksem, donder, stevige slagregen afgewisseld met hagel, en een zijwind waardoor ik meermaals de pechstrook op geblazen word. Elke tunnel is even een adempauze maar niet voor lang voor we weer de hel in rijden. Voorbij Split zijn we er eindelijk door en ik krijg spontaan medelijden met de salonmotard in de tegenovergestelde richting die dat zwarte gat gaat trotseren in zijn mooie witte t-shirt.
We vinden een campingske in Biograd na Moru, een klein gezellig stadje aan de kust. We hebben net onze tent opgezet of het volgende onweer kondigt zich al aan... Dinner in een klein restaurantje: seafood uiteraard!
De route vandaag
De hoogtemeters
Wanneer ik 's nachts wakker word van de aanwakkerende wind, ga ik toch even kijken of ik wat sterretjes kan zien. De lucht is helemaal uitgeklaard en de sterrenhemel is gewoon fenomenaal. Ik ken behoorlijk wat sterrenbeelden maar hier zie ik zoveel sterren dat het toch wel lastig is om er de gekende constellaties uit te pikken hmy: De melkweg is een heel duidelijk oplichtende band. Ik geniet even van het uitzicht, trek daarna de touwtjes van de tarp wat aan zodat die minder flappert en kruip dan weer mijn slaapzak in. Het is toch wel frisjes, zo op deze hoogte.
Dag 18 - Woensdag 25 juni
Wanneer we wakker worden is het weer volledig omgeslagen. Het is grijs en de wind is zo mogelijk nog aangewakkerd. We bekijken de opties. Srebrenica betekent omhoog naar het noorden en ook weer wat oostwaarts. Dat zou op z'n minst 2 dagen rijden zijn plus de doorsteek door Bosnie en Kroatie in het niet-toeristische deel. Wild kamperen in schijteweer zien we alvast niet zitten en beslissen om toch maar zuidwaarts te trekken richting Kroatie en hopelijk ook de zon, maar toch wel met een beetje pijn in het hart.
Het blijft een fantastische streek
Inpakken dan maar en terug via de weg die we gekomen zijn en verder richting Mostar, waar we net op tijd voor de lunch aankomen, droog zelfs. Maar dat duurt niet lang. We lunchen weer met uitzicht op de brug en deze keer zien we een van de duikers die dan toch genoeg geld verzameld heeft voor een duikje. Allez, ik had een gratieuze duik head-first verwacht maar het is eerder een ongecontroleerde val voeten eerst. Valt dat tegen!
Doet ie het of doet ie het niet?
Hij doet het! Je ziet nog net wat opspattend water.
Wanneer we vertrekken begint het te druppelen en in de verte rolt de donder al. Regenpakken maar weer aan... Nog voor de Kroatische grens krijgen we al een eerste stevige bui over ons heen. Richting kust lijkt het op te drogen maar na een korte stop langs de autosnelweg rijden we de hel in, zo zwart is de lucht. De moeder aller onweders dus. Bliksem, donder, stevige slagregen afgewisseld met hagel, en een zijwind waardoor ik meermaals de pechstrook op geblazen word. Elke tunnel is even een adempauze maar niet voor lang voor we weer de hel in rijden. Voorbij Split zijn we er eindelijk door en ik krijg spontaan medelijden met de salonmotard in de tegenovergestelde richting die dat zwarte gat gaat trotseren in zijn mooie witte t-shirt.
We vinden een campingske in Biograd na Moru, een klein gezellig stadje aan de kust. We hebben net onze tent opgezet of het volgende onweer kondigt zich al aan... Dinner in een klein restaurantje: seafood uiteraard!
De route vandaag
De hoogtemeters