In een tunnel die plots smaller wordt en een bocht maakt, zie ik een auto Guido passeren met nog een haarbreedte tussen de auto en de zijkoffers van de FJR...
Het vertrouwen in het rijden wordt wat minder, we worden hier en daar voorbijgeraasd door snellere GS-en en dergelijke. Na een tijdje stoppen we toch even, zodat ik mijn pull kan uittrekken. En we toch even een fotootje trekken.
Eindelijk komen we beneden, nu zijn we op weg naar Merano. Het wordt drukker op de wegen. Een duitse RT en GS steken ons en de auto's voorbij zonder rekening te houden met volle lijnen. Guido spreekt me daarover aan als we tanken (een tankstation waar we cash moeten betalen !)
Merano is superdruk. Nu hebben we echt last van de warmte, vermits we geen koelende wind meer voelen. Ook als we Merano gepasseerd zijn, blijft het ultra druk. We begrijpen de Duitsers van daarnet. We beginnen er nu zelf ook een sport van te maken op de meest onmogelijke plaatsen de langzame rij auto's, bussen en vrachtwagens te passeren.
Hoe verder we weg geraken van Merano, hoe minder verkeer. Door het continu inhalen van het verkeer en de daarmee gepaard gaande adrenaline, is onze snelheid serieus hoog wanneer we vrije baan hebben. Wanneer we dan eindelijk links afdraaien om aan de Stelvio te beginnen, voel ik me redelijk vermoeid. Wanneer een KTM-rijder ons nog voorbijsteekt, net voor de allereerste haarspeldbocht waarvoor we keihard moeten afremmen, gaan we toch aan de kant om even adem te happen. We hebben al wat zicht op wat nog komen gaat.
Hiernee beginnen echt aan de befaamde Stelvio. Ik ben heel blij dat ik dit jaar twee rijopleidingen heb gevolgd bij Chris en Paul. De haarspeldbochten volgen elkaar op, er lijkt geen einde aan te komen. En het zijn echt korte bochten ! Zonder de cursussen zou ik serieus problemen gekend hebben! De achterremtechniek komt me goed van (Stelvio
)pas.Halverwege stop ik even om achteruit en vooruit te kijken.
De blik vooruit doet me even in de handen spuwen (figuurlijk). Er komen precies n?g een paar haarspeldbochten aan. Eens boven is de voldoening groot. Het is gelukt, de 'Turnanti' zijn overmeesterd. En het uitzicht hier is ook een schitterende beloning.
Op de top zelf valt er niet veel te beleven. Dus vatten we de afdaling richting Bormio aan. We stoppen weer even voor een foto.
Ik maak weer wat meters te voet en wordt beloond met het volgende uitzicht:
Als de mannen van Top Gear de Stelvio als de beste rijweg van Europa bestempelden, dan hadden ze het ongetwijfeld over deze zijde !!!! De afdaling naar Bormio is ongelofelijk om te rijden. Hier haal je echt je hart op .
We komen op tijd aan in Bormio om nog even de Gavia omhoog te rijden. In het begin is dit een opeenvolging van flauwe bochten, waar je dus aan een heel hoog tempo omhoog vliegt. Maar na een tijd wordt het een smalle weg, met een wegdek dat soms in heel bedenkelijke staat is. Maar er wordt aan gewerkt, er zijn ook al ettelijk kilometers bedekt met nagelnieuw asfalt.
De Gavia is echt wel hoog. Op de top zijn we bijgevolg letterlijk in de wolken.
Voor de spectaculaire afdaling aan de zuidkant hebben we geen tijd meer. We draaien dus terug naar Bormio, en stoppen nog ??n keer voor wat fotomateriaal.
Uiteindelijk komen we terug in Bormio. We overnachten in Hotel Eira.
In dit hotel waren de kamers met half pension goedkoper dan die met enkel ontbijt...
Daarom waren we maar net op tijd in het hotel, want de bedoeling was dan ook gewoon de dagmenu te eten, die geserveerd wordt om 19u30. Wij schuiven aan om kwart voor 8, dat kon nog net door de beugel voor de mooie Italiaanse hoteleigenares. Waar men tot in Merano nog overal Duits sprak, is het hier enkel Italiaans. Gelukkig spreken ze in het hotel ook een mondjevol Engels.De derde dag is tot een goed einde gebracht. Een goede nachtrust en op naar dag 4 !
. In de afdaling ga ik naar mijn gevoel oerendhard. Guido blijft alvast wat achter, en ik haal zelfs 2 andere motoren in ! Spijtig dat de pas aan de korte kant is. 
... Ik krijg hier acute ademhalingsproblemen ... 
.
. De Mercedes blijft ons een viertal bochten belagen, waarna hij het toch maar laat afweten. Wat een l*l.
?