Dag8:
col du Mnt C?nis
col de l'Iseran
cormet d'Ar?ches
Na een laatste afscheid van de bestuurders van de Landcruiser zijn we doorgereden naar de camping Gran Bosco. Redelijk bekend bij off-roaders omwille van de grote speeltuin errond. Blijkt die echter langs een nationale te liggen ?n naast een autostrade ?n naast een spoorweg die 's nachts overwegend door vrachtverkeer wordt gebruikt. Het aanhoudende gezoem en gedender was grappig genoeg net genoeg monotoon om te helpen in slaap te vallen. 's nachts was er helaas zoveel licht dat je niet eens onopvallend kon piesen naast je tent.
Soit, goed geslapen, hard bekeken geweest met onze twee stoffige KTM's en voort maar weer. Routine zat er goed in: om 8u opstaan en rond 10u vertrokken we dan. Als de wekker stond tenminste. Niet vandaag dus. Pas om 8.45u wakker geschoten.
Wekker vergeten. Dus pas tegen 10.45u van ons erf geraakt.
Col du Mnt C?nis is ene om in te kaderen. Gesteld dat het kader groot genoeg is om de stenen erin te krijgen. Amai ni, daar zijn we ferm door elkaar gerammeld geweest ! Godzijdank had ik de demping net weer twee klikjes zachter dan comfort gezet, anders waren m'n vulling eruit gerammeld. Het was echt moeilijk spoor kiezen, en geregeld liep het minst erge stuk vlak naast de toch wel diepe afgrond. Nu ja, je hebt op dat moment sowieso zo'n hyperfocus dat je enkel dat spoortje van 10cm ziet. Dat 100m diepe gat ernaast registreer je eigenlijk niet... tot je er voorbij bent.
Sorry voor de vele foto's van deze col en zijn meer.
Bosje komt zo...
Hoogtevrees? Eerder duizelig van de speldbochtjes ja !
Ruig
Ruiger
Tot hier dus was er altijd wel een "spoortje" geweest waar het net iets minder denderde, maar bij deze passage was ??n blik genoeg: het maakte niet uit waar je reed... dus gewoon blik vooruit en gas geven met dat beestje. Centrifugaalkrachten, gyroscopische krachten en voorwaarts momentum zorgden voor de goede afloop.
Ruigst
en dan weer superlief !
Toen we een Kia geparkeerd zagen wist ik het wel: het ruigste was achter de rug.
We arriveren aan het meer:
En we laten het achter ons: