De Olijke Avonturen van Bolle & Stille

[Blackbert]

serieus woessies! Over zoiets ben ik dus met den FZ gedokkerd

Ergens heb je gelijk. Teveel in toeristenmodus. De 2 wandelaars die we daar ontmoet hebben konden ook niet helpen, hun stafkaart van het hele Parc National had wat weinig detail. Die berg steenpuin was eigenlijk een zijbaan van de hoofdpiste, waarvan ze wel wisten dat die doodliep. Geen idee of deze 'aanloop' 't ergste stuk zou zijn, of net niet. Terug omlaag dan maar.


Eerder zag 't er zo uit






Mouti?re. Enkel de latste 5 km is gravel



en die komen later

[Cotthem]

Schitterende foto's

Toch wel geluk gehad met het weer precies. De Sommeiler was mijn eerste echte steenpiste met den tenere en dat ging, traag opt gemak met mijn poten uitgestoken Als mij niet vergis had Trooper daar wat carbu-problemen door de hoogte met zijn TA, maar het waren vooral bepaalde delen van de ligurische die mij bijna in mijn broek deden kakken , maar dat lag eerder aan het snellere tempo van de medereizigers denk ik. Tja, ik ben nen tragen he met een rijstijl

[Muug]

Het is in zo'n omgevingen erg belangrijk dat je goed op elkaar let. Wij hielden altijd elkaar in de gaten. Er waren momenten dat de ??n uit het zicht van de ander verdween (pipi, kaka, foto) maar de ander stopte dan wel totdat hij de ene weer zag. Echt wachten tot we weer bij elkaar waren deden we af en toe, niet altijd, gewoon effe visueel checken dat hij er nog is was genoeg.

[Muug]

Dag8:
col du Mnt C?nis
col de l'Iseran
cormet d'Ar?ches

Na een laatste afscheid van de bestuurders van de Landcruiser zijn we doorgereden naar de camping Gran Bosco. Redelijk bekend bij off-roaders omwille van de grote speeltuin errond. Blijkt die echter langs een nationale te liggen ?n naast een autostrade ?n naast een spoorweg die 's nachts overwegend door vrachtverkeer wordt gebruikt. Het aanhoudende gezoem en gedender was grappig genoeg net genoeg monotoon om te helpen in slaap te vallen. 's nachts was er helaas zoveel licht dat je niet eens onopvallend kon piesen naast je tent. Soit, goed geslapen, hard bekeken geweest met onze twee stoffige KTM's en voort maar weer. Routine zat er goed in: om 8u opstaan en rond 10u vertrokken we dan. Als de wekker stond tenminste. Niet vandaag dus. Pas om 8.45u wakker geschoten. Wekker vergeten. Dus pas tegen 10.45u van ons erf geraakt.

Col du Mnt C?nis is ene om in te kaderen. Gesteld dat het kader groot genoeg is om de stenen erin te krijgen. Amai ni, daar zijn we ferm door elkaar gerammeld geweest ! Godzijdank had ik de demping net weer twee klikjes zachter dan comfort gezet, anders waren m'n vulling eruit gerammeld. Het was echt moeilijk spoor kiezen, en geregeld liep het minst erge stuk vlak naast de toch wel diepe afgrond. Nu ja, je hebt op dat moment sowieso zo'n hyperfocus dat je enkel dat spoortje van 10cm ziet. Dat 100m diepe gat ernaast registreer je eigenlijk niet... tot je er voorbij bent.

Sorry voor de vele foto's van deze col en zijn meer.

Bosje komt zo...




Hoogtevrees? Eerder duizelig van de speldbochtjes ja !


Ruig


Ruiger

Tot hier dus was er altijd wel een "spoortje" geweest waar het net iets minder denderde, maar bij deze passage was ??n blik genoeg: het maakte niet uit waar je reed... dus gewoon blik vooruit en gas geven met dat beestje. Centrifugaalkrachten, gyroscopische krachten en voorwaarts momentum zorgden voor de goede afloop.

Ruigst


en dan weer superlief !


Toen we een Kia geparkeerd zagen wist ik het wel: het ruigste was achter de rug.


We arriveren aan het meer:




En we laten het achter ons:

[zappa]

eindelijk kan ik de foto's zien op een groot scherm!!
aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah wat mooi daar !

Kriebel, kriebel, kriebel, kriebel, kriebel, kriebel, kriebel, kriebel, kriebel, kriebel, kriebel, kriebel, lagen die Alpen maar dik 600 km dichter?

[Muug]

Volgende keer mag je mee. We hadden ginder gekke koeien en geile schapen, maar een zot konijn ontbrak ons nog.

[Muug]

ehm,
ik ben nog vergeten zeggen waar de naam van dit verhaal vandaan komt.

ewel he, we waren ergens aan t??ten en toen kwam men een fles water brengen, met ne vr?? schone naam :



Tja, en Bolle <-> Polle, you see ? En Stille, da's toch ook duidelijk eh, jawel eh?

[Muug]

Cormet d'Areche was een rustig ritje, ook een beetje Hobbit-bergen, daar heb ik wel wat foto's van maar geen enkele is echt de moeite. En 's avonds natuurlijk weer op een camping. En eens op een deftig uur.

Beetje gespeeld met het fototoestel



Bert betrapt op een vreemd moment.


Weirdo selfie


mjamie


ook mjamie

[Blackbert]

Ja, eindelijk rust. legt een mens zich neer om die melkweg eens te bekijken, staat daar ineens ene in uw ogen te flitsen.

[zappa]

ging jij nog gerust gaan slapen?

Ik zou toch wachten voor te gaan piesen tot het klaar is stel dat ik zo'n mijnwerker tegen kom in den donker.... of niks meer of alles los

HEEL plezant verslag! & foto's om te blijven naar kijken (all?e de meeste toch )

[Blackbert]

Dag dinges, Anelle, Mouti?re, Parpaillon.

Die Anelle was weer zo'n 'vondst', een minder voor de hand liggende aanloop naar de Mouti?re.
Door de 3 uur die we gisteren 'verloren' eer we de MS over mochten rijden moeten we vandaag eerst nog wat asfalt afhaspelen.
Ik had zo nog wat 'vondsten' voor na de Parpaillon, maar we hebben gisteren nog eens gerekend:
Vanavond ergens rond Bardonecchia, morgenavond vlakbij Ar?ches, om overmorgen in de B&B te geraken vanwaar we weer naar huis rijden. Alles bij elkaar net te weinig tijd om te 'exploreren', om pistes op te rijden waarvan we niet echt weten of we er helemaal over geraken of geen idee hebben hoe lang dat zou duren.

Moet er dus een 'volgende keer' komen? Waarbij het niet uitmaakt of we ergens 3 uur zwoegen op 5km, de nacht langs de piste doorbrengen of 50km terug- en omrijden omdat het niet kon? 't Is verleidellijk, maar omdat we geen renteniers zijn is de tijd beperkt, en er zijn nog zoveel andere stukken van de wereld waar we eens willen gaan kijken. Keuzes. Blij dat we het probleem hebben dat we kunnen kiezen.

[Muug]

ging jij nog gerust gaan slapen?

Ik zou toch wachten voor te gaan piesen tot het klaar is stel dat ik zo'n mijnwerker tegen kom in den donker.... of niks meer of alles los

mijnwerker, mijnwerker, zandmannetje ja ! Dat ventje dat zand (en modder, en klei, en krijtstof) in uw ogen strooit zodat ge rap en goed slaapt.

[Blackbert]

Anelle - Mouti?re. De eerste net buiten 't Parc National du Mercantour, de laatste de enige onverharde weg in het parc waar je mag rijden, zover ik weet. Samen het alternatief voor de Col de la Bonnette, de hoogste geasfalteerde weg in West Europa.

Top van de Bonnette linksboven.




Daarna 25km omlaag zoeven over perfect asfalt, op weg naar de Parpaillon, die bijna even hoog is trouwens.
't Begint idyllisch en lieflijk



Dan begint het echt bergop te gaan





Schapen. Net als koeien, niet de intelligentste beesten ter wereld. Weten blijkbaar niet dat ze op de weg moeten blijven. Stampen dus de helling af, waarbij er stenen omlaag donderen een flinke schapenbout groot. Op het lager gelegen stuk had ik al een kei als een tennisbal zien 'oversteken'. Blij dat het niet die grote was die ze iets later loswerkten.

[Muug]

ferme foto's

[Stefke]

ferme foto's

[petervdc]

Pfiew... ipv ne 3e keer naar Noorwegen te gaan, dees is ook h????????????????????l schooooooooooooonnn

[Muug]

Dag 9:
col de la Forclaz
col de l'Arpettaz
la Croix de Fer
col des Aravis
col des Gli?res
col du Collet
col du Mnt Sion
Col de la Faucille


Allez hop, na een frisse nacht in een lekker warme slaapzak stonden we lekker uitgerust op. En alles was zeiknat. Afin, aan de buitenkant van de tent toch. Ze hadden daar in die vallei lichtjes last van dauw. Gelukkig was het de laatste keer dat die tent ingepakt en gebruikt moest worden. Vanavond was ons logement "La Grenotte", we moesten er op tijd zijn voor ons avondmaal, dus veel offroadfantasi?n waren er niet mogelijk. De rit noordwaarts ging bijgevolg ook grotendeels langs dezelfde weg als hetgeen we op dag 2 hadden gedaan.

[Muug]

Col du Pr? was een hele venijnige col (voor de fietsers toch), vanuit Ar?che naar boven, behoorlijk steil en kronkelig. De foto vind ik tof, maar is geheel "per ongeluk" zo geworden. Enerzijds stond mijn camera nog op "night vision" (zie de vorige grofkorrelige foto's) en anderzijds was er nog condens op mijn lens. De combinatie levert wel een prachtige nostalgische foto op: