Vrijdag:
Al vroeg uit de veren en het is zalig om op zo'n tijdsstip door Larache rond te wandelen.
Er is al behoorlijk wat volk op straat en ik raap mezelf een lekker ontbijtje samen door een croissant bij de bakker te kopen en dat op te eten met een koffie op een terraske. Uiteindelijk bol ik tegen half tien de haven van Tanger-med binnen waar ze al direct zenuwachtig worden als ze mijn tickets zien. Over 20 minuten vertrekt de boot en ik moet nog langs de douane! Op sneltempo jagen ze mij door alle formaliteiten (inclusief x-ray scan van demoto) en om 5 voor 10 sta ik in de rij voor de boot. Het is dezelfde boot als in de heenreis... dat belooft..
Al die stress uiteraard voor niets want ze zijn de boot nog aan het uitladen en het inladen moet dus nog beginnen. Na 10 minuten camions laden stopt ineens alle acitivteit op de boot. En dat blijft zo voor een uur. Het is pas als de ongedurige (met recht en reden) passagiers en masse beginnen te claxoneren dat er iets van uitleg komt. De boot krijgt een onverwachte inspectie van de Marokaanse weetikveelwat. Even is er sprake om alle passagiers op een andere boot te zetten, maar uiteindelijk - na 2,5 uur vertraging - laden ze toch nog rap wat volk op onze boot en stomen we er vandoor... Altijd miserie met die ferries!
Bye bye Africa!
De temperatuur slaat wat tegen in Spanje, het kwik komt amper boven de twintig uit. Ik zou die avond op de Spaanse TV beelden zien van hagelbuien en overstromingen in het Noorden. Blijkbaar zit ik midden in een koudefront. Ik slag erin om toch nog een kleine 700km te rijden deze middag en hou ermee op net ten noorden van Salamanca. Met wat chance lukt het mij weer om het traject Algeciras - Belgi? af te leggen in anderhalve dag. Dan kan ik zaterdag al in mijn eigen bedje slapen en heb ik zondag nog om wat te bekomen alvorens terug naar het normale leven te gaan.
Zaterdag: Een lange autostradedag waar ik vooral van herriner dat het veel te fris was voor de tijd van het jaar. Rond Parijs kom ik ook nog terecht in een bijbels onweer en laat ik nu 1 ding vergeten zijn op deze reis: mijn waterdicht liner van mijn vest. Macgyver zou jaloers zijn op mijn geimproviseerde regenkledij!
Door het onweer verlies ik enkele uren, waardoor ik pas stipt om middernacht thuis geraak. 1600km vandaag
Net zoals in de heenrit zonder grijntje moeite of pijn. Zalig!
Zondag:
Nagenieten en orde op zaken stellen
Voila! Een weekje cong? waar ik intens van genoten heb. Ik heb +- 6500km gereden wat - ook voor mij - belachelijk veel lijkt, maar ik heb elke dag opnieuw gewoon gedaan waar ik op dat moment zin in had. Nooit geforceerd. Ik had ook aan niemand iets te bewijzen.
Voor de GSA heb ik een zeer groot respect gekregen. Die grote loebas is echt een plezier op lange autostraderitten, is machtig in de bochtjes en is - verrassend voor mij - zeer plezant en capabel op de pistes.
Ik begrijp het concept van deze moto nu ook. Net zoals zovelen ben ik altijd al sceptisch geweest over het "Adventure" gedeelte van zo'n overzetboot. Ik heb die moto dan ook gekocht voor woon-werk verkeer (grote tank, comfort, dealernetwerk, etc..) - nooit met de intentie om er straffe reisjes mee te doen. Laat staan dat ik daar verwachting van deze moto rond had. Het zou ook nooit mijn keuze zijn om lange of extreme reizen mee te doen, daarvoor zijn er betere machines (ktm690, BMW XC, Terra
, ... ). Maar om te doen wat ik juist gedaan heb is deze moto in mijn ogen de beste keuze. Ik zou het zelf straffer stellen, het is omdat deze moto in mijn garage staat dat ik deze trip overwogen heb. En ik denk dat BMW het ook zo bedoeld met deze moto: de mogelijkheid geven aan mensen met te weinig tijd (en bijgevolg wat budget) om toch op een heel korte tijd een beperkt avontuur te beleven.
En tot daar mijn reclame voor BMW.. ik zou potdorie een percentje moeten vragen voor al mijn gratis reclame
Dank voor uw aandacht en hop naar het volgende avontuur