Een WegIsWeg-reis in Marokko

Been there, done that, got the T-shirt? Vertel op !
Post Reply
petervdc
Posts: 3447
Joined: 23 Oct 2009 11:45

Een WegIsWeg-reis in Marokko

Post by petervdc »

Ow yeah !!
:headbang:
Keep going

TRooPER
Posts: 1976
Joined: 19 Oct 2009 11:57

Een WegIsWeg-reis in Marokko

Post by TRooPER »

ik denk dat het spel hier ook op de lange baan zit....... :blbl:
Dream as if you'll live forever. Live as if you'll die today

User avatar
F M
Posts: 5035
Joined: 26 Oct 2009 21:45

Een WegIsWeg-reis in Marokko

Post by F M »

Ofwel heeft hij nog geen soep gegeten, ofwel kwamen de patatten direct na de soep.
I am confused. Oh no, maybe not!

User avatar
Muug
Posts: 11713
Joined: 17 Oct 2009 13:04

Een WegIsWeg-reis in Marokko

Post by Muug »

TRooPER wrote:ik denk dat het spel hier ook op de lange baan zit....... :blbl:
alles hangt af van de rapte waarmee BB de foto's online smijt...

User avatar
Blackbert
Posts: 3401
Joined: 17 Oct 2009 15:30

Een WegIsWeg-reis in Marokko

Post by Blackbert »

Ja lap, nu is 't mijn schuld. :skull:

Awel, ik ga mij niet laten afjagen se. :blbl

?? ??? ???? :grijns:
grease up your baby for a ball on the hill

User avatar
Muug
Posts: 11713
Joined: 17 Oct 2009 13:04

Een WegIsWeg-reis in Marokko

Post by Muug »

Blackbert wrote:?? ??? ???? :grijns:
jommohoweh ! :oogrollen:

User avatar
Muug
Posts: 11713
Joined: 17 Oct 2009 13:04

Een WegIsWeg-reis in Marokko

Post by Muug »

Eindelijk breekt De Grote Dag aan : zaterdag tien oktober 2015 om iets voor zes uur 's ochtends staat er aan ons deur iets h??l langs en laags, met een scharnier in 't midden. Het betreft een Volvo V70 met daaraan een megaremork. Het is een superding van VSC(.be) dat werkelijk geniaal in elkaar zit. Met plezier plaatsen we de drie moto's er op.
Image
Right, ready to go !
Ow, wachtekeej, der is precies iets met dat achterwieleke van dat ottoke, dat ziet er een beetje plattekes uit. :devil:
Image
De lokale bandenboer had dan wel geen nieuw exemplaar liggen, maar een half versleten band was gelukkig wel in de goede maten beschikbaar. Twintig minuten later was ook dat geregeld en we konden opnieuw proberen vertrekken. Nog efkes rap pissen, wat kusjes uitdelen en naar buiten, de auto in. Daar moeten we ons nog even verlossen van een hysterisch wijf dat GI-GAN-TISCH van haar oren maakt omdat we toch wel de volle tien minuten half voor de entree van haar binnenkoer staan, maar dan kunnen we eindelijk de baan op.
Frankrijk is Frankrijk, de moeite niet om daar foto's van te plaatsen. En Spanje 's nachts, tja, daar is zoveel te zien als aan de Leeuw van Waterloo 's nachts..... Kort gezegd : een kleine 24 uur na ons vertrek waren we al aan 't sjezen langs de Costa Del Sol, waar er blijkbaar niet enkel elk jaar opnieuw miljoenen toeristen rijpen, maar ook olijven. Tientallen kilometers langs zien we niks anders dan autowegen en olijfboomgaarden. Indrukwekkend!
Image

Image

We krijgen ook een heel mooi zicht op een echt spookdorp, met tientallen betonnen skeletten, met op borden in koeien van letters SE VENDE. Een beangstigend voorbeeld van de enorme crisis waarin Spanje verkeert.
Image

Tegen half ??n - we zijn dus zondag - draaien we eindelijk de camping op. Die mensen weten al op voorhand welke kiekens er gaan arriveren en daardoor loopt alles lekker gesmeerd. Spaans kennen is hier niet nodig, want dit is een "overwinter"-camping voor vele Britten. Het restaurantje biedt zelfs enkel pubfood aan, en op Saterday Nights komen er zelfs authentieke ouwe Britse Croonerzangers en zo hun ding doen, aangemoedigd door diverse oudjes.
De camping is goed voorzien van een mooi zwembad, een mooi restaurant en een rechtstreekse toegang tot het grote en kilometers lange strand.
Image

Image

Image

De rest van onze zondag wordt gevuld met het opzetten van onze tent en het afladen en prepareren van onze moto's. De auto en de remork worden veilig geparkeerd op het domein, mooi in het zicht van de receptie.
De ochtend erop kopen we in Algeciras onze tickets in het kantoor dat Frederikw ons heeft aangewezen en gaan lekker aanschuiven in de haven. Er zijn mensen die zo'n Afrika-reis duidelijk h??l ernstig nemen :
Image
Ze moeten zelfs niet uit hun wagen komen om hun banden af te laten of op te pompen. Hoezo contact met de locale bevolking????
De boot zou om 13u uitvaren. Zo ongeveer op dat moment begonnen ze hem te laden met vrachtwagens, die stuk voor stuk achteruit moesten oprijden. En stuk voor stuk schraapten ze tegen de laadbrug en stuk voor stuk moest de vering omhoog, of omlaag, of terug normaal gezet worden.... afin, dat duurde wel een tijdje eer wij erbij mochten....en de boot van 13u vertrok daardoor maar ergens rond 16u...
Image
Over de bootreis kan ik niks speciaals melden. En over de douane aan Marokkaanse zijde ook niet. Om 18u waren we eindelijk aan 't rijden Afrikaans grondgebied.
Nu moet je weten dat het daar in oktober rap donker wordt. En behoorlijk vroeg ook. Dus om 19u begint het te schemeren en om 19u15 is het daar pottezwart. Dat verklaart waarom we bij nachte arriveerden in "de blauwe stad", met name Chefchaouen. Daar vonden we per toeval een zalig hotelleke : hotel Zouar, van een Marokkaanse man en zijn Spaanse madam.
Image

Er bleek daar een tamelijk markante kerel te logeren, te overwinteren zeg maar. Het was een licht bejaarde Italiaan die al vele malen in Afrika had rondgereden. Dit hotel was sinds enkele jaren zijn vaste winterstek geworden, omdat Marokko zo goedkoop is en omdat je er zo gemakkelijk aan wiet kan komen..... in de zomer verhuurde hij parasols op het strand en in de winter verbleef hij in Marokko.

Image BB die poseert op de overloop van 't eerste verdiep van het hotel.

User avatar
Muug
Posts: 11713
Joined: 17 Oct 2009 13:04

Een WegIsWeg-reis in Marokko

Post by Muug »

Ik ga u niet verder lastig vallen met details over het hotel, of over het avondeten en het ontbijt, allemaal overbodige informatie.
De dag nadien kunnen we eindelijk "op reis" in Marokko. We zijn verdomd al dinsdag zeg !
We komen een tof gebouw tegen aan een kruispunt, en besluiten daar af te slaan. Ons eerste kleine leuke stuurwegje !
Image
Image
Zo van tijd komen we ne keer in een dorpje, en het valt toch op dat er een groot tekort is aan vuilbakken. Of zou het aan hun mentaliteit liggen??? Het volgende fotooke is getrokken middenin 't dorp aan hun grootste kruispunt.
Image

Mooie kleurkes, saaie bouwstijl:
Image

In ??n dorpje waar we tanken en wat drinken, voel ik mijn hart koud worden en mijn ogen worden groot als schoteltjes. Ik ben de paspoorten vergeten in hotel Zouar !!!! :yikes: Dankzij mijn foto van de voorgevel waarop hun telefoonnummer stond, konden we ze bellen en daar bevestigden ze de vondst. Ik was zo stom geweest ze in het nachkastje te leggen en vaneigens hadden we er niet meer aan gedacht. Het dorp (Lamjaara?) had gelukkig een heus commissariaat waar Bert probeerde ze te overtuigen om ons een officieel attest mee te geven. Dat hielp niet echt waardoor er maar ??n oplossing was : de rapste van ons drie moest die paspoorten gaan halen in het hotel.... Dus ik repte me zo snel als mogelijk naar Ouezzane en van daar naar Chefchaouen. Op de kruispunten moest ik wel opletten, want letterlijk ?lk kruispunt in verstedelijkt gebied had zijn autoke met twee verveelde agenten! De twee anderen reden rustig verder richting Fez, en we spraken af dat we per sms contact zouden houden. Anderhalf uur later stond ik in Chefchaouen, en omstreeks kwart voor vijf ving ik de terugweg naar Fez aan, over grote wegen, zo rap mogelijk zonder zot te doen...

Nog iets over de structuur van vele dorpen : meestal is de hoofdstraat van asfalt. De zijstraten en alle andere zijn dat niet, die zijn gewoon van "berg" of grond of kapotgemalen stenen. In Lamjaara bvb lag het benzinestation in de asfalten hoofdstraat maar het commisariaat lag in een onverharde parallelstraat waar erg veel volk was, en stof en stenen...
Image

Hier hebben we een aantal typische verschijningen op ??n foto : een volgeladen ezeltje, een oud mannetje in een jas-met-pinnemuts en de kleurijke derri?res van enkele Marokkaanse dames. Mijn verdomde schroom en g?ne houdt mij steeds tegen om die mensen frontaal te fotograferen.
Image

Volgende foto toont een "leeg" Marokko, ergens langs de grote weg (de N13) richting Fez getrokken :
Image

Er was een smsje binnengekomen dat Blackbert en Koppel! een overnachting in een hotel in Sefrou genomen hadden, een 30km voorbij Fez. Ondertussen was het al aan het schemeren en ik begreep dat ik in het donker door de avondspits van Fez zou moeten rijden. Nu, moeilijk is dat niet want er geldt daar maar ??n regel : "There are no rules!" Dus na een kwartiertje links en rechts iedereen voorbij flitsen was ik erdoor. Oef! Wie zegt dat drukke steden onmogelijke avondspitsen hebben?

TRooPER
Posts: 1976
Joined: 19 Oct 2009 11:57

Een WegIsWeg-reis in Marokko

Post by TRooPER »

Oef.


:lurker:
Dream as if you'll live forever. Live as if you'll die today

User avatar
Muug
Posts: 11713
Joined: 17 Oct 2009 13:04

Een WegIsWeg-reis in Marokko

Post by Muug »

Sefrou zelf is een niemendal... don't go there. Er zou maar ??n hotel zijn, en daar wil je niet slapen. De kamers zijn groot genoeg, de prijs redelijk ok, maar ze geven geen ontbijt. Erger is wel dat je er in de "badkamer" een longschimmelinfectie kan oplopen, als die beestjes je al niet in je slaap overvallen... Pas op, dat badkamerhokje was op zich erg fotogeniek, ik heb er - met ingehouden adem - leuke foto's getrokken, maar het stonk gelijk of het afvoerputje van de douche rechstreeks bovenop een beerput was gemonteerd.... om kotsmisselijk van te worden. Slapen hebben we dus gedaan met wagenwijd open vensters....

Image

Image

Avondeten hebben we genuttigd in restaurant Oumnia, bereikbaar via een klein deurke in een zijstraat van de hoofdstraat. Ge komt dan binnen in een ruimte die door ??n TL-buis verlicht is, en waar 20 of 30 sombere mannen met (zelf)moordneigingen (afin, volgens hun blik toch) u temidden van de rook zitten aan te staren. Ge negeert dat allemaal en focust u rustig op de patron/gar?on die u hartelijk welkom heet en - enkele trapkes op - naar de eetruimte troont. Ook daar was er ??n TL-buis. Muziek stond luid en was een elektronische variant van het klassieke Arabische gejingeljangel, waarbij overslaande stemmen en langerokken tremolo-klinkers uitermate belangrijk zijn. De mannen zingen met vrouwenstemmen, en de vrouwen met mannenstemmen. Weird. Op de vraag wat ze te eten hebben, zeggen ze "alles". Tja, jullie weten allemaal dat hoe meer keuze er is, hoe moeilijker het is om te kiezen, dus als ze zeggen "alles"....... mor afin, we slagen er in om een hoop rauwe groentjes te bestellen en iets biefstuk-achtigs. Het is tevens de eerste en laatste keer dat we in Marokko bier te drinken krijgen!

User avatar
Muug
Posts: 11713
Joined: 17 Oct 2009 13:04

Een WegIsWeg-reis in Marokko

Post by Muug »

Lag het aan het eten, lag het aan de 400+ km van de dag ervoor, lag het aan het flitsen door de spitsen, feit is dat ik goed geslapen heb.
De dag nadien genoten we met volle teugen van een lekker ontbijtje aan een winkeltje in de hoofdstad van Sefrou.

Image

Image

De pannekoekskes waren ter plekke gebakken door een Marokkaanse [strike]schone[/strike] en met liefde en confituur bestreken. Mjammie !
En toen was 't moment aangebroken om nog wat dirhams uit de flappentapper te halen. Bij Koppel! en Bert ging dat vlotjes, maar mijn kaart had duidelijk zin in een avontuurtje. Of zou ik toch ergens iets stoms gedaan hebben? Feit is: na dertig seconden verscheen de melding dat mijn kaart was ingeslikt. Ah, is toch niet erg, het kantoor is toch open? Dus ik naar binnen, en jawel hoor, na "maar" een dik uur had ik eindelijk mijn kaart teruggekregen van de vriendelijke kantoormeiskes.

Image

Rapper kon helaas niet, want de procedure om buitenlandse bankkaarten terug te geven is niet eenvoudig! Om te beginnen moesten ze al uitvlooien w?t de procedure was. Dat bleek voor een deel uit x kopiekes te bestaan van mijn identiteitskaart, mijn paspoort, mijn handtekeningen erbij, nog een extra documentje invullen... en als klap op de vuurpijl moest de bankdirecteur zijn persoonlijke toestemming geven ! Die natuurlijk de hele dag afwezig was... Dan maar de bankdirecteur van een ander kantoor opgesnord, die speciaal voor mij naar de andere kant van 't stadje mocht komen afzakken... gewoon, om mijn eigen kaart aan mijn eigen te mogen afgeven.... afin, na nog eens mijn kaart in het hol van de bank gestoken te hebben, kwam er eindelijk geld uit. Hoera! En wijle weg, het was alweer elf uur in de "ochtend" !
Doel van vandaag was Midelt, waar de piste naar Cirque de Jaafare ligt. Een zeer beroemde piste omdat ze door een prachtige kloof gaat waar de stenen zo groot zijn als de reuzenpompoenen waar onze kleine boerkes grote prijzen mee verdienen. Internet zit vol van youtubes waarin ge 4wds ziet sukkelen om erdoor te geraken. De verwachtingen waren dus hooggespannen!
Soit, eerst was er nog een klein dagje rijden, langsover een tamelijk hoog plateau - waar zelfs een ski-slagboom was ?n een ski-oord, goed verborgen in een bos. Het was er nogal friskes ook, dus toen we begonnen reutelen van de kou deden we onze fleece aan. Na alweer enkele tientallen kms begonnen we opnieuw te klappertanden en deden we onze gore-texvoering over die fleece, en een uurtje later was de handvatverwarming aan de beurt! Voorwaar een koud stukske Marokko, en dat in oktober!
Het dorp Za?da reden we alweer binnen langs de grote entree :

Image

We stopten er vooral om wat warme koffiekes te drinken. Het was er vrij druk en er passeren veel vrachtwagens, wagens, allerhande andere gemotoriseerde vervoersdingen en ook oudjes. Die gingen wat trager.

Image

Midelt was niet zover meer, de rit ernaartoe was weer lekker aangenaam van temperatuur en in de vroege vooravond arriveerden we aan hotel Asmaa, lichtelijk verbijsterend luxueus.

Image

Image

Image

Image

Image

De prijs was 900 dirham als ik me niet vergis, wat zo'n 90 euro is, voor een driepersoonskamer met avondeten en ontbijt inbegrepen. 30 euro de man half-pension, dat lukt u niet in Europa volgens mij.

Vanuit onze kamer hadden we een schoon zicht op het Atlas-gebergte. D??r moesten we morgen door/over/rond/in.
Image

User avatar
Muug
Posts: 11713
Joined: 17 Oct 2009 13:04

Een WegIsWeg-reis in Marokko

Post by Muug »

Allez hop, donderdag: De Grote Dag !
We gaan de Cirque aanpakken !
Het ontbijt krijg ik nauwelijks door mijn keel, mijn favoriete stoel blijkt het toilet te zijn... zouden we lichtjes zenuwachtig zijn?
Niet versaagd, de drie helden gaan op pad !
Een dertigtal leuk vlotte kilometers verbinden Midelt met de Cirque. Het zijn onze eerste pistekilometers en we zullen het geweten hebben. Niet alleen staan onze banden te hard, we sukkelen ook nog wat onhandig over het terrein, hoe goed het er ook bij ligt.

Image

Na die 30 something kms dalen we af in de Cirque. De afdaling gaat vrij vlotjes, onze ??nsporige voertuigen hebben veel minder mis?rie dan de vierwielers die erop moeten letten dat de grote stenen niet tegen hun onderkant kloppen.

Image

Beneden arriveren we in een gortdroge rivierbedding, de GPS stuurt ons erover heen en meteen weer naar boven. De klim opwaarts gaat erg vlot en het volgende uurtje zijn we druk bezig om die berg over te geraken. H??l erg eenvoudig is het niet, omdat de regen van de voorgaande dag voor een laagje modder gezorgd heeft, wat maakt dat ons bandenprofiel nogal snel volloopt en de moto alle kanten doet uitgleiden. Doch, in Wales hebben we tijdens het greenlanen al erger meegemaakt, dus ?a va eigenlijk. Toch zijn er de nodige frustraties.... er heeft zich nl. weer een ferm avontuur afgespeeld onderweg.
We waren nl behoorlijk goed bezig met uit de Cirque bergop weg te rijden toen er plots een bruine jongeman, een 20 something, ons heel luid roepend en gebarend tegemoet kwam gelopen. Hij leek wel in een halve paniek. In zijn beste Frans was hij ons aan 't uitleggen dat de weg naar Imilchill afgesloten was door overstromingen en dat we de andere piste moesten nemen want dat we niet meer verder konden. We negeerden hem en reden verder. 500m verder keek ik in mijn spiegel om te zien waar de rest was. Tot mijn verbazing bleek die kerel vollenbak aan het meelopen zijn, de berg op, door de modder... nog maar eens stoppen afin. Opnieuw zijn uitleg, wij opnieuw zijn uitleg beu en voort. We komen aan een "afsluiting" die met enkele grote takken heel primitief gemaakt was. Ik sleur er ??n aan de kant en rij verder. Nu moet je weten dat ze ginder wel degelijk de gewoonte hebben om doodlopende of t? gevaarlijke pistes af te sluiten met een rijtje stenen of zo, dus ik begon me af te vragen of we er wel goed aan deden om verder te gaan. Maar tegelijk wist ik uit ervaring dat je die lui niet altijd mag geloven. Ze maken je graag leugens wijs om zich dan te laten betalen voor het gidsen rond de moeilijkheden. Maar goed, we zouden wel zien hoe het zat met die overstromingen. Dus de tak ligt aan de kant en ik rij verder. Bert komt in de verte aan als laatste, en mijn ogen vallen bijna uit mijn kassen als ik in mijn spiegel zie dat er iemand bij hem achterop zit ! Hij heeft die kerel toch niet meegenomen??? Een eind verder zie ik dat Bert weer solo rijdt, die ander is verdwenen. Gelukkig maar. Zonder veel andere toestanden arriveren we eindelijk aan het eind van deze piste en toucheren we weer asfalt. Tijd voor wat rook en wat water. Dan horen we van Bert dat die sluwe zwarte kerel Bert's jas vanonder zijn netje heeft gestolen! Die had tijdens het meerijden wat zitten prutsen aan dat netje, en was dan onder 't rijden van de moto gesprongen en de heuvel afgestormd! Bert kon niet anders dan gewoon voortrijden, die kerel was op zijn eigen terrein, en het jasje was - gelukkig - eigenlijk al erg oud en dus ook niks waard. Maar toch was het een sneu moment, opnieuw een bewijs dat je die kerels helaas niet zomaar mag vertrouwen!

Image

Als de rook om ons hoofd wat is verdwenen, begint het ons te dagen dat we die nauwe moeilijke kloof precies niet zijn tegengekomen. Well FOK,, hoe kan dat nu??? De enige logische oplossing is dat er ginder beneden aan die rivierbedding een splitsing is, en dat wij die niet gezien hebben. We zijn gewoon de rivierbedding dwars overgestoken en we hebben zo onbewust en onwetende de "simpelste" manier uit die Cirque de Jaafare genomen. Duh! Moesten we daarvoor zoveel zenuwen hebben???? :stomstom: Gelijk hoe, dat roept om een revanche !

User avatar
duibhce Kaelann
Posts: 2910
Joined: 01 Dec 2009 23:39
Location: Chapel-of-the-Well
Contact:

Een WegIsWeg-reis in Marokko

Post by duibhce Kaelann »

Muug wrote:Doel van vandaag was Midelt, waar de piste naar Cirque de Jaafare ligt. Een zeer beroemde piste omdat ze door een prachtige kloof gaat waar de stenen zo groot zijn als de reuzenpompoenen waar onze kleine boerkes grote prijzen mee verdienen. Internet zit vol van youtubes waarin ge 4wds ziet sukkelen om erdoor te geraken. De verwachtingen waren dus hooggespannen!
Voor de pompoenen moet je wel de juiste weg kiezen beneden in de cirque :P :wink: :whistling:

maar verder: :lurker: :pom:
When I'm nervous I count primes.

Destinationworld.be: Journeys... not just travels
Discoveroverland.eu: Inspiring overland travel meetings

User avatar
zappa
Posts: 4498
Joined: 23 Oct 2009 11:44

Een WegIsWeg-reis in Marokko

Post by zappa »

Ik heb zojuist een nieuw record "op het uiterste puntje van m'n stoel zitten" verbroken :shock: maar ga vooral verderrrrrr! :grin: :thumbsup: :wink:
sig nature

User avatar
Muug
Posts: 11713
Joined: 17 Oct 2009 13:04

Een WegIsWeg-reis in Marokko

Post by Muug »

beetje wachten, vanavond nog wat foto's uploaden ;-)

User avatar
Muug
Posts: 11713
Joined: 17 Oct 2009 13:04

Een WegIsWeg-reis in Marokko

Post by Muug »

Goed, de Cirque hebben we achter de rug. Ge kunt u zich nu afvragen: zijn we enkel dat onbetrouwbaar creatuur tegen gekomen?
Wel degelijk "neen". Tijdens de afdaling in de Cirque waren er al 2-3 herders die ons om een sigaretje kwamen vragen toen we efkes van onze kamelenzak aan 't lurken waren, dan was er dat onbetrouwbaar kereltje, verderop een moedertje met vuil kindje die wat kleren of iets dergelijks vroeg en daar bij die verkeersbordjes kwam er ook eerst ene een sigaret vragen en wat later stopte er een kleine bestelwagen om met ons een praatje te maken.
Sociaal contact gegarandeerd ginder !

Zoals je op die verkeersborden niet kan zien is het nog 124 km naar Imillchill. Dat is nog h??l, h??l ver vanaf dat bordje. Niet in kilometers, o neen, maar wel uitgedrukt in minuten, stenen en liters zweet.....

ik kan u nog een paar foto's tonen tot in 't begin van de rivierkloof waar de weg weg was, maar dan ga'k toch moeten wachten tot BB de meest interessante geupload heeft.

Zodus, in onze aanloop naar de beruchte rivierbeddingkloof kan ik u nog enkele landschappen presenteren:

Image

Een gewoon huisje midden in de vlakte:
Image

En dan komen we aan 't begin van de rest van de mis?rie van de dag. Om ??n of andere reden is deze kloof ??n grote wilde woeste kolkende watermassa als 't regent. Ooit liep er een schoon asfalten wegske van de ene kant naar de andere kant, maar da's wel al een paar jaar geleden. Wij zijn van "Noord" naar "Zuid" gereden en hebben wat er van de weg overschoot zien "wegsmelten". Hieronder bvb zie je nog tamelijk goed waar de weg liep/loopt, je kan er zelfs over rijden.

Image

Maar hier kan je zien dat het toch niet echt helemaal meer klopt. Wie goed ziet kan de moto's van BB en Koppel zien, twee nietige puntjes en behoorlijk diep daaronder de bedding. Ik ben al daar op 't hoogste punt twee keer op mijn smikkel gegaan met mijn zwaar lomp ding.

Image

Maar nu is 't ?cht wachten op nieuwe foto's! :maffen:

petervdc
Posts: 3447
Joined: 23 Oct 2009 11:45

Een WegIsWeg-reis in Marokko

Post by petervdc »

Heel skoon verslagske !
Keep going :-)
Keep going

frederikw
Posts: 446
Joined: 04 Mar 2010 09:32

Een WegIsWeg-reis in Marokko

Post by frederikw »

Ziet er allemaal heel herkenbaar uit :-o

Koppel!
Posts: 9
Joined: 29 Jul 2014 18:29

Een WegIsWeg-reis in Marokko

Post by Koppel! »

Aha, ende aha, hij is er aan begonnen :P

Wel ff enkele correcties, al was 't voor de correctheid van 't vertelselke. Ik was nog maar 2 keer tevoren geweest, deze is dus de 3e keer. En mijn voorliefde voor B#W's, awel, er staan hier thuis 3 moto's waaronder ne Yamaha XT1200ZE Super Tenere, nen Husqvarna TR650Terra en nen ouwe BMW R1150GSA. Enkel de GSA kan momenteel niet rijden, denk dat 't met m'n voorliefde dus al bij al nog meevalt zekers :lol:
Dienen TR650Terra komt trouwens te koop, is dus toch m'n ding niet gebleken, maar dat geheel terzijde...

Polle, ge zijt goe bezig, doe moar voesj ewa :whip: :mrgreen:
Ahja, morgenavond hebde ook mijn foto's ter beschikking, kwestie van niet dezelfde invalshoek te moeten gebruiken.

Grtz, Philip!

User avatar
Muug
Posts: 11713
Joined: 17 Oct 2009 13:04

Een WegIsWeg-reis in Marokko

Post by Muug »

Allez we doen verder...

Die rivierbedding richting Imilchill was echt vorte kloterij. Onze KTMs waren daar te lomp en te zwaar voor, dat of wij hadden gewoon te weinig spierballen en te korte benen. Soit, we hadden over een vrij lang stuk over de overschot van de weg kunnen rijden, maar na die "piste" zo hoog langs de bedding was 't gedaan en moesten we onze weg zoeken tussen de miljoenen stenen waarmee de bedding gevuld was. Af en toe ging dat "vlot" omdat er door 4x4's al een vaag spoor was gevormd, maar af en toe zaten onze KTMs serieus te stampen en te bokken over voetbalgrote blokken terwijl wij - vooral ik dan - lichtelijk wanhopig probeerde mee te peddelen. Op een gegeven moment zag ik het ?cht echt echt niet meer zitten. Dat was voor mij persoonlijk erover. 'k had de KTM al drie of vier keer platgelegd en kreeg dat niet ding meer omhoog, de stoom kwam uit mijn oren van de hitte en de hartslag wou zijn eigen record slaan. Tijd om onder een boomke te bekomen, terwijl BB te voet op verkenning ging. Hij kwam met verhoudingsgewijs goed nieuws af en daarom werd beslist van verder te dedderen. Nu begon ik aktief mee te speuren naar die 4x4sporen want die stenen waren ietskes meer platgereden. En mits wat goed kijken kon je die inderdaad terugvinden, zelfs in het zeer heldere water dat maar zo'n 20cm diep was. Op die manier zochten en reden we verder en na een paar kilometer konden we dan eindelijk de rivier verlaten over het asfalt.
Vanaf daar hebben we een ZEER zeer mooie rit gereden, door berg en dal, bij ondergaande zon, langs hele arme pure dorpjes en Marokkaantjes. Dit hoekje van Marokko moet tot de mooiste van het land behoren. Dat was een weg van vele tientallen kilometers lang geloof ik wel, ??n superlange gigantische op die rivierbedding doodlopende weg!
Van die rivierbedding heb ik geen foto's, maar ik weet dat er wel getrokken zijn, dus ik ga er van uit dat deze wel nog zullen verschijnen.

Wat landschapsfotografie:
Image
Image
Marokko is een "hoopjes"-land, op vele plaatsen kom je bergjes of hoopjes tegen, best wel mooi.
Image
We deden af en toe ook een colletje. We reden recht naar de zon, en al mijn ruiten waren vol stof : mijn bril, mijn zonnebril, mijn dubbel vizier aan zijn vier kanten, de stofbril.... veel zag ik niet want de weg was stoffig en ik was de laatste en de zon scheen in mijn ogen :mrgreen:
Image
Image

Een goed eind later kwamen we in een dorpke terecht, Bou Azmou, waar we efkes gingen beraadslagen. Zonsondergang was alweer op komst en scenario's werden besproken : in het donker doorrijden over het asfalt tot in Agoudal, ergens kamperen, ergens logeren... en vaneigens komen ze ondertussen goeiedag zeggen en "tout va bien?" vragen. E?n van die mensen heeft ons dan meegekregen naar de herberg van zijn kozzen. Dat was Auberge Talifalt.
Image
De uitbater - met z'n witte verplegerjasje, dikke snor en groene pet op noemden we hem Mario (Bros) - kende alleen Berbers en Arabisch, maar de kozzen - dat was dan natuurlijk Luigi - was een behoorlijk goede talenkenner dus met hem gebeurde alle blabla. Het was daar best ok, propere kamers, proper sanitair, lekker eten. Echt geen plek om bang te zijn van besmettingen. Achteraf bekeken heb ik maar van ??n ding spijt : dat we de uitnodiging om een berberhuwelijk bij te wonen hebben afgeslagen. Zonde om een uitnodiging om iets dergelijks authentieks ?n ongedwongens geweigerd te hebben. Daarvoor had ik best een dagje pisterijden willen afslaan. Pistes liggen het jaar erop nog, maar de kans dat je zo'n uitnodiging nog eens krijgt is erg, erg klein...

De dag erop, we zijn alweer vrijdag de 16de, worden de plannen nog eens serieus bijgesnoeid. De pistes over Jbel Sarhou worden geannuleerd wegens veel te hooi op onze voorvork. Recht naar Tafraoute is het plan, zo r?cht mogelijk het hete, zanderige, benzineloze Marokko willen we in. Geen idee om welk uur exact we vertrokken, maar dat zal wel ergens rond half tien gehangen hebben. We zijn duidelijk drie tamzakken die met geen stokken uit ons bed te krijgen zijn, zelfs niet met schone vooruitzichten. ;-)
Opnieuw schuiven de prachtige landschappen voorbij, ne mens zou er een Google Streetmap-auto voor willen hebben !
Image
Image

Na verloop van tijd roetsjen we de Gorge du Todra in. We komen van de "bovenkant", de toeristen worden en masse via de onderkant aangevoerd, in buskes met Marokkaanse gidsen en chauffeurs. Geen wonder dat er hier dan ook een pak verkoopsstandjes te zien zijn en wandelende snuisterijenverkopers. Grappig genoeg worden wijzelf met onze "stoere" moto's z?lf een deel van de attraktie.
Image
100m verder in deze kloof staan alle busjes geparkeerd en lopen de vooral oudere toeristen met open mond naar deze mooie vallei te kijken.
Image
Lang blijven we er niet, we stomen alras door naar Alnif, de toegangspoort tot de Grote Leegte. Dit dorp was overladen met verveelde Marokkaanse mannen... ze slenterden, sloften, sleepten zich vooruit. Ze hingen en lagen in alle mogelijke tamme houdingen op de grond of over het straatmeubilair. Plaats maken? No way maat. Kruipt er maar tussen !
Image

Post Reply