De laatste rit is aangebroken...
Een dikke 300 km naar Padua. Nog even verwarring, Trooper die voorop rijdt neemt wel heel kleine wegen. Na een uur draaien en keren zijn we eigenlijk nog niet verder geraakt. Tijd voor een herevaluatie.
Doelstelling van die dag: Naar Padua, TrooperTruck inladen en zo ver mogelijk naar het Noorden geraken om dan, ergens onderweg, te overnachten. Als we verder doen zoals we bezig zijn, gaan we zelfs het eerste deel van deze doelstelling niet halen. Dan maar de grote weg nemen. Beetje saai natuurlijk maar het vlot al beter. Als snel draaien we de snelweg op, nog saaier maar het avanseert nog beter. Tja, veel valt er over deze rit niet meer te vertellen. We komen een paar mede GYOA'ers tegen die ons voorbij steken bij een stop, een beetje later weer, nog wat later steken we de eerste weer voorbij. Een dikke 300 km lang.
En dan is het echt voorbij. Het motorgedeelte toch. Op de parking van ADVRider GeaorgioXT wordt de TrooperTruck terug geladen. We proberen dezelfde strategie als bij het vertrek.
Een voor ??n?
Jep, ??n voor ??n! Maar wat gebeurd er? De moto's willen niet meer in de TrooperTruck. Het stuur van Manu zijn Tenere is nochtans een beetje smaller geworden door het andere stuur maar om de een of andere mysterieuze reden krijgen we de moto's niet meer in de laadbak. Team Belgium zet zich samen en maakt allerhande wiskundige berekeningen.
Dankzij rocket sciense slagen we er toch in alles terug in te laden.
E?n voor ??n en de laatste niet andersom!
Vrij m?rg stap ik in de TrooperTruck. Muziek is mijn departement, Trooper moet rijden... Schoon afspraak maar al snel blijkt dat mijn mood voor muziek op dat moment niet overeenkomt met die van Trooper. Ik heb last om wakker te blijven en heb hoegenaamd geen goesting om daar tegen te vechten. Trooper heeft last om wakker te blijven en wil daar echt wel tegen vechten. Een aangepaste muziek keuze die de twee verenigt is moeilijk.
Veel plaats is er ook niet echt in de TrooperTruck
Uren om snel te vergeten... Wurscht und Durscht op de Fernpass was een hoogtepunt. Had vooral ook met de hoogte van de Fernpass te maken.
Tegen beer o'clock komen we in Duitsland. We stoppen aan een hotel. De vrouw van de balie merkt terecht op dat de prijs van de kamer toch een beetje hoog is naar ons gevoel.
In das Dorp ist auch ein Pizeria w?r du goedkaufer kun?t slaffen, zal ich einmall bellen und fragen oder er nog platz ist?
Wij dus naar de pizzeria en na een stevige Duitse pint hebben we daar goed geslapen. 's morgens worden we gewekt door de geur van verse broodjes. Na een ontbijt vertrekken we voor een laatste trek naar TrooperTown. Ook niet veel over te melden.
Me gusta la moto, me gustas tu.