Kamperen, het is me wat...(over de onwil van het lichaam)

[Muug]

Kamperen, het is me wat....

Ooit, tijdens een machtiig mooie roadtrip doorheen Noord-Oost-Spanje, met m'n lief achterop als een rugzak, en onder mij de immer spinnende VFR750, kwamen we tot het inzicht dat het mee hebben van wat kampeerspullen toch wel handig kan zijn wanneer je nergens een ander logement kan vinden. Toen ongeveer is onze persoonlijke queeste begonnen, onze zoektocht naar de ideale kampeercombi.

Niet dat we daar heel erg actief mee bezig zijn geweest. Na afloop van die reis zijn we niet als een gek het internet beginnen afschuimen naar goeie spullen. Eind jaren '90 was dat trouwens nog niet zo evident, met een 33.6K modempje en knullige websites als enige te bezoeken objecten. Ook de zoekmachines waren toen nog niet wat ze nu zijn (askjeeves, iemand?) De Koopjeskrant was toen het alom gebruikte papieren alternatief. Daarin moest je snuisteren wilde je geld besparen. 's winters kon een doorrijder bovendien daarmee de kou buitensluiten door die krant onder je leren pak op je borstkas te koesteren. Afin, na verloop van jaren hadden we dan twee dunne ThermaRestjes, een stel waanzinnig klein opvouwbare donzen slaapzakken en een coole geodetische tent van Nomad, de Touarec III. Daarmee konden we de wereld wel aan, was onze overtuiging. Tot bleek dat ons lichaam er anders over bleek te denken.

Een eerste waarschuwing kregen we tijdens de koudste uurtjes van de nacht, tijdens één of ander motorkampeerweekend. We werden wakker met een koude kont en beseften dat we als de wiedeweerga de struiken moesten induiken. No time to waste, lots of waste to waste ! De onderbuik had geheel zelfstandig beslist dat er zo snel mogelijk een algehele lozing nodig was, het liefst met een zo krachtig mogelijke straal! De struiken waren koud, erg vochtig, en het onkruid kwam veel te hoog. Het allerhoogste echter was de onbehaaglijkheid van deze ervaring. Het verband was na dat avontuurtje echter nog niet gelegd. Ik dacht dat ik gewoon iets verkeerds had gegeten. Pas na de derde of vierde spring-loop-en-hurk-sessie werd het verband gelegd tussen de koude kont en de koude spurt. Toen ook kwamen bepaalde jeugdherinneringen bovendrijven (sic), en mijn oudere zelf was nu in staat om die toestanden van toen correct te kadreren. Ik was in mijn jeugdjaren dus toch niet simpelweg een "loser": dat biologische fenomeen had helemaal géén mentale oorzaak! Toegegeven, dat inzicht was even een morele boost. Dé oplossing was dus eigenlijk heel eenvoudig: een warmere slaapzak. Was daarmee de misérie over? Jawel. Voor even.

Wat jaartjes later dook er namelijk 's morgens een nieuw fenomeen op: de geblokkeerde ruggenwervel. Daar zo ergens tussen de schouderbladen. Evenzeer een erg vervelend probleem, want het doet pijn, en je bent licht tot heel ernstig geblokkeerd (letterlijk) in de beweeglijkheid van hoofd en schouders. Even voor het afslaan snelsnel over de schouder kijken is er dan niet meer bij! Je loopt er bovendien nogal robotachtig bij, omdat je je bovenlichaam natuurlijk zo min mogelijk tracht te bewegen, want, anders: pijn! Over de oorzaak hiervan is al veel gezegd en geschreven. Sommige osteopaten en chiropractors beweren dat het komt van het jarenlange motorrijden: de vibraties van het gehelmde hoofd zouden overmatige slijtage veroorzaakt hebben in de bovenste helft van de ruggegraat. Anderen menen dat het komt van veelvuldig tegen het asfalt te knallen. Ik heb dan wel nooit iets gebroken, maar die kinetische energie is dan toch wel door je hele lichaam gegaan, niet? Mja, misschien dat die tien-plus valpartijen er voor iets tussen zitten, wie weet? Nog weer anderen stellen dat het de stress is die zich vast zet op je schouders. Stress die komt van je werk, van thuis, van dingweetwaar. Stress spant de spieren op, die trekken harder en harder aan de wervels, en hop, er zegt eentje "klik" en hij zit vast. Het kan echter ook gewoon al slapend komen. Daar ben ikzelf het levende bewijs van. Als het bed niet goed is, of als ik wat in een rare (?) houding lig te maffen, gaat er een wervel op wandel en die komt vanzelfsprekend op de verkeerde plaats vast te zitten. Je snapt vanzelf dat er dan met een beschuldigend oog naar die 3cm dunne ThermaRest-matjes wordt gekeken. Resultaat: de Exped SynMat Mega LXW 12. Twaaf volle centimeters dik en de volle 77cm breed alsjeblieft! Aan weerskanten geïsoleerd. Comfortabeler kan je niet hebben. Duurder ook niet. Nu zijn we toch klaar om de wereld te veroveren, niet? Please? Toch? Tjah. Misschien. Het is helaas allemaal geen exacte wetenschap. Maar zuiver statistisch zie ik wel een verband tussen een nacht op een kampeermat - hoe luxueus ook - en een écht bed. De kans dat ik na een kampeernacht naar de osteopaat/chiropractor mag bellen (dat is dan 45 euro dank u) is pijnlijk hoog. En er bestaat helaas geen hoogtechnologisch middeltje voor.

Last, but not least, is mijn hooggevoeligheid voor licht. Ik heb een geweldig goed nachtzicht, menig bestuurder kan daar met reden jaloers op zijn. Maar de keerzijde van de medaille is natuurlijk dat ik véél te gevoelig ben voor fel zonlicht, of gewoon maar een felle wit bewolkte hemel. Het zal niet de eerste keer zijn dat mijn lichaam me de dag na een bloedmooie motorrijt beloont met een kanjer van een migraine. Als je me ziet heb ik dan ook quasi altijd een pet op. De zonnebril zal niet veraf zijn, dat garandeer ik je. Nu blijkt dat ook tijdens het kamperen zijn neveneffecten te hebben. Ik mag nl nog zo moe zijn, van zodra het licht wordt - en dat is ruim voor de zonsopgang - geven mijn hersens mijn lichaam het bevel om over te gaan van slaapmodus naar wakkermodus. Ongeacht of ik uitgeslapen ben of niet. Ook in vele hotelkamers heb ik daar trouwens last van. Kan iemand me trouwens uitleggen waarom zoveel hotels véél te lichte overgordijnen gebruiken??? Gelukkig is de oplossing hier eenvoudig: ik leg gewoon een T-shirt over mijn kop (minder zweterig dan een slaapbril).

Je begrijpt dan ook dat ik met lichte jaloezie de exploten bewonder van motorrijders die maanden tot zelfs jarenlang op wereldreis trekken, met enkel het lichtste en dunste kampeergerief in hun motortassen. Hoe doen ze het toch, vraag ik me altijd weer af. Dolgelukkig staan ze daarboven op die berg, of aan de rand van een exotisch meer, te midden van hun ultra-light en ultra-expensive kampeergerief. Weken, maandenlang rijden en reizen hebben ze achter de rug. De één is daarin extremer dan de ander heb ik al willen merken. Er zijn er die als de gelegenheid zich voordoet toch nog gebruik maken van een uitgehard logement. Maar er zijn ook de die-hards die zich gewoon op de grond afleggen, met de hemel als deken, en de beenharde grond als matras. Zonder dat het dan 's morgens kraakt langs alle kanten. Maar elk van die reizigers, moet ik concluderen, is blijkbaar gezegend met een oersterk lichaam, jeugdig, flexibel, sterk en onverstoorbaar. Oh wat ben ik daar jaloers over!

Weet je, volgens een aloud spreekwoord is er een weg, wanneer de wil er is. Maar helaas pindakaas. Het lichaam heeft daar zo zijn eigen willetje over.

[Koeno]

1. Ik ben nog jong, dus mijn tijd van klachten komt nog, maar ik heb wel geleerd dat voor het slapen, en na het wakker worden ik enkele stretch oefening doe om mij echt goed te voelen... Gaande van op de rug liggen en de knietjes optrekken tot een been-spreid-stand.
mijn slechtste nacht was alvast op een leeg gelopen luchtmatras, op een steentjes ondergrond met een oude slecht isolerende slaapzak in een tent die vocht doorliet...

Maar ook niet elk lichaam is gemaakt om op een dun matteke te slapen,
en dan kan het duurste matteke inderdaad niet voldoen.

2. Slapen in licht, daar zijn tentjes voor die het licht quasi blokkeren dacht ik. Zelf heb ik daar niet zoveel last van.

3. Je wordt ouder papa, geef het maar toe, je wilt er alles aan doen, maar je weet niet hoe?

[petervdc]

Schitterend geschreven (zoals gewoonlijk...)

Ik kan ook niet goed tegen licht (na de laser operatie), dus een buff over mijn ogen, en oordopjes in.
3cm is te dun, 5cm is oké als slaapmatje.
Tjah, op wereldreis zou ik ferm investeren in goéd materiaal, want slecht slapen heeft een ferme weerslag op euh vanalles...
Idem met eten, ganse dagen eentonig eten, of beschuiten, idem...

yep, en ouder worden, i know, tis aanpassen soms

[F M]

Lol.

Ga eens op vakantie naar IJsland.

• Verschrikkelijk koud 's nachts

• Geen moment donker

FUN gegarandeerd

[Stefke]

Binnenkort ga ik nog's op weekend. En dan eindig ik misschien ook weer in een tent maar waarschijnlijk toch in mijn favorite VW-bus. In elk geval zal ik dan op aardige luchtmatras liggen uit den decathlon. En ik zal daar weer behoorlijk goed slapen en de rest van de camping bijeen snurken... Maar op die wei zie je de aardigste slaapgelegenheden. Kleine en grote tenten, busjes en campers van allerlei formaat en bij goed weer ook gewoon onder de blote hemel naast de motor. Of in de Saris-aanhangwagen naast de bierbakken. Of ook gewoon ergens waar men wegens hoge mate van straalbezopenheid neerstuikt... Ja die Classic Race weekends en het bijhorende kamperen wil ik voor geen geld van de wereld missen...

[duibhce Kaelann]

Kom eind September in Ulicoten eens kijken naar de verschillende kampeersetups

[karel-p]

één woord .... "straalbezopen" .... dat slaapt véél beter...

[Koeno]

één woord .... "straalbezopen" .... dat slaapt véél beter...

Maar rijden met de kater die daarop volgt is zoveel moeilijker :p

[Muug]

@FM: merci om er mee te kunnen lachen
@stefke: gij zijt dus 1 van de gezegenden.
@duib: wat baten mat en zak als de rug zich niet gedragen wil?

[pingu]

Ah, kamperen. Tijdens mijn 'jonge jaren' lang niks anders gedaan als het op vakantie aankwam. Maar met het ouder worden ben ik blijkbaar een luxebeest geworden, óók door een slechter wordende rug (zittend beroep). Nu wil ik een écht bed, en een warme douche 's morgens. En voor die warme douche een half uur staan aanschuiven tussen een bende kampingburen die er in ongewassen toestand al even verschrikkelijk uitzien / stinken (al naar gelang de inhoud en hoeveelheid van de slaapmutsjes de avond voordien) als ik, dat hoeft voor mij ook niet echt meer.

[bompa]

@FM: merci om er mee te kunnen lachen
@stefke: gij zijt dus 1 van de gezegenden.
@duib: wat baten mat en zak als de rug zich niet gedragen wil?

Jij hebt al zo een rug gelijk ik volgens ik kan lezen, ik wil nog wel veel doen maar mijn rug verteld mij soms iets anders maar Volgend jaar wil ik toch wel is 5 dagen riskeren met en tentje, 5 dagen allroad maar ik ga wel proberen dat er s avonds een hotelletje of jeugdherberg in de geburen is in geval van nood , allee ik moet het nog uitdokteren en als het lukt ben ik weg dit jaar heb ik geen tijd , vandaag de laatste conifeer uitgedaan met de schop en het bijl van de 45 stuks, en moet daar nog een hek zetten in de plaats ,dat ik gemaakt heb in het voorjaar , maar dan alles veel rustiger dan iemand met een goede rug

[karel-p]

allemaal goed en wel...

maar wat met de onwil van de echtgenote?

[zwiep]

onwil echtgenote???
inruilen die handel , en in het ander geval, meer plaats op die extra zitbank achter op de motor om overbodige spullen mee te nemen.

ikzelf ben echt gebeten van het kamperen met de motor, reserveren is niet nodig, mooi weekend in het vooruitzicht = paar dagen verlof , tentje op de motoren en richting moesel, eifel, luxemburg. Het hoeft helemaal niet zo ver te zijn om plezant te zijn.
ondertussen toch ook al 53 lentes en een 12jaar jongere echtgenote om me jong te houden
enige echte verreiste is een luchtmatras, die mattekes daar kan ik nie aan wennen.
mijn madam heeft de voorbije jaren echter een voorkeur voor b&b ontwikkeld, maar dit jaar heb ik haar nog onder lichte dwang kunnen overtuigen om het kamperen te herontdekken, wat heel goed gelukt is.
spontaan kwam de vraag om toch een beter vuurtje aan te schaffen en het seizoen kon van start gaan.

jammer genoeg is aan dat seizoen vroegtijdig een einde gekomen, een mensensmokkelaar in een personenwagen geladen met nog eens 7illegalen heeft me van de weg gemaaid op de snelweg in Gentbrugge.
gevolg - open beenbreuk die maar niet aan mekaar wil groeien, het kon veel slechter afgelopen zijn inderdaad... maar zo voelt het niet als ik denk aan het feit dat in nu in een tentje ergens aan de moezel kon zitten genieten ...

[F M]

jammer genoeg is aan dat seizoen vroegtijdig een einde gekomen, een mensensmokkelaar in een personenwagen geladen met nog eens 7illegalen heeft me van de weg gemaaid op de snelweg in Gentbrugge.
gevolg - open beenbreuk die maar niet aan mekaar wil groeien, het kon veel slechter afgelopen zijn inderdaad... maar zo voelt het niet als ik denk aan het feit dat in nu in een tentje ergens aan de moezel kon zitten genieten ...

Oei !

Ben jij die vriend van Serge Gregarek, die ook volgde bij dat accident ?

[Muug]

jammer genoeg is aan dat seizoen vroegtijdig een einde gekomen, een mensensmokkelaar in een personenwagen geladen met nog eens 7illegalen heeft me van de weg gemaaid op de snelweg in Gentbrugge.
gevolg - open beenbreuk die maar niet aan mekaar wil groeien, het kon veel slechter afgelopen zijn inderdaad... maar zo voelt het niet als ik denk aan het feit dat in nu in een tentje ergens aan de moezel kon zitten genieten ...

Zwiepmans toch!

[zappa]

één woord .... "straalbezopen" .... dat slaapt véél beter...

Maar rijden met de kater die daarop volgt is zoveel moeilijker :p

Als je Matt heet ( voor de UK offroad vaarders wel bekend ) dragen ze je 's avonds naar de juiste tent en sta je 's morgens fris en monter op als een jong vogelke dat voor 't eerst gaat vliegen

ik heb eigenlijk nog maar een slechte kampeer ervaring mee gemaakt, en dat lag niet aan 't matrasje of 't licht of vocht doorlatende tent ...

[duibhce Kaelann]

Ja, dat was een memorabel en gezellig weekend
En als je Windy heet breng je een zomertentje en dunne slaapzak mee wanneer het 's nachts nog tot -4C zakt en moet je de nacht doorbrengen in al de kleren die je bij hebt.

[Stefke]

Een vader uit ons gezelschap, intussen de 70 voorbij, gaat wel nog eens graag met de jeugd op stap. En nog steeds hoeft het voor hem geen tent te zijn om in te slapen. Twee palen moet hij hebben om zijn hangmat te kunnen spannen. En daar hangt hij zijn blauwe plastieken zeiltje over om droog te blijven. Ook zo in de Vogezen toen wij allemaal verzopen waren en geen oog dicht gedaan hadden vanwege heel de nacht zwaar onweren. En opa? Die hebben we 's morgens moeten wakker maken, die wist werkelijk van niks, hij had best wel goed geslapen...

[zwiep]

Yep thats me

[petervdc]

Kga ook nog es kamperen... op dat weekendje van Jo&Sofie
Tis lang geleden...