Retourke Mont Ventoux... of toch bijna
Re: Retourke Mont Ventoux... of toch bijna
African, Knap verslag!
Alleen hiervoor zou ik willen dat ge volgend weekend terug vertrekt.
Re: Retourke Mont Ventoux... of toch bijna
Hmm, Zomer t-shirt, avond-pulleke over de schouder, ik had verwacht dat hij een bermuda ging aanhebben ... maar dan klopt die winterscene weeral niet meer ...Der is iets koddig met African, maar ik weet niet goed wat...
The most dangerous part of my NC750X is the nut that connects the handlebars to the seat ...
Re: Retourke Mont Ventoux... of toch bijna
@African:
....en het kriebelt om diene clowneske foto van Muug te posten.....
....en het kriebelt om diene clowneske foto van Muug te posten.....
"...the path is the destination"
Re: Retourke Mont Ventoux... of toch bijna
? post maar, ik kan der tegen.@African:
....en het kriebelt om diene clowneske foto van Muug te posten.....
Re: Retourke Mont Ventoux... of toch bijna
ziet die oogskes blinken
"...the path is the destination"
Re: Retourke Mont Ventoux... of toch bijna
bizar extatisch uiterlijk, al zeg ik het zelf
Re: Retourke Mont Ventoux... of toch bijna
En het griezelige is vooral dat Bert (volledig in beslag genomen door de kaasfondue) dat niet beseft......en dat in een chaletdecor, bosrijke omgeving, mist.... Het zou wel eens een scene kunnen zijn uit een David Lynch film..... "Twin Cylinders"
"...the path is the destination"
Re: Retourke Mont Ventoux... of toch bijna
Twin Peaks bedoel je, ge moet de titel niet aanpassen, hij is al toepasselijk genoeg (afin, in de veronderstelling dat.... etc etc etc )En het griezelige is vooral dat Bert (volledig in beslag genomen door de kaasfondue) dat niet beseft......en dat in een chaletdecor, bosrijke omgeving, mist.... Het zou wel eens een scene kunnen zijn uit een David Lynch film..... "Twin Cylinders"
Re: Retourke Mont Ventoux... of toch bijna
Laat die mega mindy's maar thuis, ook al beweert African dat hij haar camionette heeft gezien in Frankrijk.
The one and only: ADVENTURE WOMAN
In ??n van haar tassen zat trouwens hele lekkere malse biefstuk en spaghetti met heel speciale kruiden.....daar stond ik dan met mijn vier eclairkes.....
The one and only: ADVENTURE WOMAN
In ??n van haar tassen zat trouwens hele lekkere malse biefstuk en spaghetti met heel speciale kruiden.....daar stond ik dan met mijn vier eclairkes.....
"...the path is the destination"
Re: Retourke Mont Ventoux... of toch bijna
Laat die mega mindy's maar thuis, ook al beweert African dat hij haar camionette heeft gezien in Frankrijk.
The one and only: ADVENTURE WOMAN
In ??n van haar tassen zat trouwens hele lekkere malse biefstuk en spaghetti met heel speciale kruiden.....daar stond ik dan met mijn vier eclairkes.....
"...the path is the destination"
Re: Retourke Mont Ventoux... of toch bijna
met mijne rugzak (die me zeer ongemakkelijk in een "bukt u" houding dwong) vol rozijnebrood, zoete sandwichen en een vezelbroodje, en ik wou ze niet pletten.
Mijn fotokes volgen nog.......
Maar deze vakantie was ver boven mijn verwachtingen ZUPER TOFFE nevel BENDE 't weer kon misschien ietske beter
Maar ik loop al heel de dag te smilen, zal nog de rest van 't jaar op een wolkje rond zoefen denk ik
Vooral ne [b:3diz6erl]GROTE MERCI[/b:3diz6erl][/size:3diz6erl] aan de vijf mannen die me tips & moto-gewijs onder de vleugels genomen hebben
Vandaag een toerke van 100km (peulschilletje) gaan rijden, met een h??l h??l kleine goldwing in mijn zog (spiegels ) tot ongeveer 15km van einde van de rit, ik zei, kom we wisselen, ik uw badkuip en jij de Tuur.
Amai ik zie mijne Tuur graag !!!!!!
sig nature
- duibhce Kaelann
- Posts: 2934
- Joined: 01 Dec 2009 23:39
- Location: Itch(B), Idilevo(BG)
- Contact:
Re: Retourke Mont Ventoux... of toch bijna
Ik zal dan ook maar eens aan mijn verslagske beginnen.
Nog voor de trip zelf begon was het al duidelijk dat het een bewogen ervaring zou worden. Eerst vallen er een aantal medereizigers weg. Murphy had toegeslagen via Amerikaanse pick-up trucks, lastige werkgevers, nog naar het nieuw geurende babies en tegenpruttelende versnellingsbakken. En tot overmaat van ramp had de rest van de nevelbende afgesproken om al om 7u in Libin samen te komen. Dat wil zeggen dat de Tenere hier om half 6 uit de garage moest rollen. Maar goed, een mens moet iets over hebben voor zo'n mythische tocht van 4 dagen richting lavendelvelden.
Het eerste stuk van de route vanaf Libin ging vlot onder de wielen door. Het was droog, maar koud. Gelukkig lagen er hier en daar wat bochten om het warm te krijgen. Toen we dit weggetje uitkwamen drong een rustpauze zich wel even op.
Een schoon plekske om wat te knabbelen en te drinken en vooral de zitspieren even te ontlasten.
Allez, om eerlijk te zijn kwamen we niet echt uit dat weggetje, maar gezien het avontuur dat we de rest van het weekend zouden trotseren zou het niet misstaan hebben.
De 2de stop was ergens te velde.
Geen bomen om even tegen te ontlasten, maar dat houdt onze teletubbie niet tegen om zijn territorium te markeren.
Enkele honderden bochtjes en tientallen vlotte D-wegen verder wordt het wel eens tijd voor wat te eten. Chris spot een Bar Tabac die open is. Ze hebben er geen eten, maar wel veel warme choco en vinden het niet erg dat we onze eigen pick-nick nuttigen.
Buiten heeft een local duidelijk ambities met zijn brommerke. Eerst stond dat nog wat verderop in de straat, maar toen we buiten kwamen is die op miraculeuze wijze mee in het rijtje terecht gekomen.
van de rest van de rit die dag heb ik niet zoveel foto's. Dat ligt vooral aan het weer de rest van de dag. zo goed als non-stop regen gedurende 200km nodigt niet meteen uit om het fototoestel boven te halen. En als de regen begint gemengd te geraken met smeltende sneeuw zakt die zin nog meer. Maar wanneer het wat verderop ook echt begint te sneeuwen en die sneeuw al snel goed blijft liggen dringt een stop en wat overleg zich op. Rijden we de route verder of gaan we voor plan B?
Uiteindelijk gaan we voor plan C. Dit kleine colletje nog afrijden en dan maar grotere banen nemen richting de overnachtingsplaats. Dat is nog bijna 50km over wegen die in het beste geval goed nat en in de meeste gevallen bedekt zijn met een papje halfgesmolten sneeuw.
Uiteindelijk komen we toch allemaal veilig aan bij de Gites.
Waar we kunnen genieten van een lekkere kaasfondue. Bert geniet er zelfs zo intens van dat hij niet eens Paul zijn clowneske gedrag opmerkt.
Nog voor de trip zelf begon was het al duidelijk dat het een bewogen ervaring zou worden. Eerst vallen er een aantal medereizigers weg. Murphy had toegeslagen via Amerikaanse pick-up trucks, lastige werkgevers, nog naar het nieuw geurende babies en tegenpruttelende versnellingsbakken. En tot overmaat van ramp had de rest van de nevelbende afgesproken om al om 7u in Libin samen te komen. Dat wil zeggen dat de Tenere hier om half 6 uit de garage moest rollen. Maar goed, een mens moet iets over hebben voor zo'n mythische tocht van 4 dagen richting lavendelvelden.
Het eerste stuk van de route vanaf Libin ging vlot onder de wielen door. Het was droog, maar koud. Gelukkig lagen er hier en daar wat bochten om het warm te krijgen. Toen we dit weggetje uitkwamen drong een rustpauze zich wel even op.
Een schoon plekske om wat te knabbelen en te drinken en vooral de zitspieren even te ontlasten.
Allez, om eerlijk te zijn kwamen we niet echt uit dat weggetje, maar gezien het avontuur dat we de rest van het weekend zouden trotseren zou het niet misstaan hebben.
De 2de stop was ergens te velde.
Geen bomen om even tegen te ontlasten, maar dat houdt onze teletubbie niet tegen om zijn territorium te markeren.
Enkele honderden bochtjes en tientallen vlotte D-wegen verder wordt het wel eens tijd voor wat te eten. Chris spot een Bar Tabac die open is. Ze hebben er geen eten, maar wel veel warme choco en vinden het niet erg dat we onze eigen pick-nick nuttigen.
Buiten heeft een local duidelijk ambities met zijn brommerke. Eerst stond dat nog wat verderop in de straat, maar toen we buiten kwamen is die op miraculeuze wijze mee in het rijtje terecht gekomen.
van de rest van de rit die dag heb ik niet zoveel foto's. Dat ligt vooral aan het weer de rest van de dag. zo goed als non-stop regen gedurende 200km nodigt niet meteen uit om het fototoestel boven te halen. En als de regen begint gemengd te geraken met smeltende sneeuw zakt die zin nog meer. Maar wanneer het wat verderop ook echt begint te sneeuwen en die sneeuw al snel goed blijft liggen dringt een stop en wat overleg zich op. Rijden we de route verder of gaan we voor plan B?
Uiteindelijk gaan we voor plan C. Dit kleine colletje nog afrijden en dan maar grotere banen nemen richting de overnachtingsplaats. Dat is nog bijna 50km over wegen die in het beste geval goed nat en in de meeste gevallen bedekt zijn met een papje halfgesmolten sneeuw.
Uiteindelijk komen we toch allemaal veilig aan bij de Gites.
Waar we kunnen genieten van een lekkere kaasfondue. Bert geniet er zelfs zo intens van dat hij niet eens Paul zijn clowneske gedrag opmerkt.
When I'm nervous I count primes.
Destinationworld.be: Journeys... not just travels
Discoveroverland.eu: Inspiring overland travel meetings
Destinationworld.be: Journeys... not just travels
Discoveroverland.eu: Inspiring overland travel meetings
Re: Retourke Mont Ventoux... of toch bijna
Toen we dit weggetje uitkwamen drong een rustpauze zich wel even op.
Chapeau ...
Re: Retourke Mont Ventoux... of toch bijna
ge moet alles lezen h? DavyAllez, om eerlijk te zijn kwamen we niet echt uit dat weggetje, maar gezien het avontuur dat we de rest van het weekend zouden trotseren zou het niet misstaan hebben.
Ik geraak overal door! Ik ben namelijk ontspoord.
We're all equal but we need a fuckin' map!
http://www.destinationworld.be
We're all equal but we need a fuckin' map!
http://www.destinationworld.be
Re: Retourke Mont Ventoux... of toch bijna
Damn, ik heb iets gemist
Ik had waarschijnljik 4 dagen jankend van miserie op de motor gezeten, maar dan nog...
Ik geraak overal door! Ik ben namelijk ontspoord.
We're all equal but we need a fuckin' map!
http://www.destinationworld.be
We're all equal but we need a fuckin' map!
http://www.destinationworld.be
Re: Retourke Mont Ventoux... of toch bijna
Ik denk dat uw motoke een soort van hondje is, dat de natuurrampen voelde aankomen en dan maar besliste om ziek te worden om niet mee te moeten...
I am confused. Oh no, maybe not!
Re: Retourke Mont Ventoux... of toch bijna
eerlijk is eerlijk : ik had liever 4 prachtige mooie zonnige motordagen gehad. Maar waarschijnlijk iedereen wel.
Re: Retourke Mont Ventoux... of toch bijna
Als ik tijd heb om met de moto te rijden, dan schijnt de zon zene
Re: Retourke Mont Ventoux... of toch bijna
Oei Muug, nu valt mijne frank.Ter info : de komende twee maand ga ik gebruiken om mijn Goudvisje beter te maken: voorvork, koppeling, remmerij vooraan en balhoofdlagers vragen wat liefde en euri.
Een ritje zit er dan niet meer in de komende weken?
Moeten we iemand zoeken om een ritje in elkaar te knutselen ?n te rijden?