NORWAY, the BUDGETWAY
Re: NORWAY, the BUDGETWAY
....en we doen nog een toerke. De Aursjovegen stond boven op de to-do-list van deze reis....ok, na de foto van het eland dan...
eerst wat klimwerk op asfalt met veel kiezels, om tot boven de boomgrens te geraken en dan gravel van de betere kwaliteit op deze hoogvlakte.
dan een keer een tunnelke
snijdende wind, maar mooi. Dit was de eerste dag dat ik zo content was dat mijn edele delen en de rest van mijn pezige lijf ingepakt zat in een thermopakje. Ook mijn verwarmde handschoenen kwamen hier van pas, maar ik ben dan ook al 36, dus niet meer van de jongste, reumadinges, osteoporoze...ge kent dat.
en van de kou beef je en heb je plasneigingen en dus zoek je natuurlijk naar de meest ideale plek om een piske te doen
Dit leek ons wel wat, dus de drie musketiers haalden hun sabeltje boven terwijl Jess, onze heldin een foto trok.
.....schudden en terug verder tuffen langs weer die typische Noorse landschappen
Een paar buitenverblijfjes
room with a view. Een hotel/resto dat eigenlijk niet zo duur was naar Noorse normen en dat op zo'n afgelegen plek
de vrolijke bende
en terug on the gravelroad
Peter in actie, 990 das met de vingers in de neus
Jess in actie, die moest haar funduro af en toe nogal in toeren trekken, maar ze is dan ook een ervaren motorrijdster
Bart in actie op z'n WOII Kriegmachine. Hij liet een oliespoor achter, zodat we de volgende keer opnieuw kunnen rijden zonder afhankelijk te zijn van de gps
Een druppelkot, helaas gesloten.....
Nog een laatste klimmetje en we konden weer afdalen naar de bewoonde wereld. Jammer, geen trollen gezien.....Er liepen daar wel naar het schijnt muskusossen, ook die hebben we jammergenoeg niet gespot.
Oei, terug bomen......
effe chillen beneden in het dal waar er terug zomerse temperaturen heerste en warmte doet soms vreemde dingen met een mens
En terug zeemzoete dorpjes
saaie verbindingsstukken
overzetbootje op rust. In gans dat dorp was dus geen levende ziel te bespeuren....
en dan was het weer nog efkes doortuffen naar een volgende, nog niet gekende slaapplek......
eerst wat klimwerk op asfalt met veel kiezels, om tot boven de boomgrens te geraken en dan gravel van de betere kwaliteit op deze hoogvlakte.
dan een keer een tunnelke
snijdende wind, maar mooi. Dit was de eerste dag dat ik zo content was dat mijn edele delen en de rest van mijn pezige lijf ingepakt zat in een thermopakje. Ook mijn verwarmde handschoenen kwamen hier van pas, maar ik ben dan ook al 36, dus niet meer van de jongste, reumadinges, osteoporoze...ge kent dat.
en van de kou beef je en heb je plasneigingen en dus zoek je natuurlijk naar de meest ideale plek om een piske te doen
Dit leek ons wel wat, dus de drie musketiers haalden hun sabeltje boven terwijl Jess, onze heldin een foto trok.
.....schudden en terug verder tuffen langs weer die typische Noorse landschappen
Een paar buitenverblijfjes
room with a view. Een hotel/resto dat eigenlijk niet zo duur was naar Noorse normen en dat op zo'n afgelegen plek
de vrolijke bende
en terug on the gravelroad
Peter in actie, 990 das met de vingers in de neus
Jess in actie, die moest haar funduro af en toe nogal in toeren trekken, maar ze is dan ook een ervaren motorrijdster
Bart in actie op z'n WOII Kriegmachine. Hij liet een oliespoor achter, zodat we de volgende keer opnieuw kunnen rijden zonder afhankelijk te zijn van de gps
Een druppelkot, helaas gesloten.....
Nog een laatste klimmetje en we konden weer afdalen naar de bewoonde wereld. Jammer, geen trollen gezien.....Er liepen daar wel naar het schijnt muskusossen, ook die hebben we jammergenoeg niet gespot.
Oei, terug bomen......
effe chillen beneden in het dal waar er terug zomerse temperaturen heerste en warmte doet soms vreemde dingen met een mens
En terug zeemzoete dorpjes
saaie verbindingsstukken
overzetbootje op rust. In gans dat dorp was dus geen levende ziel te bespeuren....
en dan was het weer nog efkes doortuffen naar een volgende, nog niet gekende slaapplek......
"...the path is the destination"
Re: NORWAY, the BUDGETWAY
Na een nachtje maffen, tuffen we verder richting Trollstigen....een toeristisch oord, maar Peter wou hem per s? doen terwijl hij die al eens gedaan had enkele jaren geleden. Bon, ik was wel benieuwd.
mijn thuis als ik niet thuis ben
na wat geslinger tussen bomen (de betere ardennenrit zeg maar) kwamen we plots aan een gigantische muur met een bruggetje
Het weer was niet schitterend, maar het was droog.
auto's met caravan's, mobilhomes en bussen verdrongen elkaar om de Trollstigen op en af te rijden. De bussen, die vol cruisetoeristen zat, moesten hun bochten soms in twee, drie keer nemen. Bij momenten een beetje fille....Al lijkt het op de foto's verkeerloos.
Eenmaal boven was Peter nogal onder de indruk van zijn helmcamera dat hij er constant foto's van nam.
Boven op de Trollstigen uiteraard een toeristisch centrum, wat had je verwacht. Maar geen houten zeemzoete typisch Noorse huisjes, maar een heus sterk staaltje van moderne architectuur
een ferm uitzichtpunt in metaal, inox en beton
en natuurlijk kochten we ook souveniers voor thuis. Een moosknuffeltje, een stickerset, en een frigomagneet
Maar van stilstaan kom je niet vooruit. Van hieruit ging het richting Dalsnibba. Een beklimming van een doodlopend colletje waar je een subliem uitzicht hebt...als er geen mist is tenminste.
mijn thuis als ik niet thuis ben
na wat geslinger tussen bomen (de betere ardennenrit zeg maar) kwamen we plots aan een gigantische muur met een bruggetje
Het weer was niet schitterend, maar het was droog.
auto's met caravan's, mobilhomes en bussen verdrongen elkaar om de Trollstigen op en af te rijden. De bussen, die vol cruisetoeristen zat, moesten hun bochten soms in twee, drie keer nemen. Bij momenten een beetje fille....Al lijkt het op de foto's verkeerloos.
Eenmaal boven was Peter nogal onder de indruk van zijn helmcamera dat hij er constant foto's van nam.
Boven op de Trollstigen uiteraard een toeristisch centrum, wat had je verwacht. Maar geen houten zeemzoete typisch Noorse huisjes, maar een heus sterk staaltje van moderne architectuur
een ferm uitzichtpunt in metaal, inox en beton
en natuurlijk kochten we ook souveniers voor thuis. Een moosknuffeltje, een stickerset, en een frigomagneet
Maar van stilstaan kom je niet vooruit. Van hieruit ging het richting Dalsnibba. Een beklimming van een doodlopend colletje waar je een subliem uitzicht hebt...als er geen mist is tenminste.
"...the path is the destination"
Re: NORWAY, the BUDGETWAY
We waren ook fier op onze vooroorlogse held natuurlijk. Bartholomeus Bartman.
Reizen met mensen waar ne fermen hoek af is, is altijd tof en ik heb tot hiertoe altijd al geluk gehad om met prettig gestoorde zielen op schok te trekken....
over het water dus
Hier in Belgi? sta je in de fille op de Brusselse ring, ginder wacht je op je boot, en tijdens de overzet die een kwartiertje duurt, kan je een koffie drinken.....
en dan nu het typisch toeristische beeld van Noorwegen. Een veel te groot schip in een veel te kleine fjord. Wel ongelooflijk hoe die kapiteins zo'n groot log ding moeten manoeuvreren.
Dit was het zicht vanop een parking (waar het naar Noorse normen druk was....nen autobus, paar campers, joelende kinderen). Van aan ons picknick tafeltje zagen deze boot liggen.
De mensen met hun campers keken wel een beetje raar naar ons, omdat we aan het koken waren en heel ons hebben en houden uitgestald stond om en rond de picknicktafel inclusief mijn playmobiel ventje....
Het afdalen kon beginnen onder begeleiding van regen en nog eens regen.
We stopten even in een dorpje waar nog zo'n cruiseschip lag en waar Bartman een motard hielp bij het vastzetten van zijn losgekomen bagagedrager. Tis toch ne galante kerel, maar zo hoort het ook.
Haarspeldbochtgewijs terug stijgen richting Dalsnibba en de regen viel nog steeds met bakken, dus reden we opt gemak naar boven. Toch was het genieten van de uitzichten, waardoor de ideale lijn niet altijd zo ideaal was....
Na een tolweg (omgerekend 12 euro dacht ik) om just tot op den top van de Dalsnibba te geraken was het weer gravel en de zon, die kwam ook eens piepen. Het weer is daar echt onvoorspelbaar. Als je trouwens de weersvoorspelling vraagt aan een Noor, bekijken ze je raar. Kijken ze even naar buiten om dan te zeggen wat de actuele weersstatus is....Tja zij hebben geen Frank en Sabien blijkbaar, laat staan een KMI
Maar de gravel was helaas bijna van asfaltkwaliteit
Eenmaal op de top zagen we alweer het vertrouwde beeld van een GS op z'n zij
Tis toch ne sloeber onzen Bartholomeus
Japanse toeristen die daar ook rondliepen hadden meer oog voor die bende motards dan voor het landschap. En begonnen foto's te trekken van onze motoren. Eentje ging zelfs gewoon vlak naast mijn motor poseren. Tja, misschien kennen ze geen KTM in Japan.
At the Top dus
Een klein uurtje hebben we daar wat gepalaverd en dan terug naar beneden gesjokt
Na een dik uur rijden, het was dan al serieus val-avond en eigenlijk waren we al een geruime tijd op zoek naar een hytter (regen gehad, beetje koud,kmoest plassen, goesting in warm eten, ne warme koffie en een pintje, dus geen tent) zagen we plots een vliegtuig liggen, of toch op z'n minst wat wisselstukken bij elkaar.
Efkes van dichtbij checken dus
Het verhaal ging als volgt. Een Duitse (den Ulrich) en Engelse (James) piloot waren in de winter boven de vallei tijdens WOII een spelletje "catch me if you can" aan het spelen. De Duitser met zijn Duits gerief moest de duimen leggen en maakte een noodlanding. De Engelsman moest uiteindelijk ook een noodlanding maken omdat zijn nafte op was (en inderdaad, er waren daar bitter weinig tankstations in de buurt). Den Ulrich kon in de sneeuw en bijtende kou een schuilhut bereiken waar hij zijn wonden kon verzorgen en een vuurtje maken. James, die ondertussen zijnen Triumph Spitfire lelijk had geparkeerd was ook op zoek naar een schuilhut en na uren sneeuwploeteren zag hij een schuilhut waar rook uit de schouw kwam. Hij klopte aan (jaja voorspelbaar) en den Ulrich deed de deur open in ontbloot bovenlijf. En dit was het begin van een grote "brokeback mountain vriendschap"....Maar ondertussen stonden wij daar ook kou af te zien en besloten we om zelf ook verder te zoeken naar een schuilhut.
En die vonden we. we konden daar 4 diepvriespizza's bemachtigen, 2 pintjes en 4 gratis mars-ijscr?mes. De eigenaar was van het type achterdochtig vervreemde psychopaat. Raar sfeertje, maar in onze Hytter, was het vollop gezellig feest natuurlijk. We hadden immers nog genoeg rum, tequilla, ricard en ...ah nee, de cactusjenever was al op....) De eindafrekening was dus 100euro voor de Hytter en 75 euro voor de 4 diepvriespizza's en de pintjes.....sant
Reizen met mensen waar ne fermen hoek af is, is altijd tof en ik heb tot hiertoe altijd al geluk gehad om met prettig gestoorde zielen op schok te trekken....
over het water dus
Hier in Belgi? sta je in de fille op de Brusselse ring, ginder wacht je op je boot, en tijdens de overzet die een kwartiertje duurt, kan je een koffie drinken.....
en dan nu het typisch toeristische beeld van Noorwegen. Een veel te groot schip in een veel te kleine fjord. Wel ongelooflijk hoe die kapiteins zo'n groot log ding moeten manoeuvreren.
Dit was het zicht vanop een parking (waar het naar Noorse normen druk was....nen autobus, paar campers, joelende kinderen). Van aan ons picknick tafeltje zagen deze boot liggen.
De mensen met hun campers keken wel een beetje raar naar ons, omdat we aan het koken waren en heel ons hebben en houden uitgestald stond om en rond de picknicktafel inclusief mijn playmobiel ventje....
Het afdalen kon beginnen onder begeleiding van regen en nog eens regen.
We stopten even in een dorpje waar nog zo'n cruiseschip lag en waar Bartman een motard hielp bij het vastzetten van zijn losgekomen bagagedrager. Tis toch ne galante kerel, maar zo hoort het ook.
Haarspeldbochtgewijs terug stijgen richting Dalsnibba en de regen viel nog steeds met bakken, dus reden we opt gemak naar boven. Toch was het genieten van de uitzichten, waardoor de ideale lijn niet altijd zo ideaal was....
Na een tolweg (omgerekend 12 euro dacht ik) om just tot op den top van de Dalsnibba te geraken was het weer gravel en de zon, die kwam ook eens piepen. Het weer is daar echt onvoorspelbaar. Als je trouwens de weersvoorspelling vraagt aan een Noor, bekijken ze je raar. Kijken ze even naar buiten om dan te zeggen wat de actuele weersstatus is....Tja zij hebben geen Frank en Sabien blijkbaar, laat staan een KMI
Maar de gravel was helaas bijna van asfaltkwaliteit
Eenmaal op de top zagen we alweer het vertrouwde beeld van een GS op z'n zij
Tis toch ne sloeber onzen Bartholomeus
Japanse toeristen die daar ook rondliepen hadden meer oog voor die bende motards dan voor het landschap. En begonnen foto's te trekken van onze motoren. Eentje ging zelfs gewoon vlak naast mijn motor poseren. Tja, misschien kennen ze geen KTM in Japan.
At the Top dus
Een klein uurtje hebben we daar wat gepalaverd en dan terug naar beneden gesjokt
Na een dik uur rijden, het was dan al serieus val-avond en eigenlijk waren we al een geruime tijd op zoek naar een hytter (regen gehad, beetje koud,kmoest plassen, goesting in warm eten, ne warme koffie en een pintje, dus geen tent) zagen we plots een vliegtuig liggen, of toch op z'n minst wat wisselstukken bij elkaar.
Efkes van dichtbij checken dus
Het verhaal ging als volgt. Een Duitse (den Ulrich) en Engelse (James) piloot waren in de winter boven de vallei tijdens WOII een spelletje "catch me if you can" aan het spelen. De Duitser met zijn Duits gerief moest de duimen leggen en maakte een noodlanding. De Engelsman moest uiteindelijk ook een noodlanding maken omdat zijn nafte op was (en inderdaad, er waren daar bitter weinig tankstations in de buurt). Den Ulrich kon in de sneeuw en bijtende kou een schuilhut bereiken waar hij zijn wonden kon verzorgen en een vuurtje maken. James, die ondertussen zijnen Triumph Spitfire lelijk had geparkeerd was ook op zoek naar een schuilhut en na uren sneeuwploeteren zag hij een schuilhut waar rook uit de schouw kwam. Hij klopte aan (jaja voorspelbaar) en den Ulrich deed de deur open in ontbloot bovenlijf. En dit was het begin van een grote "brokeback mountain vriendschap"....Maar ondertussen stonden wij daar ook kou af te zien en besloten we om zelf ook verder te zoeken naar een schuilhut.
En die vonden we. we konden daar 4 diepvriespizza's bemachtigen, 2 pintjes en 4 gratis mars-ijscr?mes. De eigenaar was van het type achterdochtig vervreemde psychopaat. Raar sfeertje, maar in onze Hytter, was het vollop gezellig feest natuurlijk. We hadden immers nog genoeg rum, tequilla, ricard en ...ah nee, de cactusjenever was al op....) De eindafrekening was dus 100euro voor de Hytter en 75 euro voor de 4 diepvriespizza's en de pintjes.....sant
"...the path is the destination"
Re: NORWAY, the BUDGETWAY
Peter was trouwens tijdens deze reis jarig en Jess, onze Zweedse schoone van de bende had er nog een leuk filmpje van gemaakt. Peters vriendin had een klein kadootje meegegeven aan Jess (een boekje), wij, de bende hadden samen gelegd voor enkele gopro-batterijtjes. We hadden alles verstopt in de cornflakes tijdens het ontbijt.
https://www.youtube.com/watch?v=j0lre0WVv1U
Vooral de GS van Bartholomeus speelt een belangrijke rol in het filmpje
https://www.youtube.com/watch?v=j0lre0WVv1U
Vooral de GS van Bartholomeus speelt een belangrijke rol in het filmpje
"...the path is the destination"
Re: NORWAY, the BUDGETWAY
Tis inderdaad schoon gedaan. Ik dacht eerst dat we in een soort pretpark gingen terechtkomen met Trollen die toeristen lokken. Ik zou voor dienen Trollstigen nu geen 250km omweg doen, maar als je in de buurt bent, moet je zeker een kijkje gaan nemen.dat bezoekerscentrum op de Trollstigen was er in 2010 idd nog niet, ziet er niet slecht uit... iets om volgend jaar ne keer te doen
"...the path is the destination"
Re: NORWAY, the BUDGETWAY
Het duurde wel een eindje voor ik doorhad dat jullie wat verstopt hadden tussen het ontbijt...Peter was trouwens tijdens deze reis jarig en Jess, onze Zweedse schoone van de bende had er nog een leuk filmpje van gemaakt. Peters vriendin had een klein kadootje meegegeven aan Jess (een boekje), wij, de bende hadden samen gelegd voor enkele gopro-batterijtjes. We hadden alles verstopt in de cornflakes tijdens het ontbijt.
Merci wi
Keep going
Re: NORWAY, the BUDGETWAY
Idd niet h? !dat bezoekerscentrum op de Trollstigen was er in 2010 idd nog niet, ziet er niet slecht uit... iets om volgend jaar ne keer te doen
Oh, ga je nog een keer
Keep going
Re: NORWAY, the BUDGETWAY
Ja, tzal idd zoiets zijn.totaal: [color=#FF0000:2jfp0k14]1833euro[/color:2jfp0k14] dat maakt 18 dagen weg van huis, komt afgerond op 101 euries/dag
Kvond vorige keer de hytters eigenlijk reteduur, maar we zaten dan ook meer ad westkust, ?n waren met 3 personen ipv 4. Kvond het eigenlijk best leuk met de tent. Enfin, moest het 14d regenen zou het ni?t zo leuk zijn, ma soit, 14d id regen rijden is zowiezo nie plezant ?.
Stel dat je enkel hytters neemt, en niet de tent, hoeveel bagage zou het eigenlijk schelen ? Tent & matje, das 1 ortlieb. Slaapzak heb je nog nodig, iedere dag naar een resto is vrij duur, dus kookgerief w?l nog meedoen. We waren ferm goed geladen, maar ik denk niet dat ik een volgende keer veel minder zou meedoen wi, een beetje comfort vind ik wel prettig, kben tenslotte ook geen 18 meer... Er kan best veel in die madagan's, en het zwaartepunt is lager dan de zijkoffers, tis niet dat je het eigenlijk zo goed voelt dat ze eraan hangen. Enkel wat meer werk met op/af monteren.
Keep going
Re: NORWAY, the BUDGETWAY
dat de mail niet toekwam tienswat was er dan mis?De helft van dat koppeltje heeft al toegang tot dit forum gevraagd, en gekregen.Maar ze weet het nog niet omdat er iets mis is met haar emailadres. Vanavond nog eens een mail proberen sturen.
Uw bericht heeft enkele of alle geadresseerden niet bereikt.
Onderwerp: RE: account Motorpraat.be
Verzonden: 31/08/2013 17:41
De volgende geadresseerde(n) zijn niet bereikt:
Serverfout: Ongeldige geadresseerde
Re: NORWAY, the BUDGETWAY
all? hup...ook iets dat op onze to-do-list stond, de BLAHO (normaal met een schuin streepke door de O, maar ik vind dat hier nergens terug op mijn klavier)...nu vraag ik mij af hoe een Chinees klavier er uit moet zien met die duizenden tekens....amai dat moeten ginder ferme laptops zijn, misschien dat die Chinezen......maar we wijken weer af.
Blaho dus...met een schuin streepke:
Hier is wat tjoeptjoep ons deed geloven: http://www.youtube.com/watch?v=kS2cPxzGHzU
Maar das niet waar, dat is ginder mistig en regenachtig en die vergezichten, tja ofwel ben ik fameus bijziend ofwel had de Noorse Toeristische Dienst hun decors niet opgesteld
Maar eerst nog vier diepvriespizza's en 2 alcoholvrije pintjes voor slechts 75 euro
en filles, stilstaan, uitlaatgassen ....
at the top: een grote antenne en een jacuzzi zonder water......, nochtans hadden we ook hier schoontjes ons tolgeld betaald
spelen van Neil Armstrong...Iets met one step, de rest ben ik vergeten
en plots hoorden we een bizar lawaai, de boxer van Bart had het ook gehaald tot de top. Ongelooflijk dat deze BMW daartoe in staat was
toch maar efkes checken of deze BMW eigenlijk niet met KTM onderdelen was opgebouwd....
nope, alles bmw en geen enkele keren in panne gevallen. Het gaat hier vermoedelijk om zo een maandagochtend-modelleke.....
In principe konden we nog hoger, maar dan moesten we onze klimuitrusting uit de koffers halen, maar we hadden gezworen dat het een geniet/relaxreisje ging worden
genieten in de jacuzzi
Peter speelde ondertussen nog wat van astronautje-op-de-maan
en Bart had in de jacuzzi teveel bubbels gedronken en kroop letterlijk rond, op zoek naar z'n BMW
Een sportieveling die we al eerder zagen lopen bereikte ook bijna de top en Bart liep even mee om diene mens een hart onder de riem te steken
en dan weer terug naar beneden. Van het steilste stuk heb ik geen foto's, wel een filmpje.....ergens.....denk ik.......
mayday mayday....one woman down...
en een regenvlaagje
nog een beetje socializen met nen Noorse Nordic Walker. Die Blaho (met een schuin streepke door de O) is blijkbaar een goeie traingsroute voor lopers/mountainbikers....klinkt vermoeiend...
....
Blaho dus...met een schuin streepke:
Hier is wat tjoeptjoep ons deed geloven: http://www.youtube.com/watch?v=kS2cPxzGHzU
Maar das niet waar, dat is ginder mistig en regenachtig en die vergezichten, tja ofwel ben ik fameus bijziend ofwel had de Noorse Toeristische Dienst hun decors niet opgesteld
Maar eerst nog vier diepvriespizza's en 2 alcoholvrije pintjes voor slechts 75 euro
en filles, stilstaan, uitlaatgassen ....
at the top: een grote antenne en een jacuzzi zonder water......, nochtans hadden we ook hier schoontjes ons tolgeld betaald
spelen van Neil Armstrong...Iets met one step, de rest ben ik vergeten
en plots hoorden we een bizar lawaai, de boxer van Bart had het ook gehaald tot de top. Ongelooflijk dat deze BMW daartoe in staat was
toch maar efkes checken of deze BMW eigenlijk niet met KTM onderdelen was opgebouwd....
nope, alles bmw en geen enkele keren in panne gevallen. Het gaat hier vermoedelijk om zo een maandagochtend-modelleke.....
In principe konden we nog hoger, maar dan moesten we onze klimuitrusting uit de koffers halen, maar we hadden gezworen dat het een geniet/relaxreisje ging worden
genieten in de jacuzzi
Peter speelde ondertussen nog wat van astronautje-op-de-maan
en Bart had in de jacuzzi teveel bubbels gedronken en kroop letterlijk rond, op zoek naar z'n BMW
Een sportieveling die we al eerder zagen lopen bereikte ook bijna de top en Bart liep even mee om diene mens een hart onder de riem te steken
en dan weer terug naar beneden. Van het steilste stuk heb ik geen foto's, wel een filmpje.....ergens.....denk ik.......
mayday mayday....one woman down...
en een regenvlaagje
nog een beetje socializen met nen Noorse Nordic Walker. Die Blaho (met een schuin streepke door de O) is blijkbaar een goeie traingsroute voor lopers/mountainbikers....klinkt vermoeiend...
....
"...the path is the destination"
Re: NORWAY, the BUDGETWAY
...en het einde van de reis kwam met de kilometer dichterbij....enerzijds verlangde ik wel natuurlijk naar thuis, maar ik wilde gerust het toertje nog es overdoen...direct. Ook het weer was wat minder, meer regenvlagen in verhouding tot zonneschijntjes. Maar zelfs in de regen, blijft het daar schoon.
the road home:
Tol betalen en je moet dan nog zelf dat hek openen....Die Noren, raar volk. Rijk worden zonder iets te doen, nu weet ik waarom Noorwegen het rijkste land van europa is. Trouwens raar dat Noorwegen toch hoge benzineprijzen heeft, terwijl het land als het ware drijft op een zee van olie.
en we reden weg van de bergen...richting Oslo.
Nog een rondje rond die bergen ginder in de verte, achter die bergen nog een stukske kwarktaart (maar chronologisch wisten we dat nog niet, ook niet van die knappe dochter)....en.....weer een stuk dichter bij huis....
Op de kaart zie je de lus die we hebben gedaan. We zijn ook efkes van de lus afgegaan om die andere rode streepkes te doen. Er was tijd en ruimte genoeg.
Dit zijn de bergen vanop die vorige foto, maar van den andere dichter bij huis getrokken kant...
Tanken en een lekker stukje kwarktaart met koffie aan zo'n gezellig Noors huisje waar grootmoe, moe en knappe dochter ne gansen dag taarten bakken en koffie zetten...
ach en slechts 25 euries voor een stukje taart met koffie....echt een koopje dus.....en we kregen er ook wat zonneschijn bij en de dochter was heel knap en we hebben daar ook es heel goe naar het toilet geweest en ze hadden ook nog een knappe dochter die kon koffie zetten....
Later op de dag vonden we nog een leuke camping waar we al vlug vriendjes maakten met een local
er werden innige vriendschapsbanden gesmeed en Peter was de "lucky one" die s'nachts een levensechte knuffel had om mee te slapen.
Later realiseerde ik mij in de slaapzak (tja, Bart had Jess, Peter had een hond voor de nacht en ik had alleen maar mezelf om tegen te klappen) hoeveel dat stukje taart met koffie koste..... maar ja, het was wel een schone dochter....maar ik denk dat ik dat hier al eens ergens vermeld heb.
Met een lekkere alcoholvrije Hansa Pilsner filosofeerde ik nog een ganse avond tegen mezelf en keek terug op een fantastische reis met een fantastische bende. Weer iets wat ik kon schrappen op mijn to-do-list
....Morgen nog een laatste dag "in to the wild" en dan asfaltgewijs naar Oslo....
the road home:
Tol betalen en je moet dan nog zelf dat hek openen....Die Noren, raar volk. Rijk worden zonder iets te doen, nu weet ik waarom Noorwegen het rijkste land van europa is. Trouwens raar dat Noorwegen toch hoge benzineprijzen heeft, terwijl het land als het ware drijft op een zee van olie.
en we reden weg van de bergen...richting Oslo.
Nog een rondje rond die bergen ginder in de verte, achter die bergen nog een stukske kwarktaart (maar chronologisch wisten we dat nog niet, ook niet van die knappe dochter)....en.....weer een stuk dichter bij huis....
Op de kaart zie je de lus die we hebben gedaan. We zijn ook efkes van de lus afgegaan om die andere rode streepkes te doen. Er was tijd en ruimte genoeg.
Dit zijn de bergen vanop die vorige foto, maar van den andere dichter bij huis getrokken kant...
Tanken en een lekker stukje kwarktaart met koffie aan zo'n gezellig Noors huisje waar grootmoe, moe en knappe dochter ne gansen dag taarten bakken en koffie zetten...
ach en slechts 25 euries voor een stukje taart met koffie....echt een koopje dus.....en we kregen er ook wat zonneschijn bij en de dochter was heel knap en we hebben daar ook es heel goe naar het toilet geweest en ze hadden ook nog een knappe dochter die kon koffie zetten....
Later op de dag vonden we nog een leuke camping waar we al vlug vriendjes maakten met een local
er werden innige vriendschapsbanden gesmeed en Peter was de "lucky one" die s'nachts een levensechte knuffel had om mee te slapen.
Later realiseerde ik mij in de slaapzak (tja, Bart had Jess, Peter had een hond voor de nacht en ik had alleen maar mezelf om tegen te klappen) hoeveel dat stukje taart met koffie koste.....
maar ja, het was wel een schone dochter....maar ik denk dat ik dat hier al eens ergens vermeld heb.Met een lekkere alcoholvrije Hansa Pilsner filosofeerde ik nog een ganse avond tegen mezelf en keek terug op een fantastische reis met een fantastische bende. Weer iets wat ik kon schrappen op mijn to-do-list
....Morgen nog een laatste dag "in to the wild" en dan asfaltgewijs naar Oslo....
"...the path is the destination"
Re: NORWAY, the BUDGETWAY
aaaaaaaarch, waarom ligt er niet zo'n Noorwegen vlak achter mijne tuin??? 
sig nature
Re: NORWAY, the BUDGETWAY
Wij hebben ginder maar een fractietje gezien eigenlijk. 2015 Rondje Scandinavi? is zo een wild plan wat in mijne kop spookt maar das zeker 3, denk eerder 4 weken van huis.....aaaaaaaarch, waarom ligt er niet zo'n Noorwegen vlak achter mijne tuin???
Bon voor het huidige werk is dat geen probleem...voor thuis 
soit, ik mag niet klagen met mijn madam...liefde is ook es loslaten zeker ??n van de laatste dingen die mijn pa zei tegen mij, enkele weken voor hij stierf in Indonesi? was: "doe wat ge graag doet, wees niet afhankelijk van diene properen oprit voor uw huis, laat staan de sjieken otto die daar op moet staan. Als ge oud zijt en ge zit in uwe stoel terwijl een jong gedecolleteerd verpleegsterke uwen appelsien voorkauwt, zijn er twee opties: of ge denkt glimlachend terug aan de mooie dingen die je intensief hebt meegemaakt of je denkt aan het feit dat je toch je gebuur jaloers hebt kunnen maken met je mooie wagen.... Waarmee denk je dat je het meest indruk gaat maken op dat knap verpleegsterke?"
2015...of toch Ijsland.....
2014 wordt het jaar van de kleine snoepreisjes denk ik, allez...ik denk toch dat ik dat denk.....
"...the path is the destination"