De Olijke Avonturen van Bolle & Stille

[Blackbert]

Nee, we laveren tussen de vriendelijk-verbaasde wandelaars door en rijden nog wat verder op de kamroute. Want slimmeke hier heeft nog een mogelijkheid gevonden om in Elva te geraken. Niks asfalten Sampeire, gewoon de boerenwegel omlaag. De 2 no-go's van een paar dagen terug indachtig ben ik wel een beetje onrustig.

Daar beneden willen we uitkomen.

't Is duidelijk dat dit niet veel gebruikt wordt, maar 't stelt geen problemen.

Paul in de kurkentrekker.

Op 't einde van 't onverhard staat een pannekoek, Je mag hier niet omhoog. Kan ik inkomen, omhoog zou de piste in no time kapottrekken.
In Elva nemen we de SP104. Ondanks een bordje dat waarschijnlijk wil zeggen dat je plaatselijk verkeer moet zijn. Omdat 't de moeite is.

[Muug]

ik zal vanavond nog wat foto's online zetten zie. Diene spectaculaire van de de Maira, waar ge oa nen kneedown doet, mag dat online?

[Blackbert]

aja, 'k wil dat ook wel 's zien.

[Blackbert]

Vintage, ik kan 't niet anders omschrijven.

het wegdek, de tunneltjes, de gallerijen en de railing. alles stamt uit de tijd van de Fiat 124. Maar de vallei waar ze 't ingekerfd hebben ...

Kommetje pasta in Pontemarmora, om daarna de Maira-Stura aan te vatten.

Oh shit 3
Ze slagen er zelfs niet in om 2 keer 't zelfde te zeggen, de kutitaliaantjes.
Bon, now what? De andere col, Eschisie, is ook onderbroken. Die aankondiging hing tenminste beneden, aan 't begin van de weg.
Kaarten. Beetje verderop misschien, wit met stippllijn - stippellijn - wit. Waarom niet, hier blijven zitten is ook dwaas. 't Begint goed maar eindigt aan een slagboom naast wat ru?nes. Verderop nog enkel een geitenpad.

[Muug]

Ha, dan zwartbert heeft al enkele fotokes van dag 5 gepost, ik ga dat nu ook ne keer doen zie, gisterenavond enkel tijd gehad om ze te uploaden.

Nu volgen dus allemaal foto's van de Maira:
Bij het omhoog rijden vanaf ons hotelleke richting Varaita Maira komt Blackbert stoer aangereden:


Vervolgens doet hij stoer verder:


Om dan op zijn stoerst te eindigen !

Gelukkig is er eigenlijk niks aan de hand. Opstaan, rechtzetten, wat aarde afkloppen en voort richting koeien.



Moto beetje opzij gezet voor de beestjes.




Hoe klein is de mens!


We zijn echt wel een stofje op deze aardbol ! Vind Bert!


Viva Panda ! Het schetst mooi de relativiteit van ons avontuur.


Vet tongzoenen!


Zoveel schoonheid, een mens wordt er stillekes van:


Het wegje waar je niet in mag gaan, maar wel uit moogt komen?


Ik ben niet katholiek, maar ik kan die madam hier wel apprici?ren want de voeten van de "vangrail" waren doorgeroest. Dit beeld staat langs die mooie kronkelweg die zogezegd enkel voor plaatselijk verkeer was.




Lekker etentje, kleine snack, bediend door mooie jonge vrouw die niks anders dan Italiaans sprak, maar die tenminste traag sprak en goed articuleerde. Toppie!


Wegens geen toegang tot de Colle delle Preit tussen 9 en 17u (afin, eigenlijk 18u, maar de Italianen kunnen niet zo goed Italiaans lezen...) en omdat we daar alom half drie stonden, hebben we getracht om via een andere col over de bergen tot in FR te geraken. Via Vivi?re. Zeer de moeite waard om eens tot daar te rijden en om ginder te gaan wandelen. Maar de weg verloor onderweg zijn asfalt, en nadien werd de weg ook nog een pad.... Balen voor Bert.

Dan maar wat gerust en gerookt. Daarna eten en brandstof ingeslagen.

Om 17u reden we het eerste verbodsbord voorbij! Om een nieuw te ontdekken waarop men sprak van een verbod tot 18u Dan maar wat gegeten en gedronken. Best handig als je alles zelf mee hebt.

[Muug]

Dag 5 nog steeds, Colle delle Preit dus nu, groots, echt de moeite om te wachten. We zijn vertrokken om 18u en volgens dat koninklijk besluit was verkeer tussen 21u en 6u sowieso verboden. We hadden drie uur om die col te doen... En de donkere wolken kwamen nader ...



Zoek Bert !


We hebben uiteindelijk 50 minuten gedaan over deze col, met wat gedonder rond onze oren wat maakt dat we niet te lang bleven. In het doorrijden van de vallei richting route nationale zijn we nog eens in onze gore-tex mogen springen en toen we de weg bereikten waren we verzopen kiekens.
Dan - na studie van de diverse kaarten van Bert - via colle Lombarde naar Isola 2000 gereden in FR. 't was daarboven ijskoud en het schemerde al , dus ik heb daar geen foto's genomen. Bert wel.

[Blackbert]

De laatste wandelaars komen de berg af. Te voet, tot aan die groooote auto waarmee ze zo ver mogelijk dat kleine baantje opreden.
En toen was 't onze beurt om aan de Colle delle Preit en Esischie te beginnen. Veel te laat eigenlijk, want we gaan ons tentje daarboven niet opzetten (ha nee, damagnie). Maar de zinnen worden weer veel beter eens we eraan begonnen zijn. Lage zon, wolken, een groots leeg landschap, ik en mijn brommer.


[youtube:zmqla3po]http://www.youtube.com/watch?v=eevGEfQd0fM[/youtube:zmqla3po]

[Blackbert]

We halen 't net zonder nat te worden, 't begin van 't asfalt. Kletsnat tegen 't begin van de Lombarde, waar 't weer droog ligt. Na de derde mobilhome die we tegenkomen w??t ik 't gewoon, dat was de laatste, nu is die col van ons. Bleek nog te kloppen ook, de rit omhoog was dus redelijk plezant.

Op de grens komen we overeen: camping of B&B, 't eerste wat we tegenkomen, daar slapen we.

[Blackbert]

Dees, kameraad, is ene om in te kaderen.

[Muug]

en gij dan , gij hebt er ook ferme zenne ! gij gaat trouwens best hele brede kaders kopen, want die panorama's zijn subliem

[Muug]

Bert,

dat bestaat dus al :

[TRooPER]

[Stefke]

slagboom hier, verbod ginder, militair domein daar, gesloten, doodlopend, wandelpad, wachten op koeien,....bonk tegen de grond,....al die frustraties!
Zout gijle nie beter gewoon op den asfalt blijven rijden? gewoon zonder bochten rechtdoor?

[Blackbert]

zone 70, zone 30, zone 50, verkeersdrempels, veel te veel auto's, flitsbakken, verkeerslichten, ...

is 't dat wat je bedoelt?

[Muug]

touch?

[Muug]

Allez hop, dag 5 was eindelijk ten einde. Een verdomd druk maar zalig dagje ! En het werd nog beter...

Dag6:
col de la Mouti?re
col du Parpaillon
col de la Cloche
col de Valbelle
(col de Ch?rine)
col de l'Echelle

Bert had al gezegd dat we de LGKS niet gingen doen wegens te weinig tijd en wegens nog een resem cols die hij, ik of beiden nog niet gedaan hadden. Dus ging het van Isola 2000 (ijzig koud 's morgens) richting rest van de wereld.

[Muug]

Eerste poging van de dag was een heel mooie erg Provencaals aandoende col. (Col d'Anelle) Helaas bleek deze col 100 hoogtemeters voor het einde plots te verdubbelen in steiltegraad, en het leek er sterk op dat hij heraangelegd was met een hele hoop behoorlijk grote steenslag.

Achter Bert zie je het stuk piste waarvoor we bedankt hebben.

(met excuses voor de eigenaardige tint van de foto, de camera was nog verkeerd ingesteld)

Dus zijn we maar terug naar beneden gekeerd, richting Parc National du Mercantour. Daar hebben we dan een lekker hapje genuttigd, waar Bert zijn skills als broodonthoofder toonde.



"Ginder boven is col de la Bonette, wij gaan daar off-road naar toe", wijst Bert


Maar ??rst de Parpaillon.

[zappa]

Dju ik ben dringend aan cong? toe om dat hier allemaal goed te bekijken en te lezen

[Muug]

Naar de Parpaillon rijden betekent een lange vallei doorrijden, waarbij je langzaam maar gestaag stijgt. Het is een behoorlijk populaire col, maar gelukkig viel dat wel mee vandaag, enkele quads en enkele jeeps was al wat we tegenkwamen.





Wel verd..... schapen in de weg !


Alweer een prachtige lucht:


De piste was hier en daar een beetje schuin, beetje koddig om over te rijden.


En dan eindelijk een klassieke foto, de tunnelingang van de Parpaillon, een tunnelke van een eeuwtje oud.

Hij lijkt oneindig lang, maar 't midden ligt een pak hoger voor een beter afwatering. Je kan dus onmogelijk zien of er al iemand in de tunnel zit, en veel plaats om elkaar te passeren is er niet!

Grap van dit moment, ik weet dat we eerst de col d'Anelle gedaan hebben, en ik heb foto's van de Parpaillon, maar geen enkele meer van de la Bonette!

's avonds zijn we dan ons tent gaan opzetten op een camping in de buurt van Bardoneccia.

[Muug]

Dag7:
Pnte Someiller
Mnt Jafferau

Afin, dit was ons beider hoogdag. Vandaag gingen we twee cols van megaformaat doen. Maar eerst toch efkes foto's van de gekke "caravans" van die camping:

De voorkant:


De achterkant:


De Sommeiller dus. 27km duurt het eer je boven bent. Een fascinerende afwisseling van lange snelle stroken en uiterst nauwe "hairpins" die jeeps in twee of drie keer moeten nemen. Maanlandschap ook, vanaf een bepaalde hoogte. Bovenaan zit je dan ook aan ruim 2900 meter ! Het was er frisjes, koud zelfs, en tijdens het verorberen van een stukje sossis begon het wat te sneeuwen ! Cool

De foto's:




Het lag er niet altijd even goed bij:








De top voor voertuigen:


En dan was het een kwestie van terugkeren naar het stadscentrum, eten, en op weg naar Mont Jafferau !