"deadly epic" ADVenture

[Muug]

1x r80gs (maar toch te zwaar gebleken volgens eigenaar voor dit soort dingen)

R80GS is wel log, dat kan ik beamen. Heeft zeker zijn voordelen, zoals comfortabel, rustig motorkarakter en valt niet om maar gaat op zijn cylinder staan. Maar hij is log jawel, en de cylinders durven al eens in de weg zitten.

[TRooPER]

na een gezellige tussenstop voor een croque en wat cola suikers op een terrasje met WIFI voor volledige gemeenschap ter plaatse, rijden we de track verder en werd het plots vrij druk:

(even foto's gebruikt van onze noorderburen: )

er wordt hier naar mekaar gekeken, gestopt, getwijfeld, teruggereden


ik twijfel eigenlijk niet en vraag mij af waarom iedereen daar staat te wachten,
ik glip tussen de file door en rij verder omhoog, iets later wordt mij duidelijk waarom ....









Dit was een lange , lange , lange relatief steile klim met heel veel losse stenen,
eens je stopt , is het nog heel moeilijk om terug in je ritme te komen, dan ben je bijna gedoemd om al peddelend boven te raken.
Mijn X650R met een berg koppel , hoor ik zijn werk doen, het kloppen van de motor en het klauteren over elke losliggende steen is geen probleem. Ik had de maand voor deze trip, soortgelijke beklimmingen gehad zonder bagage in de Beaujolais, dus dat weekend bleek toch een goede training voor deze klim.
Ik stop even om te zien of mijn vrienden volgen. Ik zie Finn , een Nederlander, volgen, dus ok, we rijden verder.
Finn is op stap met zijn ouders, maar vanaf deze klim, zal hij verder rijden met ons gedurende de rest van de trip.



Eens boven aangekomen,


en dan kom ik onze clubmed'president tegen met in het spoor een na-oorlogsje 2CV, again:



even in gesprek met de clubmed'president Roos:



met Danny in action:


DirtyPeet in action:



Dit was nog niet de top van de berg, we konden verder rijden naar het Panoramisch toppunt,
dus ik wacht nog even op Tom:


Samen met Finn en Tom besluiten we dan toch maar naar het hoger gelegen punt te rijden, we zijn hier nu toch



Op de top is het mooi
,

,










maar vooral veel DRAMA

...

[Tom Thumper]

maar vooral veel DRAMA

...

Ja, v??l drama. Maar eerst nog een paar foto's











En wie zegt er dat een T?n?r? op een playmobil motor lijkt? De T?n?r? is echt een playmobil motor!

[Tom Thumper]

Ok, ik zal de spanning er af halen. Het drama moment van de dag:



Wat de magic button op dat fototoestel toch niet allemaal kan.

Ja, je ziet het goed. Trooper probeert een dramatisch gezicht te trekken maar het was er zo geweldig dat hij die smile echt niet van zijn gezicht kreeg.

[zappa]

moest er geen muziekje bij?

[Tom Thumper]

Maar door over die hoge bergen te geraken, verlaten we ook Griekenland. Waar we allemaal op zaten te wachten komt dichterbij. Albani?!

Eerst de grens over geraken. Dat was voor mij weer een hele tijd geleden dat ik nog eens zo een echte grensovergang gedaan had en het is toch wel een beetje spannend.

De eerste controle die we door moesten was die van de Grieken. Ze vragen ons paspoort en er is een stevige controle van de papieren van de moto's. Alle framenummers worden gecontroleerd. Beetje verder zit Peet te telefoneren (een niet den Hollandse, de Engelse). Er is daar duidelijk een probleem en de douaniers staan duidelijk op scherp. Als we verder rijden doet hij teken dat het in orde komt.

Achteraf horen we dat hij de papieren van de moto thuis gelaten heeft. Niet slim natuurlijk maar het kan gebeuren. Gelukking kan hij iemand bellen die de papieren bij hem thuis ophaalt en faxt naar de controle post aan de Grieks Albanese grens.

Tweede controle, de Albanese douane. Ook hier weer worden we grondig gecontroleerd maar verloopt alles vlot, niettegenstaande we geen verzekering hebben voor Albani?. Het plan was om deze te kopen aan de grens maar blijkbaar was de verzekeringsmakelaar maar daar tot 10uur 's morgens. In de volgende stad zou het wel lukken zeker om een verzekering te nemen? Vast wel! Wij verder.

Over de asfalt in Albani?, een volle 200 meter dan nemen de afslag naar de volgende stad, toch zo een 30km verder. Het asfalt houdt op. Een eerste kennismaking met Albanese wegen. Het is niet omdat het een hoofdweg is dat het ook een verharde weg is.

Maar foto's dus:





In het eerste stadje proberen we een verzekering te kopen maar dat blijkt daar niet te lukken. We tanken onze eerste Albanese benzine, in een Albanees tankstation.

[TRooPER]

ik was daar ook

[TRooPER]

en we zijn daar ook TomLittle tegengekomen, efkes dan maar:

[TRooPER]

de grens van Albani? voorbij:



was dit de 2de eet/drankgelegenheid, helaas dicht,






en dit het eerste levende wezen dat ik tegenkwam in Albani?

[Blackbert]

Ja ja ja ...

[F M]

Tis precies toch een 'andere' wereld, daar in Albani?.

[Muug]

is samen met Bulgarije ??n van de allerarmste landen van "Europa"

[duibhce Kaelann]

Aangezien er redelijk wat verbindingsstukken zijn onroad is mijn inziens een 350-400 toch net te licht, of je moet daar tevreden zijn met lagere snelheden. Ik vind een 600-700cc een goed compromis voor het on en offroad stukken. Vergeet ook niet dat je voor zulke trips veel zwaarder beladen bent dan de thuisritjes.

Wij kunnen dat hier live en proefondervindelijk alleen maar bevestigen. 650cc is ideaal!
Fijn om dit verhaal te kunnen volgen van hieruit trouwens. W zijn gisteren nog op enkele plaatsjes geweest waar jullie ook zijn gepasseerd volgens de foto's die ik zo al van jullie reisgenoten op Bakkesboek heb gezien.

is samen met Bulgarije ??n van de allerarmste landen van "Europa"

zet Bosni? ook maar in dat rijtje.

[Tom Thumper]

Tis precies toch een 'andere' wereld, daar in Albani?.

Idd, dat is een andere wereld. Al meteen viel me op dat zowat alle mannen die we tegenkwamen hun hand opstaken.

"with two hands you eat, one hand to greet" aldus de admiraal.

Ja, de mannen steken hun hand op, de vrouwen werken gewoon verder.

Je komt ook overal mensen te voet tegen. Soms alleen op wandel, vaak met een koe of een ezel.

Ik hoop om zoveel mogelijk van de indrukken die ik opgedaan heb, in mijn verslag te verwerken. Maar ja, al vanaf de eerste meters over de grens merk je dat je in een andere wereld terecht komt. De foto's van Trooper met de gesloten caf?s aan de grens zeggen genoeg denk ik.

[Cotthem]

[Muug]

WE WANT MORE !
WE WANT MORE !
WE WANT MORE !

[zappa]

WE WANT MORE !
WE WANT MORE !
WE WANT MORE !

geen probleem

[Tom Thumper]

Op alle reisfoto's van Albani? staan er van die kleine bunkers, zo van die ??npersoonsbunkertjes, deze zijn net iets groters en geven het landschap toch wel een bijzonder cachet.

Maar we waren in een stadje aangekomen, zoals gezegd lukte het daar niet om een verzekering te nemen maar natuurlijk zijn er in elke stad dingen die moeten uitgezogd worden. Waar is er een bankautomaat? Check, snel gevonden. Later zullen we zien dat het toch niet altijd even simpel is om geld uit de muur te halen, sommige automaten doen het enkel met Visa, geen Maestro of MasterCard.

Waarom moesten we eigenlijk geld hebben? Beer o'clock natuurlijk, dat kan je nooit zomaar laten passeren en de Albanees bier moest toch getest worden. De ober probeerde nog even om ons Nederlandse pinten aan te smeren, maar daar zijn we niet ingetrapt.



Hierna rijden we verder naar de eerste Albanese camping.

[TRooPER]

en die eerste Albanese camping viel "zonder verwachtingen" ABSOLUUT NIET tegen






je kon bij wijze van spreken, de vis zelf kiezen en even later lag die op je bord,



en nog eens 10min later was die weer weg



als dessert krijgen we van het huis "Raki", hmmmmmmmmmm, "first one of the house", maar ik laat het toch bij die ene, en die andere.

[TRooPER]

daags nadien word ik wakker, maar toch niet zo fris als zou moeten zijn.

de buik werkt teveel en weinig zin in eten, ik doe het rustig aan.
beetje ontbijt, straffe koffie, boterhammen met vette boter en dikke suikerconfituur

de tent opbreken kost mij al vrij veel moeite, maar ik laat mij niet doen, want er staat nog te veel moois te wachten op ons:


mijn zadel op mijn paard gooien en rustig wegwezen