Nightcall
Nightcall
Eerst dit effe starten, en dan verder lezen.
Wellllll,
gisterenavond zo rond negenen begon ik me rusteloos te voelen. "Wat doe ik hier voor TV?" begon ik me af te vragen. "Zo glijdt mijn leven toch totaal nutteloos voorbij?", was een volgende zin die door mijn hoofd spookte. Dat ik daarnet de Duke was gaan halen zat er wellicht voor iets tussen. Eindelijk was ie compleet klaar... De conclusie was dus rap gemaakt: het is tijd voor een avondrit! Dat was toch al enkele jaren geleden dat ik zulke kriebels voelde. Al half in het motorpak stopte ik dochterlief in bed, stak de andere helft ook in dat pak, en manoeuvreerde de moto naar buiten. Een korte druk op de startknop was genoeg om de elektronisch aangestuurde startmotor het luchtgekoelde blok te laten aanzwengelen. Meteen begon de motor op geheel Italiaanse wijze te laten weten dat ie draaide : onregelmatige, rommelende geluiden uit de einddempers, rammelende want droge koppeling, en wellicht nog wat ander mechanisch lawaai vanuit het blok zelf. Altijd wonderlijk dat dat niet meteen stil valt, of dat er geen zuigers uit het blok springen of zo.
Volledig in BMW-tenue nam ik plaats op de motorfiets en rolde zachtjes van de koer. Zachtjes inderdaad, want de koppeling laat zich heel licht bedienen en vertoont geen nukkige hapneigingen. Helemaal iets anders dan de koppeling van zo'n 900SS van begin jaren '90. Rustig reed ik doorheen de kleine straten, beducht voor het natte asfalt, de modderplekken door de boeren achter gelaten, de vele gele verfstroken waarmee ze in dit apenland de fietssuggestiestroken aanduiden. De motor denderde rustig onder me, bij het afremmen op het motorblok prachtige klappen veroorzakend. Erg verslavend allemaal.
Het sturen gaat nog wat onwennig. Misschien ligt het wat aan de vreemd afgesleten voorband, misschien ook aan het 17"-voorwiel, het is immers mijn eerste "allroad" met een "klein" voorwiel. Maar het gaat niet zo handig. De bochtenlijn is nogal slingerachtig, de moto valt iets te rap de bocht in en dan moet ik 'm weer oprichten en dat gaat dan weer teveel rechtdoor waardoor ik weer moet corrigeren.... duidelijk niet zoals het hoort. Vreemd toch, je zou denken dat ie zou sturen als een GS of een KTM Adventure.
Langzaam begin ik het te snappen.... deze bike wilt helemaal niet als een allroad gestuurd worden, waarbij de voornaamste input enkel vanuit het stuur komt en het lichaam meer rechtop blijft terwijl de motorfiets onder je kantelt. Deze bike vraagt om véél meer lichaamstaal, net zoals een sporttoerder. Dus ik begin minder input te geven via het stuur - tegensturen doen we natuurlijk altijd wel - en ik begin meer input te geven via de voeten en de knieën. Ook mijn bovenlichaam laat ik nu meer meekantelen met de motorfiets. En jawel, de Ducati voelt zich een pak meer op zijn gemak, en gaat steeds stabieler doorheen de bochten. Dit is wat ie wil. Nu begint alles te kloppen: niet teveel input via het stuur, des te meer controleren via benen en voeten. Dus hij ziet er uit als een allroad/crossover, maar eigenlijk is het camouflage... deze Duc wilt "sportief" gestuurd worden. Bodylanguage is de key om deze jongen (wie is de gek die motorfietsen vrouwelijk vindt) strak doorheen de bochten te loodsen ... wie had dat gedacht...
De vering en demping moet nog ietsjes getweaked worden maar meer dan één of twee clicks zal dat niet zijn. Die is uitstekend trouwens: onze rotslechte lappendekens die ze ook wel wegen noemen, worden door deze Ohlins perfect vlak getrokken, ongeacht de snelheid. Het zadel is aangenaam gepolsterd en zeer antislip, het is duidelijk dat je hier uren kan op doorbrengen. Dat ook de duo veel ruimte heeft wisten we al van een vorig ritje.
Anderhalf uur later sta ik thuis, blij met het bereikte resultaat, en met hele koude handjes. Want neen, de handvatverwarming is nog niet gemonteerd.
Deze jongen heeft er een lief bij !
Wellllll,
gisterenavond zo rond negenen begon ik me rusteloos te voelen. "Wat doe ik hier voor TV?" begon ik me af te vragen. "Zo glijdt mijn leven toch totaal nutteloos voorbij?", was een volgende zin die door mijn hoofd spookte. Dat ik daarnet de Duke was gaan halen zat er wellicht voor iets tussen. Eindelijk was ie compleet klaar... De conclusie was dus rap gemaakt: het is tijd voor een avondrit! Dat was toch al enkele jaren geleden dat ik zulke kriebels voelde. Al half in het motorpak stopte ik dochterlief in bed, stak de andere helft ook in dat pak, en manoeuvreerde de moto naar buiten. Een korte druk op de startknop was genoeg om de elektronisch aangestuurde startmotor het luchtgekoelde blok te laten aanzwengelen. Meteen begon de motor op geheel Italiaanse wijze te laten weten dat ie draaide : onregelmatige, rommelende geluiden uit de einddempers, rammelende want droge koppeling, en wellicht nog wat ander mechanisch lawaai vanuit het blok zelf. Altijd wonderlijk dat dat niet meteen stil valt, of dat er geen zuigers uit het blok springen of zo.
Volledig in BMW-tenue nam ik plaats op de motorfiets en rolde zachtjes van de koer. Zachtjes inderdaad, want de koppeling laat zich heel licht bedienen en vertoont geen nukkige hapneigingen. Helemaal iets anders dan de koppeling van zo'n 900SS van begin jaren '90. Rustig reed ik doorheen de kleine straten, beducht voor het natte asfalt, de modderplekken door de boeren achter gelaten, de vele gele verfstroken waarmee ze in dit apenland de fietssuggestiestroken aanduiden. De motor denderde rustig onder me, bij het afremmen op het motorblok prachtige klappen veroorzakend. Erg verslavend allemaal.
Het sturen gaat nog wat onwennig. Misschien ligt het wat aan de vreemd afgesleten voorband, misschien ook aan het 17"-voorwiel, het is immers mijn eerste "allroad" met een "klein" voorwiel. Maar het gaat niet zo handig. De bochtenlijn is nogal slingerachtig, de moto valt iets te rap de bocht in en dan moet ik 'm weer oprichten en dat gaat dan weer teveel rechtdoor waardoor ik weer moet corrigeren.... duidelijk niet zoals het hoort. Vreemd toch, je zou denken dat ie zou sturen als een GS of een KTM Adventure.
Langzaam begin ik het te snappen.... deze bike wilt helemaal niet als een allroad gestuurd worden, waarbij de voornaamste input enkel vanuit het stuur komt en het lichaam meer rechtop blijft terwijl de motorfiets onder je kantelt. Deze bike vraagt om véél meer lichaamstaal, net zoals een sporttoerder. Dus ik begin minder input te geven via het stuur - tegensturen doen we natuurlijk altijd wel - en ik begin meer input te geven via de voeten en de knieën. Ook mijn bovenlichaam laat ik nu meer meekantelen met de motorfiets. En jawel, de Ducati voelt zich een pak meer op zijn gemak, en gaat steeds stabieler doorheen de bochten. Dit is wat ie wil. Nu begint alles te kloppen: niet teveel input via het stuur, des te meer controleren via benen en voeten. Dus hij ziet er uit als een allroad/crossover, maar eigenlijk is het camouflage... deze Duc wilt "sportief" gestuurd worden. Bodylanguage is de key om deze jongen (wie is de gek die motorfietsen vrouwelijk vindt) strak doorheen de bochten te loodsen ... wie had dat gedacht...
De vering en demping moet nog ietsjes getweaked worden maar meer dan één of twee clicks zal dat niet zijn. Die is uitstekend trouwens: onze rotslechte lappendekens die ze ook wel wegen noemen, worden door deze Ohlins perfect vlak getrokken, ongeacht de snelheid. Het zadel is aangenaam gepolsterd en zeer antislip, het is duidelijk dat je hier uren kan op doorbrengen. Dat ook de duo veel ruimte heeft wisten we al van een vorig ritje.
Anderhalf uur later sta ik thuis, blij met het bereikte resultaat, en met hele koude handjes. Want neen, de handvatverwarming is nog niet gemonteerd.
Deze jongen heeft er een lief bij !
Re: Nightcall
Yamaha RD 125 LC - Yamaha RD 500 LC - Honda CBR 1000F -
Suzuki V-Strom 1000 - Yamaha FJR 1300 AS -
KTM 1190 Adventure - Kymco Xciting 500 Ri ABS -
BMW R1200GS Adventure - Honda NT1100 DCT
Suzuki V-Strom 1000 - Yamaha FJR 1300 AS -
KTM 1190 Adventure - Kymco Xciting 500 Ri ABS -
BMW R1200GS Adventure - Honda NT1100 DCT
Re: Nightcall
tzal genderneutraal zijn of zo... uw nieuw lief......?
Dream as if you'll live forever. Live as if you'll die today
Re: Nightcall
Zowel met een nieuwe als met een oude bezem is het zalig rijden in deze donkere dagen.
De meesten willen/durven/mogen niet rijden in deze periode maar met goede kledij en de nodige voorzichtigheid in te bouwen kan je nu ook leuke ritjes rijden.
Als het giet een waait zoals vorige week moet de rit niet te lang duren maar dan is het woon- werkverkeer al genoeg om even het hoofd leeg te maken.
De stukjes proza van jullie nachtritten kan ik dus zeker smaken en doet me zin krijgen om ook een ritje in het donker te rijden.
De meesten willen/durven/mogen niet rijden in deze periode maar met goede kledij en de nodige voorzichtigheid in te bouwen kan je nu ook leuke ritjes rijden.
Als het giet een waait zoals vorige week moet de rit niet te lang duren maar dan is het woon- werkverkeer al genoeg om even het hoofd leeg te maken.
De stukjes proza van jullie nachtritten kan ik dus zeker smaken en doet me zin krijgen om ook een ritje in het donker te rijden.
Re: Nightcall
Mooi geschreven Muug. Dat stukje van de Sus is ook rustgevend en herkenbaar.
Zaterdag de motor al gaan afzetten voor een onderhoud en omdat hij nu net 1j in mijn bezit is wist ik ook meteen hoeveel km’s ik ermee gereden heb. Weinig 3267km op een jaar. Veel is anders en reken daarbij 2/3 tijdens nachtelijke ritten.
Het is zelfs zo dat ik tegen mijn madam de opmerking maakte dat ik graag nog eens tijdens de daguren zou rijden.
De multistrada hoeft dus nog niet te gaan
Zaterdag de motor al gaan afzetten voor een onderhoud en omdat hij nu net 1j in mijn bezit is wist ik ook meteen hoeveel km’s ik ermee gereden heb. Weinig 3267km op een jaar. Veel is anders en reken daarbij 2/3 tijdens nachtelijke ritten.
Het is zelfs zo dat ik tegen mijn madam de opmerking maakte dat ik graag nog eens tijdens de daguren zou rijden.
De multistrada hoeft dus nog niet te gaan
- tandwieleke.
- Posts: 35
- Joined: 31 Mar 2016 03:53
Re: Nightcall
Blijft schuun eh
Re: Nightcall
als ik dat herlees ben ik weer onderweg ginder ergens...
kan me de geur van die nacht nog herinneren
moest er efkes tussenuit om geen stomme dingen te doen thuis
dan hielp het wel wat te rijden
en 's nachts werkte dat nog beter...
Gee-Es reed ook geregeld 's nachts door 't land toen
met dat verschil dat ge dan om 3 uur 's nachts telefoon kreeg van hem om u te zeggend at hij in een schitterende wei stond... in nen bocht rechtdoor en dan 2 meter lager de wei in... dan mochte dus zien dat ge hem vond en hem weer op zijn machien en de baan kreeg...
schitterende tijden
kan me de geur van die nacht nog herinneren
moest er efkes tussenuit om geen stomme dingen te doen thuis
dan hielp het wel wat te rijden
en 's nachts werkte dat nog beter...
Gee-Es reed ook geregeld 's nachts door 't land toen
met dat verschil dat ge dan om 3 uur 's nachts telefoon kreeg van hem om u te zeggend at hij in een schitterende wei stond... in nen bocht rechtdoor en dan 2 meter lager de wei in... dan mochte dus zien dat ge hem vond en hem weer op zijn machien en de baan kreeg...
schitterende tijden
KMK
Re: Nightcall
't spook wrote: ↑13 Dec 2018 20:23
Gee-Es reed ook geregeld 's nachts door 't land toen
met dat verschil dat ge dan om 3 uur 's nachts telefoon kreeg van hem om u te zeggend at hij in een schitterende wei stond... in nen bocht rechtdoor en dan 2 meter lager de wei in... dan mochte dus zien dat ge hem vond en hem weer op zijn machien en de baan kreeg...
schitterende tijden
sig nature
Re: Nightcall
Aahhhh ... doetmedenken aan ne septemberse zaterdag back in '06 toen diezelfde dienstige depanneur in alle onbaatzuchtigheid en met een naturel van "dadoedegewoon", zelfzis aan de kanten van Kautenbach, en zowat in de vooravond, nog een onfortuinlijke bochtenpikker en even iconische halve zool als de Géé-Es efkes is komen oppikken nadat, ondanks zeer deskundig inventief improviseren met metal-paste, duck-tape en een gezamelijk geledigd Ice-Tea-blikske, de linkertiet van zijne GS -na een zachte streling van een vangrail- niet weer oliedicht wilde worden.zappa wrote: ↑13 Dec 2018 21:04't spook wrote: ↑13 Dec 2018 20:23
Gee-Es reed ook geregeld 's nachts door 't land toen
met dat verschil dat ge dan om 3 uur 's nachts telefoon kreeg van hem om u te zeggend at hij in een schitterende wei stond... in nen bocht rechtdoor en dan 2 meter lager de wei in... dan mochte dus zien dat ge hem vond en hem weer op zijn machien en de baan kreeg...
schitterende tijden
TE is nooit goe ... alleen in TEgoei en TEvreden ......................................... en TEquilla
Re: Nightcall
those were the days...
we hebben het Faanmachien toen nog van ne soutien voorzien in de garage van den Bullet
oe
da was toch ni ver
allez, me moeite Luxemburg...
eigenlijk was ik er ni bij omdat ik net nachtdienst gedraaid had en "stukket" was
dus efkes remork aanpikken en een ritteke 600 km rond viel best mee
we hebben het Faanmachien toen nog van ne soutien voorzien in de garage van den Bullet
oe
da was toch ni ver
allez, me moeite Luxemburg...
eigenlijk was ik er ni bij omdat ik net nachtdienst gedraaid had en "stukket" was
dus efkes remork aanpikken en een ritteke 600 km rond viel best mee
KMK
- den Bullet
- Posts: 1481
- Joined: 23 Oct 2009 11:18
Re: Nightcall
de Faan....
iemand een idee of 'm nog bij zijn Fleur is?
Heeft 'm al koters rondlopen?
iemand een idee of 'm nog bij zijn Fleur is?
Heeft 'm al koters rondlopen?