Eerst enkele algemene bedenkingen.
- We hebben redelijk geluk gehad met het weer. 1 dag hebben we o de eerste en de laatste col na in het nat gereden. En in de mist...
- In Italië hebben ze de flitscamera's ontdekt. In vele dorpen staan er camera's om de paar honderd meter.
Gelukkig staan die ook in de Zumo 
- In Oostenrijk daarentegen zweren ze bij speedguns. De eerste keer hing ik gelukkig achter een grote mobilhome, de tweede keer hadden ze net een bussel motorrijders bij de lurven genomen. Geluk gehad...
- De Grossgloekner en ik, dat gaat dus echt niet samen. De 3 vorige keren sneeuwde het, deze keer was het stralend weer, maar net die ene dag werd er aan een brug gewerkt, waardoor je er niet over kon. Je kon wel naar boven en terug, maar gezien de lange omweg die we moesten maken, zouden we te veel tijd verliezen. Weer niets dus.
- Haarspeldbochten en ik, dat gaat ook niet echt goed. Het aantal is in de Dolomieten ontelbaar. Maar ik kan daar niet spreken van mijn bochtentechniek, maar eerder van overlevingstechniek.
- Wegenwerken, wegenwerken, wegenwerken en wegenwerken....
Sudelfeld. Niets speciaals
Hallthurm Pas. Helemaal niets speciaals.
Dientner Sattel. Normaal heel lekker te rijden, maar veel wegenwerken.
Grossglöckner. Tja... Het verkeersbord op de voorgrond is symbolisch.
Iselsbergpas. 2 keer niks.
Gailbergsattel. Leuke haarspeldbochten (niet te kort).
Plöckenpas. Heel leuke en mooie pas op de grens tussen Oostenrijk en Italië.
Monte Zoncolan. Aan de oostkant schitterend asfalt en heel vlot te rijden tot aan de vroegere landingsbaan voor vliegtuigen. Daarna en aan de westkant zeer smal en steil. Heel leuk als je daar je achterrem kwijt raakt...
Cima di Sappada. Herinner ik me zelfs niet
Passo Tre Croci. Misschien leuk, maar we reden daar vlak achter een auto van de carabinieri
Passo Giau. Fantastische col
Colle Santa Lucia. Kleine leuke col, met mooie vergezichten
Passo di Falzarego en Passo di Valparola Mooi
Passo di Gardena (Grödner Joch). Heel mooi, maar we zijn niet gestopt voor foto's.
Passo di Sella (Sellajoch). Ook deel uitmakend van de befaamde Sella ronde. Mooi.
Passo di Fedaia. Het meer geeft altijd mooie beelden.
Forcella Staulanza. Niet geweldig
Passo Duran. Absoluut niet de moeite.
Passo di Croce d'Aune. Klein, maar krachtig. Leuk.
Passo Brocon. Smal, maar leuk om rijden. Het gaf een boost dat we sneller dan andere motorrijders naar beneden reden
Passo di Rolle. Vind ik heel leuk om rijden, zeker het stuk onder San Martino di Castrozza.
Passo di Valles. De eerste pas in het nat.
De volgende cols reden we in het nat of zelfs in de regen, dus niet echt leuk.
Passo di San Pellegrino
Karerpas
Collepietra
Penser Joch. In de mist naar boven, in het dalen was er toch iets te zien.
Passo Giovo (Jaufenpas). Gietende regen op de top, en bijna stapvoets naar beneden in dichte mist...
Mendelpas - Passo della Mendola. Laatste col van de dag, terug in het droge. Een fantastische col om te rijden. En als je hem in de andere richting rijdt, krijg je ook nog enkele mooie uitzichten. Voor ons was het nu simpelweg zo snel mogelijk naar boven. Zonder foto's dus
Monte Bondone. Alle soorten bochten, heel leuk om te rijden, en nog een mooi zicht boven ook.
Passo Duron. Stelt niet veel voor.
Passo Campo Carlo Magno. Redelijk mooi, maar toeristisch en druk.
Passo del Tonale. Eén van mijn favoriete rijpassen. Spijtig genoeg veel wegenwerken.
Passo di Gavia. Bijna mythische col. Zeer smal met diepe afgronden langs de zuidkant. Maar voor mij de laatste keer dat ik die rijd. Zeer smal dus, haarspeldbochten zijn evenwichtsoefeningen, wegdek wordt al jaren niet meer onderhouden. De uitzichten zijn mooi, maar daarvoor rijd je hem best van noord naar zuid.
Stelvio. Ook mythisch, met 2 duidelijk verschillende zijden. De westelijke flank vanuit Bormio rijdt fantastisch. Die reden we omhoog. De andere kant is bekend van de scherpe haarspeldbochten en het uitzicht. Die reden we weer heel voorzichtig naar beneden.
Timmelsjoch. Langs de Italiaanse kant omhoog. Smal, druk, we moeten heel veel auto's inhalen. Boven mooie zichten als je even de wandelschoenen aantrekt (en die had ik gelukkig aan). De Oostenrijkse kant is breed, glad asfalt.
Kuehtai-Sattel. Rijdt erg leuk, maar wel opletten voor koeien die op de weg kunnen lopen.
Hahntennjoch. Op zich zowel een heel mooie pas, en heel leuk om rijden. Maar... De hele col heeft een snelheidsbeperking van 60 km/u. En dat bederft het plezier, want ik heb dan altijd schrik dat ze daar ergens staan met een speed gun.
Namlos pas. Eén van de leukste wegen om te rijden die ik ken. Vlot, geen haarspeldbochten. Maar ze stonden er wel met speed guns...
Gaichtpas. Kort.
Oberjoch. Moet je eigenlijk van west naar oost rijden; de klim is dan een echte rollercoaster. Maar naar beneden gaat bij mij zo vlot niet...
Col du Donon. In de Vogezen. De afsluiter. Doorstaat niet de vergelijking met de Alpen- en Dolomietencols...
